เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยคบใครเพราะฐานะหรือหน้าตา แต่คบเพราะความรู้สึกดีล้วนๆ แต่ว่า คนที่เราคบทั้งหมด 3 คน ดูแลเราดีมากทุกคน ไม่ถึงขนาดรวย แต่เลี้ยงเราได้ ซึ่งเราก็ทำตัวดีๆด้วยการไม่ขอนู่นขอนี่ แต่ถ้าเขาอยากไปกินอะไรหรือซื้ออะไรให้ เราก้รับไว้

จนมาเจอคนนี้ตอนมี่เราทำงานพาร์ทไทมืช่วงปิดเทอม ตอนที่รู้จักกัน เขาชอบเราก่อน แต่เขาไม่มีอะไรเลย ห้องก็หารกับเพื่อน เรียนก็ยังไม่จบ มีวุฒิแค่ม.6 เท่านั้นเอง รถซักคันก็ไม่มี แต่ตอนที่เขาเริ่มทำคะแนน เขาซื้อรถมอเตอร์ไซค์ธรรมดาๆมาเพื่อไปรับไปส่งเรา เราก้สังเกตุนะว่าทำไมเขาใส่แต่ชุดเดิมๆซ้ำๆ ตอนนั้นเงินเก็บเราเยอะจากการทำงานก็ช่วยๆกันออก บางทีเลี้ยงเขาด้วยซ้ำ พอคบกันจริงจัง รายจ่ายหลายอย่างเราเริ่มต้องจ่ายให้ ออกให้ หรือให้ยืมก่อน เพราะเขาติดหนี้ตนอื่นไว้หลายคน จนตอนนั้นเราคิดว่า เขาคบเราเพราะเงินเรารึเปล่า เราเลิกทำงานเพราะงานที่มหาลัยเยอะ เราเลยให้เขาเปลี่ยนงาน ก็ได้งานเซลล์กินค่าคอมมิชชั่น แรกๆก็ได้เยอะดีแต่หลังๆก็ไม่พอใช้เพราะยิ่งมีมากยิ่งใช้มาก พาเราไปกินของดีๆ ซื้อรถบิ๊กไบค์คันใหม่ ผ่อนโทรศัพท์ให้เราเพราะของเราพัง แต่ตัวเองใช้โทรสัพท์ราคาถูก เราเลยคิดว่าเขามีเขาก็ให้เรานะ เพราะตัวเขาซื่อสัตย์ ขี้หึงบ้าง เทคแคร์ดี แต่มีขี้เกียจบ้าง ไปทำงานสาย หยุดบ่อย แล้วเขาก็ออกจากงาน ตอนนั้นลำบากมากเงินใช้เรียนเราก็ต้องจ่าย เงินค่ากินเราก้ตัองเลี้ยง ค่าน้ำมันเราก้เติมให้ เราบอกให้หางานเขาก้ไม่ค่อยสนใจหา บอกไกลบ้าง เงินน้อยบ้าง คือเลือก แต่เวลาผ่านไปโดยที่เราเริ่มเงินหมด บางทีเราต้องโกหกคนอื่นว่าเขาให้เงินเรา แต่จริงๆเราให้เขา ไม่อยากให้ใครมองเขาไม่ดี พอได้งานตอนนี้ก็ยังไม่ได้เงินเดือน เราอีกไม่กี่เดือนก็จะจบมหาลัย แต่ไม่รุ้เขาจะมีอนาคตให้เราแค่ไหน

ทั้งหมดที่เราบ่นคือเราเครียดมาก แต่เราพยายามมองว่า เขาให้ใจเรา ดูแล เข้าใจ ยอมทุกอย่าง และยังซื่อสัตย์ เที่ยวน้อย ไม่สูบ ตามที่เราสั่ง เราเชื่อว่าหลายคนมองว่าผู้หญิงสมัยนี้ชอบคนรวย แต่ผู้หญิงแค่อยากมีอนาคตเท่านั้น เราเผลอคิดว่าตอนเราโสดเราสบายกว่านี้ แต่ถ้าเราโสดเราคงไม่อบอุ่นใจเท่ามีคนนี้แน่ๆ เลยจะให้โอกาสเขาสร้างอนาคตและซื่อสัตย์กับเขา