เราเป็นผู้หญิงธรรมดาๆ มีทั้งรักทั้งเกลียด
แต่มีคนนึงที่เราเกลียดมานาน โดยไม่มีเหตุผล
เป็นญาติผู้ใหญ่คนนึง ดูแลเราดี ช่วยส่งเสียเรา ทำอะไรให้เราหลายๆอย่าง
เราไม่รู้ว่าทำไมตัวเองรู้สึกแบบนี้
มันไม่อยากคุย ไม่อยากเจอ ไม่อยากใกล้
แต่ไม่เคยแสดงกิริยาก้าวร้าว มีหลบหน้าบ้าง
เขาเหมือนรู้ว่าเราหลบ เขาบ่นเคยน้อยใจกับแม่เรา
รู้ว่าเกลียดไม่ได้เพราะบุญคุณ เราทดแทนเขาด้วยการดูแลให้เงินให้สิ่งของได้ ดูแลห่างๆได้ แต่เราเข้าใกล้เขาไม่ได้ อยู่ใกล้แล้วรู้สึกอยากหนี
มันเกิดขึ้นจากอะไร เราควรแก้ปัญหายังไง เมื่อเราต้องเจอเขาทุกวัน
เกลียดคนที่ไม่ควรเกลียด
แต่มีคนนึงที่เราเกลียดมานาน โดยไม่มีเหตุผล
เป็นญาติผู้ใหญ่คนนึง ดูแลเราดี ช่วยส่งเสียเรา ทำอะไรให้เราหลายๆอย่าง
เราไม่รู้ว่าทำไมตัวเองรู้สึกแบบนี้
มันไม่อยากคุย ไม่อยากเจอ ไม่อยากใกล้
แต่ไม่เคยแสดงกิริยาก้าวร้าว มีหลบหน้าบ้าง
เขาเหมือนรู้ว่าเราหลบ เขาบ่นเคยน้อยใจกับแม่เรา
รู้ว่าเกลียดไม่ได้เพราะบุญคุณ เราทดแทนเขาด้วยการดูแลให้เงินให้สิ่งของได้ ดูแลห่างๆได้ แต่เราเข้าใกล้เขาไม่ได้ อยู่ใกล้แล้วรู้สึกอยากหนี
มันเกิดขึ้นจากอะไร เราควรแก้ปัญหายังไง เมื่อเราต้องเจอเขาทุกวัน