คืออายุจะ 30 การงานมั่นคงระดับหนึ่ง life style ค่อนข้างโดดเดี่ยว ทำงาน กลับบ้าน นอน
นานๆ ที่จะมีนัดเจอเพื่อน (เพื่อนมีแฟน มีภาระกันหมด ไม่ค่อยว่าง + อยู่ไกลกัน)
ไม่เคยคบใครจริงจัง มีแค่คนคุยมาเรื่อยๆ ส่วนมากจะเป็นคนใกล้ตัว ส่วนคนไม่สนิทจะคิดว่าไม่โสดกันหมด
ตอนนี้ย้ายงานใหม่ มาทำงานที่ไม่ได้ contact กับใคร เลยยิ่งโดดเดี่ยวเดียวดายไปอีก
เรียกได้ว่าการที่จะได้พอเจอคนใหม่ๆ ตัวเป็นๆ แทบไม่มีเลย
ล่าสุดก็คุยกับเพื่อนของเพื่อนใน FB คุยมา 4 เดือนไม่คืบไปไหน คิดว่าคงจบที่ได้เพื่อนใหม่อีก 1 คน
ช่วงเซ็งๆ เหงาๆ ก็จะไปส่อง app หาคู่บ้าง บางทีเล่น ไปก็รู้สึกแปลกๆ กำลังเข็ดกับคนในโลก online ใน FB
รู้สึกโลก online ก็ คือโลก online พามาสู้โลกความเป็นจริงไม่ได้ ความไว้ใจไม่เกิด
ด้วยความที่อายุเริ่มเยอะ โอกาสเจอคนใหม่ๆ เข้ามามันน้อยลงมาก แล้วชีวิต stable ระดับนึง
ก็เลยเริ่มคิดว่าหรือตัวเองจะถูกสร้างมาใหญ่อยู่คนเดียว ก็เลยมีการเตรียมความพร้อมให้อนาคตบนคานให้ตัวเองบ้างแล้ว
แต่ถามว่าลึกๆ มันก็ยังหวังอยากจะมีชีวิตครอบครัวเหมือนคนทั่วไป อยากก้าวไปอีก Step ของชีวิต
บางทีมันก็เลยเหมือนรุสึกกำลังวิ่งไล่หาใครอยู่ แต่บางทีก็สับสนอยากพักพอแล้ว งงกับตัวเอง
มีใครมีความคิดแบบนี้บ้างไหม? มีคำแนะนำให้หายสับสน หายงงแนะนำไหมคะ?
เคยมีความคิดบ้างไหมว่า เราอาจจะถูกสร้างมาให้อยู่คนเดียวไปจนตาย?
นานๆ ที่จะมีนัดเจอเพื่อน (เพื่อนมีแฟน มีภาระกันหมด ไม่ค่อยว่าง + อยู่ไกลกัน)
ไม่เคยคบใครจริงจัง มีแค่คนคุยมาเรื่อยๆ ส่วนมากจะเป็นคนใกล้ตัว ส่วนคนไม่สนิทจะคิดว่าไม่โสดกันหมด
ตอนนี้ย้ายงานใหม่ มาทำงานที่ไม่ได้ contact กับใคร เลยยิ่งโดดเดี่ยวเดียวดายไปอีก
เรียกได้ว่าการที่จะได้พอเจอคนใหม่ๆ ตัวเป็นๆ แทบไม่มีเลย
ล่าสุดก็คุยกับเพื่อนของเพื่อนใน FB คุยมา 4 เดือนไม่คืบไปไหน คิดว่าคงจบที่ได้เพื่อนใหม่อีก 1 คน
ช่วงเซ็งๆ เหงาๆ ก็จะไปส่อง app หาคู่บ้าง บางทีเล่น ไปก็รู้สึกแปลกๆ กำลังเข็ดกับคนในโลก online ใน FB
รู้สึกโลก online ก็ คือโลก online พามาสู้โลกความเป็นจริงไม่ได้ ความไว้ใจไม่เกิด
ด้วยความที่อายุเริ่มเยอะ โอกาสเจอคนใหม่ๆ เข้ามามันน้อยลงมาก แล้วชีวิต stable ระดับนึง
ก็เลยเริ่มคิดว่าหรือตัวเองจะถูกสร้างมาใหญ่อยู่คนเดียว ก็เลยมีการเตรียมความพร้อมให้อนาคตบนคานให้ตัวเองบ้างแล้ว
แต่ถามว่าลึกๆ มันก็ยังหวังอยากจะมีชีวิตครอบครัวเหมือนคนทั่วไป อยากก้าวไปอีก Step ของชีวิต
บางทีมันก็เลยเหมือนรุสึกกำลังวิ่งไล่หาใครอยู่ แต่บางทีก็สับสนอยากพักพอแล้ว งงกับตัวเอง
มีใครมีความคิดแบบนี้บ้างไหม? มีคำแนะนำให้หายสับสน หายงงแนะนำไหมคะ?