เล่าเลยน่ะ ก่อนหน้านี้ผมอาศัยอยู่กับแม่แล้วก็น้องชาย (บ้านเช่า) ซึ่งแม่กับพ่อผมแยกทางกันไปนานละ และก็อยู่มาแบบจนๆ(กินแต่ไข่ทอดทุกวัน) จนกระทั่งผมเรียนจบม.3 แต่แม่ไม่มีเงินเสียค่าเทอมให้เลยไม่ได้วุฒิม.3 แล้วแม่ผมก็มีหนี้สินเยอะเกินจะรับไหวเลยให้ผมและน้องมาอยู่กับยาย (เพราะความจน) แล้วแม่ผมก็ไปหางานใหม่ ปัญหามันเริ่มตรงนี้แหละ ตั้งแต่มาอยู่บ้านยาย ทุกคนในบ้านเริ่มรักแต่น้องชายผม
(ยกเว้นน้าผมนะ) ทีนี่น้องผมพอมันรู้ว่าคนอื่นรักมันมันก็เริ่มแสดงนิสัยที่แบบไม่ดีอะ พูดกับผู้ใหญ่ไม่มีหางเสียงบ้าง เถียงใส่ ตะคอกใส่
แต่ผมก็ไม่คิดไรหรอก จนกระทั่งอยู่ประมาน6เดือนได้ละมั้ง ผมเริ่มทนไม่ไหวเพราะพอไม่มีไครด่าใครว่ามันก็เอิดสุดๆไปเลย
วันนั้นผมสุดจะทนแล้วจริงๆ (เพราะมะนทำงี้หลายครั้งมากแล้ว)
คือตาผมใช้ไห้มันหุงข้าวมันบอกหุงไม่เป็น
ผมก็แค่ถามมันดีๆว่า น้องหุงข้าวไม่เป็นหรอ
มันตอบกลับว่า "ไรพี่อ่ะ"
ผมสุดจะทนละ ผมเลยตะคอกใส่มัน "อย่ากวน..ไห้มากนะ" มันก็ทำหน้าแบบประมานว่าแล้วใงอ่ะ พอผมไปผลักมันมันก็ไปฟ้องยาย
ยายก็มาด่าผมหาว่าผมอ่ะนิสัยไม่ดีบ้างนิสัยเหมือนพ่อบ้าง แล้วก็เอาเรื่องเก่าๆที่ผมทำผิดมาบ่นยาวเลย แต่พอน้องชายผมทำผิด ยายก็บอกกับตาว่าอย่าไปด่ามันเลยมันไม่มีพ่อแม่ก็ไม่มี
ทีผมละด่าเกือบตาย ผมเลยรู้สึกว่าผมทนไม่ไหวละที่จะอยู่ที่นี่ต่อ ผมทำอะไรก็ผิดไปหมด
อยากจะไปอยู่คนเดียวหางานทำเลี้ยงตัวเอง
เพราะตอนนี้หนังสือผมก็ไม่ได้เรียน
เลยไม่ต้องใช้เงินเยอะก็แค่หาเงินกินอยู้ไปวันๆ
ะนำผมใหม๊ หรือบางทีผมควรจะออกจากบ้านแล้วเดินทางไปหาแม่ดี