สวัสดีครับ ผมขออนุญาตเล่าประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า...
สมัยม.ปลายผมมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทที่สุดด้วยกันสองคน ผมขอแทนเพื่อนทั้งสองคนว่าบอยกับต้นนะครับ ในสมัยเรียนเราสามคนสนิทกันมากเวลาไปเรียน กินข้าวหรือเวลาทำกิจกรรมเราก็ทำด้วยกันตลอด ผมเคยแอบรู้สึกดีกับบอยด้วยนะ รู้สึกดีกับคนคนเดียวแต่บอยมันคงไม่รู้ แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันหวงผม เพราะเวลาบางทีมีคนเข้ามายุ่งกับผมมันจะทำตัวแปลกๆ ไม่พูดไม่จากับผมเป็นวันๆ ผมคุยกับมันมันก็เอาแต่เดินหนี พอวันต่อไปมันก็เข้ามาคุยกับผมเอง เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนวันที่ใกล้จะแยกย้ายกันเรียนต่อมหาวิทยาลัย ผมกับเพื่อนทั้งสองตัดสินใจสอบตรงเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ ซึ่งมหาวิทยาลัยที่จะไปสอบนั้นใกล้กับบ้านญาติผมพอดี เราจึงตัดสินใจไปนอนค้างบ้านญาติผมกันโดยนอนรวมกันสามคน ผมนอนริม บอยนอนกลางและต้นนอนริม เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อผมหลับไปแล้วแต่สะดุ้งตื่นตอนรู้สึกว่าบอยมันเอาแขนมากอดผมแต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะคิดว่ามันคงคิดว่าผมเป็นหมอนข้าง แต่อยู่ดีๆบอยก็เอาหน้ามาซุกที่ซอกคอผม ผมรู้สึกได้ว่าเหมือนมันจะจูบซอกคอผมด้วย ซักพักแบงค์มันเอามือล้วงเข้าไปจับเป้าในกางเกงผม ในใจตอนนั้นผมคิดว่ามันต้องคิดอะไรกับกูแน่ๆ แล้วอยู่ดีๆมันก็เข้ามาจูบปากผมโดยที่มีต้นนอนหันหลังให้อยู่ ตอนนั้นผมไม่รู้นะว่าต้นมันรู้เรื่องรึป่าว แต่ผมกับบอยก็จูบกันอยู่พักใหญ่ แต่เรายังไม่ได้มีอะไรกัน พอเสร็จเรื่องสอบเข้าต่อแล้วผมก็กลับบ้านโดยที่บอยบอกผมว่าขอไปนอนที่บ้านด้วยได้มั้ย ตอนนั้นผมก็รู้สึกแปลกๆ ไม่อยากให้มันไปแต่ผมไม่รู้จะปฏิเสธมันยังไงเลยบอกไปว่าได้ คืนนั้นแหละครับ บรรยากาศมันช่างพาไป ฝนตกปรอยๆทั้งคืน ตอนแรกผมก็นอนหันหลังชนกับบอยแต่อยู่ดีๆบอยก็เอามือมากอดผม เหตุการณ์เหมือนเดิมเป๊ะ มันจูบที่คอผม แล้วดึงตัวผมนอนหงาย มันเล้าโลมจนอารมณ์ผมเคลิ้มไปกับมัน จนมันเลยเถิดถึงขั้นมีอะไรกันครับ พอตื่นเช้ามาเราก็คุยกันปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำตัวกันปกติทุกอย่าง จนถึงวันประกาศผลสอบ ผมกับเพื่อนทั้งสามคนสอบติดกันหมดทุกคน แต่ผมตัดสินใจเลือกที่จะสละสิทธ์เพื่อยื่นคะแนนแอดมิดชั่น ทั้งบอยทั้งต้นก็ตัดสินใจสละสิทธิ์กันหมด หลังจากวันนั้นผมรู้สึกว่าบอยมันไม่ค่อยคุยกับผม ทำตัวห่างๆผม ผมก็คิดแหละว่ามันคงนอยๆ ที่ไม่ได้อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน พอถึงวันอำลา ผมให้เพื่อนทุกคนเขียนสมุดเฟรนด์ชิปของผม และผมให้บอยเขียนเป็นคนสุดท้าย โดยสมุดเล่มนั้นอยู่กับบอย 3 เดือนจนผมเข้าเรียนมหาวิยาลัย ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน โดยผมเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ชลบุรี ส่วนบอยกับต้นเรียนคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกันที่กรุงเทพฯ ซึ่งช่วงเข้ามหาวิทยาลัยแรกๆ ทุกคนก็รู้ใช่มั้ยครับว่ากิจกรรมเยอะมาก มีกิจกรรมทีก็ปาไปสองเดือนแล้ว เลิกกิจกรรมมาก็เที่ยงคืนกว่าๆ เรียนเช้าทุกวัน ซึ่งตอนนั้นผมกับบอยไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย จนวันนึงบอยทักมาในแชทของเฟสบุ้ค โดยมันส่งรูปแผ่นหน้ากระดาษสมุดเฟรนด์ชิปที่มันเขียนฉีกออกเป็นชิ้นๆ พร้อมกับทั้ง inbox มาบอกว่า "กับกูไม่น่ารู้จักกันมาแต่แรกเลย" ตอนนั้นผมรู้สึกโกรธมากเพราะผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด ทำไมถึงทำแบบนี้กับกู ผมเลยแค่ตอบไปว่างั้นเอาสมุดมาคืนกูด้วย มันอ่านแล้วก็บล็อคเฟสผมไปเลย มันทำให้ผมรู้สึกโกรธและเกลียดมันมาก ไม่อยากเจอหน้ามันด้วยซ้ำ ผ่านไปเดือนนึงมันติดต่อผมกลับมาว่าจะเอาสมุดมาคืนผม มันเหมือนรู้สึกผิด พยายามขอโทษผม แต่ความรู้สึกที่ผมเสียไปมันทำให้ผมไม่อยากคุยกับมันอีกเลย จนทุกวันมันก็ยังติดต่อมาหาผมแต่ไม่อยากคุยด้วย มันโทรมาผมตอบแค่ อื้มๆๆๆ มันชวนไปไหนผมก็ไม่ไป บางทีผมก็รู้สึกแย่ที่ทำแบบนี้กับมัน หรือผมต้องลองปล่อยวางเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตแล้วคุยกับมันปกติ เพราะบางทีผมรู้สึกอึดอัดที่ทำแบบนี้เหมือนกัน ผมควรทำยังไงดีครับ??
เมื่อผมพลาดมีอะไรกับเพื่อนสนิท!! แล้วมันฉีกสมุดเฟรนด์ชิปผม ผมจะเลิกยุ่งกับมันหรือจะคุยกับมันเหมือนเดิมดีครับ??
สมัยม.ปลายผมมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทที่สุดด้วยกันสองคน ผมขอแทนเพื่อนทั้งสองคนว่าบอยกับต้นนะครับ ในสมัยเรียนเราสามคนสนิทกันมากเวลาไปเรียน กินข้าวหรือเวลาทำกิจกรรมเราก็ทำด้วยกันตลอด ผมเคยแอบรู้สึกดีกับบอยด้วยนะ รู้สึกดีกับคนคนเดียวแต่บอยมันคงไม่รู้ แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันหวงผม เพราะเวลาบางทีมีคนเข้ามายุ่งกับผมมันจะทำตัวแปลกๆ ไม่พูดไม่จากับผมเป็นวันๆ ผมคุยกับมันมันก็เอาแต่เดินหนี พอวันต่อไปมันก็เข้ามาคุยกับผมเอง เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ จนวันที่ใกล้จะแยกย้ายกันเรียนต่อมหาวิทยาลัย ผมกับเพื่อนทั้งสองตัดสินใจสอบตรงเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะ ซึ่งมหาวิทยาลัยที่จะไปสอบนั้นใกล้กับบ้านญาติผมพอดี เราจึงตัดสินใจไปนอนค้างบ้านญาติผมกันโดยนอนรวมกันสามคน ผมนอนริม บอยนอนกลางและต้นนอนริม เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อผมหลับไปแล้วแต่สะดุ้งตื่นตอนรู้สึกว่าบอยมันเอาแขนมากอดผมแต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะคิดว่ามันคงคิดว่าผมเป็นหมอนข้าง แต่อยู่ดีๆบอยก็เอาหน้ามาซุกที่ซอกคอผม ผมรู้สึกได้ว่าเหมือนมันจะจูบซอกคอผมด้วย ซักพักแบงค์มันเอามือล้วงเข้าไปจับเป้าในกางเกงผม ในใจตอนนั้นผมคิดว่ามันต้องคิดอะไรกับกูแน่ๆ แล้วอยู่ดีๆมันก็เข้ามาจูบปากผมโดยที่มีต้นนอนหันหลังให้อยู่ ตอนนั้นผมไม่รู้นะว่าต้นมันรู้เรื่องรึป่าว แต่ผมกับบอยก็จูบกันอยู่พักใหญ่ แต่เรายังไม่ได้มีอะไรกัน พอเสร็จเรื่องสอบเข้าต่อแล้วผมก็กลับบ้านโดยที่บอยบอกผมว่าขอไปนอนที่บ้านด้วยได้มั้ย ตอนนั้นผมก็รู้สึกแปลกๆ ไม่อยากให้มันไปแต่ผมไม่รู้จะปฏิเสธมันยังไงเลยบอกไปว่าได้ คืนนั้นแหละครับ บรรยากาศมันช่างพาไป ฝนตกปรอยๆทั้งคืน ตอนแรกผมก็นอนหันหลังชนกับบอยแต่อยู่ดีๆบอยก็เอามือมากอดผม เหตุการณ์เหมือนเดิมเป๊ะ มันจูบที่คอผม แล้วดึงตัวผมนอนหงาย มันเล้าโลมจนอารมณ์ผมเคลิ้มไปกับมัน จนมันเลยเถิดถึงขั้นมีอะไรกันครับ พอตื่นเช้ามาเราก็คุยกันปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำตัวกันปกติทุกอย่าง จนถึงวันประกาศผลสอบ ผมกับเพื่อนทั้งสามคนสอบติดกันหมดทุกคน แต่ผมตัดสินใจเลือกที่จะสละสิทธ์เพื่อยื่นคะแนนแอดมิดชั่น ทั้งบอยทั้งต้นก็ตัดสินใจสละสิทธิ์กันหมด หลังจากวันนั้นผมรู้สึกว่าบอยมันไม่ค่อยคุยกับผม ทำตัวห่างๆผม ผมก็คิดแหละว่ามันคงนอยๆ ที่ไม่ได้อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน พอถึงวันอำลา ผมให้เพื่อนทุกคนเขียนสมุดเฟรนด์ชิปของผม และผมให้บอยเขียนเป็นคนสุดท้าย โดยสมุดเล่มนั้นอยู่กับบอย 3 เดือนจนผมเข้าเรียนมหาวิยาลัย ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน โดยผมเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ชลบุรี ส่วนบอยกับต้นเรียนคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกันที่กรุงเทพฯ ซึ่งช่วงเข้ามหาวิทยาลัยแรกๆ ทุกคนก็รู้ใช่มั้ยครับว่ากิจกรรมเยอะมาก มีกิจกรรมทีก็ปาไปสองเดือนแล้ว เลิกกิจกรรมมาก็เที่ยงคืนกว่าๆ เรียนเช้าทุกวัน ซึ่งตอนนั้นผมกับบอยไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย จนวันนึงบอยทักมาในแชทของเฟสบุ้ค โดยมันส่งรูปแผ่นหน้ากระดาษสมุดเฟรนด์ชิปที่มันเขียนฉีกออกเป็นชิ้นๆ พร้อมกับทั้ง inbox มาบอกว่า "กับกูไม่น่ารู้จักกันมาแต่แรกเลย" ตอนนั้นผมรู้สึกโกรธมากเพราะผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด ทำไมถึงทำแบบนี้กับกู ผมเลยแค่ตอบไปว่างั้นเอาสมุดมาคืนกูด้วย มันอ่านแล้วก็บล็อคเฟสผมไปเลย มันทำให้ผมรู้สึกโกรธและเกลียดมันมาก ไม่อยากเจอหน้ามันด้วยซ้ำ ผ่านไปเดือนนึงมันติดต่อผมกลับมาว่าจะเอาสมุดมาคืนผม มันเหมือนรู้สึกผิด พยายามขอโทษผม แต่ความรู้สึกที่ผมเสียไปมันทำให้ผมไม่อยากคุยกับมันอีกเลย จนทุกวันมันก็ยังติดต่อมาหาผมแต่ไม่อยากคุยด้วย มันโทรมาผมตอบแค่ อื้มๆๆๆ มันชวนไปไหนผมก็ไม่ไป บางทีผมก็รู้สึกแย่ที่ทำแบบนี้กับมัน หรือผมต้องลองปล่อยวางเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตแล้วคุยกับมันปกติ เพราะบางทีผมรู้สึกอึดอัดที่ทำแบบนี้เหมือนกัน ผมควรทำยังไงดีครับ??