เริ่มจากแต่ก่อนแล้วกัน เรามีแฟนที่คบกันมาเข้าเดือนที่5แล้ว ตอนนี้ความสัมพันธ์มันดูคงที่ ไม่เพิ่มแต่ก็ดูเหมือนจะลด เราทั้งคู่มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยคือเรื่องแฟนเก่าของแฟนเรา จนทะเลาะหนักมาก แฟนขอห่างกันไป ห่างไปไม่นาน เราเองขอให้เค้ากลับมาเพราะเราอยู่ไม่ไหว เรากลับมาใช้ชีวิตกันปกติ จนสาเหตุของตอนนี้เริ่มขึ้น เรามีปัญหาทะเลาะกันทุกวันซึ่งไม่ได้ทะเลาะกันหนักหนาอะไร แต่ก็ทะเลาะเรื่องเดิมๆแฟนเราติดเพื่อนจนไม่มีเวลาให้เรา ติดเกมส์ ติดหลายๆอย่างที่ไม่ใช่เรา ทั้งที่แต่ก่อนเขาติดเราและแคร์เรามาตลอด จนไม่นานมานี้เค้าถามเราว่าเลิกไหม? เราตอบได้เลยว่าไม่เลิกทำไมต้องเลิก ไม่รักกันแล้ว?
เขาบอกเราว่า รัก แต่เขาเห็นเราเหนื่อยเห็นเราต้องร้องไห้เพราะเขาตลอดเขาเห็นเราพยายามทำหลายๆอย่างเพื่อเขา และเขาคิดว่ากลับมาครั้งนี้ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย มีแต่ต้องทะเลาะกัน นั่นเป็นเหตุผลที่เขาถามว่าเลิกกันไหม? เราคิดอยู่สักพักแต่ก็บอกไปว่าไม่เลิกได้ไหม เอาจริงๆเรายอมรับความจริงที่จะต้องตัดเขาออกไปจากชีวิตไม่ได้ เราคิดเหมือนที่เขาคิด ว่ากลับมาคบกันครั้งนี้ ไม่มีอะไรดีขึ้นอย่างที่เขาบอกจริงๆแหละ เราถามว่ายังอยากเลิกอยู่ไหม เขาบอกว่าแล้วแต่เรา เขาไม่อยากให้เราต้องร้องไห้ต้องเสียใจ แต่สิ่งที่เขาทำให้เราทุกวันนี้ มันก็ทำให้เราต้องร้องไห้บ่อยๆ เราต้องการให้เขาเหมือนเดิม แต่คงเป็นไปไม่ได้ ต่างคนต่างบอกว่าตัวเองเหมือนเดิม แต่ความสัมพันธ์กลับไม่พัฒนาไปมากกว่านี้เลย เราเหนื่อยเขาก็เหนื่อย เราไม่รู้เขามีความสุขไหม แต่เราก็ไม่ได้มีความสุขเหมือนเดิม อาจเป็นเพราะความสุขของเรามันมาจากเขาซะส่วนมาก พอความสันพันธ์มันแย่ ความสุขเราเลยหายไปมาก ถามว่ารักไหม รักมากไม่เคยคิดอยากจะเลิก ตอนนี้ทำได้แค่ปล่อยให้มันเป็นไป ไม่รู้มันจะเสียเวลารึป่าว แต่ยังไม่พร้อมที่จะปล่อยมือเขาไปจริงๆ

อยากให้ทุกๆคนช่วยให้กำลังใจเรา เพราะตอนนี้เราก็เหนื่อยมากแล้ว หรืออยากบอกอะไรเราก็ได้นะ
เราไม่รู้จะยื้อเขาไว้นานแค่ไหน แต่ก็ขอบคุณบทเรียนครั้งนี้ มันอาจจะจบลงในอีกไม่นาน