คือเราเชื่อฟังพ่อแม่มากค่ะ จนนี่อายุ20 แล้ว ก็ยังทำตามที่พ่อแม่บอกทุกอย่าง บอกให้เลิกกับแฟน(เมื่อก่อน)ก็เลิก ทั้งๆที่เหมือนว่าจะเข้ากันได้ดีมาก เค้าเองก็เป็นคนดี แค่พ่อกับแม่บอกว่ารอให้เรียรจบก่อน อย่างอื่นก็เหมือรกัน เราทำดีกัยพ่อแม่จนคนที่บ้านก็ชมว่าพ่อแม่เราเลี้ยงลูกได้ดีมาก สำหรับเราชีวิตนี้เพื่อพ่อแม่เลยค่ะ แต่เราเป็นคนพูดไม่เก่ง เเล้วก็คำพูด น้ำเสียงของเราก็เเข็งๆจนบางทีไม่ค่อยพูด บางครั้งก็พูดไปทำให้พ่อเเม่เสียใจ เเต่จากที่ถามเพื่อนๆเราก็ไม่ได้พูดเเรง แต่เพราะแม้ คุณตาเราเสีย ทำให้เเม่เป็นคนขี้น้อยใจ แต่เราเองก็พยายามเรื่องคำพูด จนบางครั้งไม่ค่อยอากจะพูดมากเพราะกลัวพูดอะไรผิดไป แล้วแม่ก็จะชมคนที่เค้าพูดดีๆกับแม่เค้ามาก แต่เรารู้จักแล้วก็รู้ว่าที่พูดดีกับสิ่งที่ทำนั้นคนละเรื่องกันเลย แล้วอย่าเรานี้อาจจะพูดไม่ได้สวยหรู แต่เราเน้นที่การกระทำมากกว่า เราบาปมากมั๊ยคะ???