ภาคต่อของ Blade Runner ของผู้กำกับ Ridley Scott เมื่อปี 1982 ยังคงสานต่อประเด็นจากต้นฉบับ ได้อย่างยอดเยี่ยม โดยผู้กำกับ Denis Villeneuve


หนังเล่าเรื่องของเจ้าหน้าที่ Blade Runner ประจำกรมตำรวจ LA ที่ชื่อ K (Ryan Goslink) ผู้เป็น Replicant (มนุษย์เทียม) รุ่น NEXUS-9 ที่มีหน้าที่ตามล่าและกำจัดมนุษย์เทียมรุ่นเก่า ที่ไม่ยอมปลดเกษียณตัวเอง

โดย K อาศัยอยู่กับ Joi (Ana de Amars) แฟนสาวที่เป็นปัญญาประดิษฐ์



K พบเรื่องน่าประหลาดใจเมื่อเขาและตำรวจในทีมพบว่ามีมนุษย์เทียมที่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ ทั้งๆที่นี่เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้และไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

Joshi (Robin Wright) หัวหน้าของเขา ออกคำสั่งให้ K ตามหาเด็กที่เกิดจาก Replicant เพื่อทำลายหลักฐานเหล่านี้ทิ้ง เพราะเธอคิดว่านี่จะเป็นชนวนเหตุแห่งสงคราม

ขณะเดียวกัน Wallace (Jared Leto) ประธานปริษัท Wallace ที่เข้า Takeover บริษัท Tyrell (บริษัทผู้ผลิต replicant ในภาคแรก) ผู้ซึ่งพยายามสร้าง Replicant ที่สามารถสืบพันธ์ได้อยู่พอดี Wallace จึงสั่งให้ Luv (Sylvia Hoeks) Replicant ผู้ช่วยของเขา ตามหาตัวเด็กที่เกิดจาก Replicant เพื่อนำมาศึกษาการสร้าง Replicant รุ่นใหม่ที่สามารถสืบพันธ์ได้เอง



[นอกเรื่อง

ชื่อของ K เป็นชื่อที่น่าสนใจ เพราะสามารถแทนค่าความหมายของตัวละครนี้ได้

K = Killer ในฐานะที่เขาเป็นมือสังหาร Replicant
K = Key ในฐานะที่เขาเป็นกุญแจของความลับที่ถูกซ่อนอยู่


ส่วน Joi ก็เป็นชื่อที่มีความหมายน่าสนใจเช่นกัน
โดยการพ้องเสียงมันคือ Joy ที่แปลว่าความปิติยินดี ซึ่งก็เป็นหน้าที่ของปัญญาประดิษฐ์นี้ ที่ต้องมอบความยินดีให้กับเจ้านายของเธอ

แต่การเขียนของมันใช้ตัว I แทน y ซึ่งตัว I ก็พ้องรูปกับเลขหนึ่ง (1) ซึ่งเราจะพบว่าในฉากที่ Joi พูดกับ K ว่าเธอมีความซับซ้อนไม่เท่ามนุษย์ที่ถูกประกอบสร้างด้วยรหัสพันธุกรรม 4 แบบ ที่แทนค่าด้วย 4 ตัวอักษร ส่วนเธอเป็นแค่ระบบดิจิตอลที่ถูกแทนค่าด้วยรหัส 0 และ 1


ซึ่ง Joi = J01 นั่นเอง


หมายเหตุ: ผมตีความเอง ไม่มั่นใจว่าผู้เขียนบทคิดแบบนี้หรือไม่]