ยามเมื่อฝน หล่นจากฟ้า ใจข้าเศร้า
คิดถึงคน รักครั้งเก่า เจ้าอยู่ไหน
อยู่คนเดียว เปล่าเปลี่ยว ทั้งหัวใจ
อยากมีใคร ใกล้ชิด สนิทกาย

ตะวันสาย บ่ายคล้อย ยังคอยอยู่
ยังรำพึง ถึงพธู ไม่รู้หาย
ฝนกระหน่ำ ช้ำฤทัย ไม่เว้นวาย
แม่โฉมฉาย อย่าหน่ายลา ทิ้งข้าเลย .