ปรึกษาหน่อยครับ พอดีผมกับแฟนพึ่งแต่งงานได้ไม่นาน เราสองคนนิสัยต่างกัน ผมเป็นคนไม่ชอบเที่ยว แต่แฟนชอบเที่ยวชอบสังสรรกับเพื่อน จนบางวันกลับบ้านเกือบเช้าก็มี ทุกครั้งที่มีปัญหากันเพราะเรื่องเที่ยว แฟนจะหนีกลับบ้าน แม่แฟนก็มักจะถามว่าเพราะอะไร ซึ่งแม่แฟนไม่รู้เลยว่าลูกตัวเองชอบเที่ยว.กินเหล้า เพราะอยู่บ้านทำตัวเรียบร้อย ซึ่งผมไม่รู้เลยว่าแฟนคุยกับแม่ว่ายังไง ผมถามก็ไม่ยอมตอบ บอกแค่ว่าไม่ได้คุยอะไร จนช่วงหลังๆที่ผมไปบ้านแฟนแม่ยายมองผมแบบไม่ชอบ จน2เดือนที่แล้ว แม่ยายบอกผมให้แยกกันอยู่ ซึ่งผมก็ถามว่าเพราะอะไร แกก็ว่าผมว่าชอบว่าให้แฟน ซึ่งผมก็อธิบายให้ฟังว่าเป็นเพราะอะไร แม่ยายไม่ฟังผมเลย มีแต่บอกว่าเค้าอยู่กับเพื่อนเค้าเป็นแบบนี้ แล้วก็พูดต่างๆนาๆ เสียงดังใส่ผมก่อน.ผมก็พยายามอธิบายให้ฟังจนเริ่มเสียงดังเหมือนกัน พอคุยกันเสร็จ ผมยอมรับผมเริ่มมีอารมณ์เลยกลับมานอนบ้านโดยที่แฟนนอนอยู่บ้านแม่ ตอนเช้าผมโทรหาแฟนยังไงก็ไม่รับ แฟนเลยส่งข้อความมาหาว่า เราเลิกกันเถอะ ผมเลยถามว่าเพราะอะไร แฟนเลยบอกว่า แม่บอกว่าไม่ชอบที่ผมเสียงดังใส่แก. ถ้าเลือกผมก็ไม่ต้องเรียกแกว่าแม่ ไม่ต้องกลับมาบ้านอีก ถ้าเลือกแม่ต้องเลิกกับผม. ห้ามติดต่อและห้ามกลับมาบ้านผมอีก แฟนผมเลยเลือกแม่ซึ่งมันไม่ใช่ตัวเลือกอะครับ แม่คือคนที่ให้กำเนิดเราเราเอาไว้บนหัว ส่วนชีวิตคู่เราอยู่ข้างล่าง. ยังไงก็ทิ้งแม่ไม่ได้อยู่แล้วใช่มั้ยครับ แต่แฟนผมเลือกที่จะทิ้งชีวิตคู่เหตุผลเพราะอยากให้แม่สบายแต่ตัวเองนอนร้องไห้
ผมทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้แฟนคืนมาทั้งกราบเท้าขอโทษ ทั้งพาญาติผู้ใหญ่ไปขอขมา แต่แกก็ยืนยันคำเดิม ว่าไม่ชอบผม ไม่รับผมเป็นลูกเขยแล้ว ทางญาติฝ่ายผมก็ถามแฟนว่าแล้วยังรักผมมั้ย แฟนก็บอกยังรักแต่ก็เลือกแม่ ซิ่งญาติฝ่ายผมก็ถามแม่ยายว่าเด็กยังรักกันอยู่ไม่สงสารลูกเหรอ แม่ยายบอกว่าเดี๋ยวมันก็ลืม ผมเลยถามแม่ยายต่อหน้าว่าถ้าผมจะมาหาแฟนผมได้มั้ยแกบอกแล้วแต่แฟนผม. ซึ่งแฟนผมก็รับปาก ผมต้องกลับบ้านด้วยความผิดหวัง พอวันรุ่งขึ้นผมก็ไปหาแฟนที่ทำงานก็คุยกัน. แฟนเลยบอกว่ามื่อคืนหลังจากที่ผมกลับมาแล้ว แม่บอกให้ลาออกจากงานเพราะรู้ว่าผมจะไปหาและบอกว่าไม่ต้องให้ผมเข้าบ้าน ห้ามติดต่อกับผมทุกทาง พอแฟนผมกลับบ้าน ผมก็เลยโทรหาแฟนแต่แม่แฟนเป็นคนรับแล้วก็ว่าให้ผมว่า. จบกันแล้วจะโทรมาทำไม จบคือจบ แล้วแกก็วางสายใส่ผม คืนนั้นผมพยายามติดต่อทุกทางแต่แฟนผมไม่รับไม่ตอบอะไรเลย หลังจากวันนั้นผมกับแฟนก็ยังคุยกันปกติจน3อาทิตย์ที่แล้ว. แม่แฟนรู้. เลยให้แฟนบล็อคผมทุกอย่าง แต่ยังแอบไม่บล็อคไลน์. เราก็คุยกันปกติจนวันนึงผมถามว่าจะกลับมามั้ย แฟนบอกว่าถึงกลับมาก็ไม่เหมือนเดิมเพราะแคร์ความรู้สึกคนในครอบครัวแฟนเลยบอกผมว่าเราห่างกันซักพัก ผมเลยถามว่าห่างเพื่อเลิกหรือเพื่อกลับมา แฟนก็ไม่ตอบ
ทุกวันนี้ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ ไปหาที่ทำงานก็ไม่อยากจะคุยด้วย
ผมต้องทำยังไงครับ จะสู้ต่อไปหรือต้องถอยออกมา
เสียดายเวลาที่รู้จักกันมา7ปี
ปัญหาโลกแตกแม่ยายกับลูกเขย
ผมทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้แฟนคืนมาทั้งกราบเท้าขอโทษ ทั้งพาญาติผู้ใหญ่ไปขอขมา แต่แกก็ยืนยันคำเดิม ว่าไม่ชอบผม ไม่รับผมเป็นลูกเขยแล้ว ทางญาติฝ่ายผมก็ถามแฟนว่าแล้วยังรักผมมั้ย แฟนก็บอกยังรักแต่ก็เลือกแม่ ซิ่งญาติฝ่ายผมก็ถามแม่ยายว่าเด็กยังรักกันอยู่ไม่สงสารลูกเหรอ แม่ยายบอกว่าเดี๋ยวมันก็ลืม ผมเลยถามแม่ยายต่อหน้าว่าถ้าผมจะมาหาแฟนผมได้มั้ยแกบอกแล้วแต่แฟนผม. ซึ่งแฟนผมก็รับปาก ผมต้องกลับบ้านด้วยความผิดหวัง พอวันรุ่งขึ้นผมก็ไปหาแฟนที่ทำงานก็คุยกัน. แฟนเลยบอกว่ามื่อคืนหลังจากที่ผมกลับมาแล้ว แม่บอกให้ลาออกจากงานเพราะรู้ว่าผมจะไปหาและบอกว่าไม่ต้องให้ผมเข้าบ้าน ห้ามติดต่อกับผมทุกทาง พอแฟนผมกลับบ้าน ผมก็เลยโทรหาแฟนแต่แม่แฟนเป็นคนรับแล้วก็ว่าให้ผมว่า. จบกันแล้วจะโทรมาทำไม จบคือจบ แล้วแกก็วางสายใส่ผม คืนนั้นผมพยายามติดต่อทุกทางแต่แฟนผมไม่รับไม่ตอบอะไรเลย หลังจากวันนั้นผมกับแฟนก็ยังคุยกันปกติจน3อาทิตย์ที่แล้ว. แม่แฟนรู้. เลยให้แฟนบล็อคผมทุกอย่าง แต่ยังแอบไม่บล็อคไลน์. เราก็คุยกันปกติจนวันนึงผมถามว่าจะกลับมามั้ย แฟนบอกว่าถึงกลับมาก็ไม่เหมือนเดิมเพราะแคร์ความรู้สึกคนในครอบครัวแฟนเลยบอกผมว่าเราห่างกันซักพัก ผมเลยถามว่าห่างเพื่อเลิกหรือเพื่อกลับมา แฟนก็ไม่ตอบ
ทุกวันนี้ทักไลน์ไปก็ไม่ตอบ ไปหาที่ทำงานก็ไม่อยากจะคุยด้วย
ผมต้องทำยังไงครับ จะสู้ต่อไปหรือต้องถอยออกมา
เสียดายเวลาที่รู้จักกันมา7ปี