เหตุเกิดวันอาทิตย์ที่ 8 ต.ค.เวลาประมาณ 10-11 โมง เราพาแม่กับน้องไปไหว้พระที่พิพิธภัณฑ์ช้างเอราวัณ พวกเราก็ไปรับดอกไม้เพื่อมาไหว้พระตรงแท่นที่เค้าจัดไว้ให้คนมานั่งไหว้พระขอพร เจอเด็กอายุซัก 4-5 ขวบ 2 คนกำลังวิ่งเล่นวนกันอยู่บนแท่นอย่างสนุกสนานโดยที่พ่อแม่ก็นั่งไหว้พระและนั่งรออยู่ด้านนอก เราอึ้งมาก คิดว่าพ่อแม่เค้าปล่อยให้ลูกเค้าวิ่งเล่นอย่างนี้ได้ไง แทบจะเหยียบคนที่นั่งไหว้พระอยู่แล้ว เราโมโห เลยพูดออกไปดังๆว่า นี่มันใช่ที่ที่เด็กมาวิ่งเล่นเหรอ  พ่อแม่ของเด็กก็ต้องได้ยิน แต่ทุกคนยังเฉยไม่มีใครให้ห้ามลูกตัวเองมีแต่แม่กับน้องเราที่ห้ามเราว่า ปล่อยไปเหอะ มาทำบุญอย่าโมโห แต่เราก็ยังโมโหอยู่ เรามองไปที่พ่อเด็ก ด้วยสายตาไม่พอใจมากๆพ่อเด็กก็เห็นเพราะเค้าก็มองเรา แต่เค้าก็ยังเฉย ยังยิ้มสนุกสนานกับลูกตัวเอง แถมมีเด็กคนนึงวิ่งมาเหยียบเท้าแม่เราตอนแม่เรานั่งไหว้พระอยู่เรามารู้ทีหลัง ถ้ารู้ก่อนเราไม่ยอมแน่ๆ บอกตรงๆว่าเราไม่โทษเด็ก เพราะเด็กจะเป็นยังไงก็มาจากการสั่งสอนของผู้ใหญ่  เรามาเห็นทีหลังว่าเด็ก 2 คนนี้มาจากคนละครอบครัวเหมือนเพิ่งมารู้จักกันเพราะเห็นล่ำลากันตอนพ่อแม่ไหว้พระเสร็จ เราเพิ่งรู้ว่า มีผู้ใหญ่ถึง 5-6 คนแต่ไม่มีใครห้ามเด็กเลย เรารู้สึกว่าตัวเองบาปมากที่อารมณ์หงุดหงิดตอนกำลังไหว้พระ แต่เราว่าเหตุการณ์นี้ก็เกินไปจริงๆ เราเห็นคนอื่นๆพาเด็กมา เค้าก็สอนลูกให้นั่งไหว้พระอย่างเรียบร้อย เกิดมาเพิ่งเคยเจอ ปล่อยให้ลูกมาวิ่งเล่นในที่แบบนี้แทบจะเหยียบคนอื่นแบบนี้

คุณพ่อคุณแม่คะ ลูกคุณจะน่ารักในสายตาคนอื่นหรือไม่ขึ้นอยู่กับการสั่งสอนของคุณพ่อคุณแม่ที่อบรมปลูกฝัง
โดยเฉพาะสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แบบนี้เด็กเค้าไม่รู้หรอกคะว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับการสั่งสอนของคุณพ่อคุณแม่
การทำให้คนอื่นเดือดร้อนแบบนี้ สุดท้ายก็มีแต่คนเค้าด่าว่าถ้าพาเค้าออกจากบ้าน กรุณาดูแลไม่ให้ทำความเดือดร้อนให้คนอื่นเถอะค่ะ

"ลูกคุณไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคนนะคะ"