เกริ่นก่อนว่าพ่อเป็นความดันสูง ดื้อไม่ชอบกินยา เมื่อ 4ปีก่อน ก่อนเส้นเลือดในสมองแตกด้านขวาผ่าตัดไป เป็นอัมพฤษ์ด้านซ้าย ด้านขวาใช้งานได้ตามปกติ เดินได้แต่ไม่ค่อยคล่อง และแล้วเหตุการณ์ซ้ำสองเกิดขึ้นอีกครั้ง (ตอนอายุ 71ปี)พ่อเดินโดยมีไม้เท้าพยุง ด้วยความที่ดื้อ อยากเดินเร็ว ยื่นไม้เท้าไปสุดแขน ขามีแรงไม่พอ จึงล้ม หัวฟาด บริเวณคิ้วซ้ายแตกเลือดไหล แต่ยังมีสติพูดได้ พาไปเย็บคิ้วแตกที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้เอ็กซเรย์สมอง กลับมาพักผ่อนที่บ้าน ช่วง10นาทีแรกพอพูดได้ แต่ ราวๆ15นาทีให้หลัง มีอาการตาค้าง ลิ้นจุกปาก ไม่ได้สติ จึงเรียกรถพยาบาล ไปถึงเอ็กซเรย์ด่วน พบว่ามีเลือดออกในสมองส่วนหน้าค่อนข้างมาก หมอถามความสมัครใจญาติก่อนผ่าตัด 20:80 ถ้ารอดก็จะกลายเป็นเจ้าชายนิทราติดเตียง ทางเรารับทราบและยอมรับสภาพได้จึงให้ผ่าตัดไป หลังออกจากห้องผ่าตัดพักฟื้นเสร็จ มีสติ ลืมตา มองตามเสียงคนพูดได้ แต่ระหว่างพักฟื้น หลังจากผ่าตัดได้สามวัน อ่อนเพลีย ตาลอย แต่ขาขวามีกระดิกได้ ทำได้ช่วงแรกๆๆ แต่ช่วงหลังอยู่ รพ. เกือบเดือนอาการขยับขา มองตามไม่ค่อยตอบสนอง มีการเจาะคอหายใจ เมื่ออาการดีขึ้น หมออนุญาตให้กลับบ้าน กลับมาบ้านช่วง 2เดือนแรก แทบไม่มีปฏิกริยาอะไรมาก นอกจากลืมตา กระพริบตา  แต่มาเดือนที่สาม เวลาคุยด้วยจะมองหน้า เข้าใจกระพริบตา สามารถพยักหน้า หันคอได้บางครั้ง บางทีบอกให้ยกขาก็สามารถทำได้(เล็กน้อย)  รวมแล้วมีอาการตอบสนองดีขึ้น   เลยอยากจะสอบถามผู้รู้ว่า คนไข้จะมีการตอบสนองดีขึ้นกว่านี้อีกมั้ย เพราะสับสนกับคำวินิจฉัยของหมอที่ว่าเป็นคนไข้อัมพาต ติดเตียง   แต่ทำไมพ่อตอบสนองต่อคำสั่งได้คะ