สงครามปีกไก่ย่าง
สวัสดีครับเพื่อนพี่น้องชาวก้นครัวทุกท่าน
วันนี้ผมมีเรื่องประหลาดเกี่ยวกับการซื้ออาหารมานำเสนอ
**หมายเหตุ : นี่ไม่ใช่การรีวิวอาหารใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นเพียงเรื่องเล่าฆ่าเวลาเกี่ยวกับการซื้ออาหารกับเหตุการณ์แปลก ๆ ที่พบเจอมาเท่านั้นนะครับ**
ข้างออฟฟิตผมจะมีรถขายไก่ย่างส้มตำอยู่คันนึง มาจอดทุกวันครับ วันไหนที่ผมไม่ได้เอาข้าวมากิน
ผมจะใช้บริการไก่ย่างหมูย่างจากรถคันนี้เป็นประจำ
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมซื้อไก่ย่างจากรถคันนี้ เรื่องประหลาดเกิดขึ้น เมื่อมีคนยืนรอซื้ออยู่ประมาณ 4-5 คน
ผมเหลือบดูกองปีกไก่ย่างที่ซื้อประจำแล้ว มันมีวางอยู่เป็น 10 ไม้ หน้ากองปีกไก่ มียัยเจ๊คนนึงยืนอยู่
ปีกไก่ย่างเป็นเป้าหมายของผม ผมลองดูคนอื่น ๆ ที่ยืนรอ ก็คิดว่าเขาคงรอซื้อส้มตำกันล่ะมั้ง ผมคงไม่เกี่ยวกับเขา
เพราะซื้อแต่ไก่กับข้าวเหนียว ผมมองไปที่กองปีกไก่ที่ย่างไว้แล้ว มีอยู่หลายไม้ที่น่ากิน ผมจึงเอื้อมมือไปจะหยิบให้แม่ค้า
ทันใดนั้นเอง ก็มีมือของยัยเจ๊ที่ยืนอยู่ตรงนั้น เอื้อมมาปัดมือผม!!!
อ้าว....ทำไมล่ะ อยู่ดี ๆ มาปัดมือกันแบบนี้ แสดงว่า เจ๊ซื้อไก่กองนี้ใช้ไหม ผมจึงเอ่ยปากถามไปว่า
"พี่จองใช่ไหมครับ"
ยัยเจ๊ไม่ตอบ แต่พยักหน้า!!!
ผมก็ โอเค เขาจองแล้วไม่ว่ากัน เราไม่รู้ (ผมจะรู้ได้ยังไง ทำไมเจ๊ไม่หยิบไปวางไว้ให้แม่ค้าล่ะวะ)
เมื่อเป้าหมายปีกไก่ในกองผมโดนจองไปหมดแล้ว จึงต้องยืนรอพวกที่กำลังย่างอยู่บนเตา
ทุกคนเหลือบมามองผมด้วยสายตาประมาณว่า กุก็เพิ่งโดนมาแบบนี่ล่ะ ผมส่งสายตากลับไปประมาณว่า เราเข้าใจพวกนายแล้ว
อ้อ......ที่ยืน ๆ กันนี่ รอปีกไก่ทั้งหมดสินะเข้าใจล่ะ
ที่เจ๊ยืนอยู่ไม่ไปไหน นั่นก็เพราะ นอกจากจะซื้อปีกไก่แล้ว เจ๊ยังรอส้มตำที่แม่ค้ากำลังตำอยู่ด้วย
ระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะซื้ออย่างอื่นดีไหม ขี้เกียจรอปีกไก่ที่ย่าง เพราะดูแล้วจำนวนคนซื้อที่ยืนรออยู่กับจำนวนปีกไก่บนเตา
ไม่น่าพอกับความต้องการแน่นอน เลยกำลังมองหาเป้าหมายอื่น หมูย่างดีไหม แต่หลัง ๆ เริ่มเสียวว่าไอ้ที่ผมกินมันอาจจะไม่ใช่หมู
มันอาจจะเป็นเนื้อหมาก็ได้ (ผมเคยไปอ่านข่าวอะไรซักอย่างมานี่แหล่ะ จำไม่ได้แล้ว เขาบอกว่าไม่ใช่เนื้อหมู ผมก็ดันเชื่อคนง่ายซะด้วย T_T)
ถึงมันจะเป็นเนื้อหมูจริง แต่ความคิดผมมันบอกอยู่ตลอดเวลาว่า ไอ้ที่เมิงกำลังกินเนี่ย เนื้อเพื่อนแถวบ้านเมิงนะโว้ย
มันก็ทำให้กินไม่ลงเหมือนกันนะ T_T
เอาล่ะครับ กลับมาเรื่องเจ๊ปีกไก่กันต่อ.....
ช่วงเวลานั้น ส้มตำของเจ๊ก็เสร็จ แม้ค้าก็เอาที่ตักตักส้มตำในครกใส่ถุง พร้อมหันมาถามเจ๊ว่า "เอาปีกไก่ด้วยใช่ไหมคะ"
(เหตุการณ์การปัดมือทั้งหมดอยู่ในสายตาแม่ค้า) แม่ค้าพูด พร้อมหยิบถุงมาจะใส่ไก่ประมาณ 10 ไม้
เรื่องราวที่น่าถีบยัยเจ๊ไปที่กลางถนนให้รถทับคือ ........
เจ๊ หยิบแค่ไม้เดียว ไม้บนสุด ยื่นให้แม่ค้า!!!
แม่ค้าถึงกะงง แล้วถามกลับเพื่อความแน่ใจ "ไม้เดียวเหรอคะ" เจ๊พยักหน้าตอบ
ผมว่า นาทีนั้นทุกคนที่ยืนอยู่
อุทานในใจเหมือนกันหมด
"อีเตี้ย!!!!"
เหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้สายตาทุกคู่ จ้องมองไปที่เจ๊เป็นตาเดียว พร้อมกับส่งคำถามไปทางกระแสจิตว่า
"เมิงเอาไม้เดียว แล้วเมิงปัดมือพวกกุทำไม??"
หากแต่ สายตาและรังสีอำมะหิตที่ส่งไป ไม่สามารถทำอะไรเจ๊ได้เลย เจ๊มั่นมาก เจ๊ไม่แคร์อะไรใด ๆ ทั้งสิ้น
เจ๊จ่ายเงินด้วยความมั่นใจ แล้วก็เดินไปขึ้นรถที่จอดไว้ริมถนน ทิ้งให้คนที่ยืนรออยู่อีก 4-5 คน พร้อมแม่ค้า ยืนงงเป็นไก่ตาแหก
แหกกว่าปีกไก่ที่กำลังย่างอยู่ซะอีก
"เค้าเอาไม้เดียว ผมก็นึกว่าเหมาทั้งกอง" ผมบอกแม่ค้าไป
"นั่นสิ เห็นเขาปัดมือคนอื่นออกหมด" แม่ค้าบอก
"เตี้ยเอ๊ย" คนงานก่อสร้างที่ยืนรอคนนึงพูดออกมาเบา ๆ แต่ได้ยินกันหมดนั่นแหล่ะ
อะไรของมัน!
ท้ายที่สุด ทุกคนที่ยืนรออยู่ก็ได้ปีกไก่กลับไปคนละไม้สองไม้สามไม้ ส่วนผม คิวสุดท้าย ไก่หมด รอที่ย่างต่อไป T_T
จนถึงเวลานี้ก็ยังคงคิดอยู่ว่า เจ๊เอาแค่ไม้เดียว แล้วเจ๊ปัดมือคนอื่นออกทำไม
ทำไมเจ๊ไม่หยิบเอาเฉพาะที่เจ๊อยากได้ แล้วปล่อยให้คนอื่นหยิบเอาไม้อื่นต่อไป งงเจ๊จริง ๆ
--[สงครามปีกไก่ย่าง]--
สวัสดีครับเพื่อนพี่น้องชาวก้นครัวทุกท่าน
วันนี้ผมมีเรื่องประหลาดเกี่ยวกับการซื้ออาหารมานำเสนอ
**หมายเหตุ : นี่ไม่ใช่การรีวิวอาหารใด ๆ ทั้งสิ้น เป็นเพียงเรื่องเล่าฆ่าเวลาเกี่ยวกับการซื้ออาหารกับเหตุการณ์แปลก ๆ ที่พบเจอมาเท่านั้นนะครับ**
ข้างออฟฟิตผมจะมีรถขายไก่ย่างส้มตำอยู่คันนึง มาจอดทุกวันครับ วันไหนที่ผมไม่ได้เอาข้าวมากิน
ผมจะใช้บริการไก่ย่างหมูย่างจากรถคันนี้เป็นประจำ
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมซื้อไก่ย่างจากรถคันนี้ เรื่องประหลาดเกิดขึ้น เมื่อมีคนยืนรอซื้ออยู่ประมาณ 4-5 คน
ผมเหลือบดูกองปีกไก่ย่างที่ซื้อประจำแล้ว มันมีวางอยู่เป็น 10 ไม้ หน้ากองปีกไก่ มียัยเจ๊คนนึงยืนอยู่
ปีกไก่ย่างเป็นเป้าหมายของผม ผมลองดูคนอื่น ๆ ที่ยืนรอ ก็คิดว่าเขาคงรอซื้อส้มตำกันล่ะมั้ง ผมคงไม่เกี่ยวกับเขา
เพราะซื้อแต่ไก่กับข้าวเหนียว ผมมองไปที่กองปีกไก่ที่ย่างไว้แล้ว มีอยู่หลายไม้ที่น่ากิน ผมจึงเอื้อมมือไปจะหยิบให้แม่ค้า
ทันใดนั้นเอง ก็มีมือของยัยเจ๊ที่ยืนอยู่ตรงนั้น เอื้อมมาปัดมือผม!!!
อ้าว....ทำไมล่ะ อยู่ดี ๆ มาปัดมือกันแบบนี้ แสดงว่า เจ๊ซื้อไก่กองนี้ใช้ไหม ผมจึงเอ่ยปากถามไปว่า
"พี่จองใช่ไหมครับ"
ยัยเจ๊ไม่ตอบ แต่พยักหน้า!!!
ผมก็ โอเค เขาจองแล้วไม่ว่ากัน เราไม่รู้ (ผมจะรู้ได้ยังไง ทำไมเจ๊ไม่หยิบไปวางไว้ให้แม่ค้าล่ะวะ)
เมื่อเป้าหมายปีกไก่ในกองผมโดนจองไปหมดแล้ว จึงต้องยืนรอพวกที่กำลังย่างอยู่บนเตา
ทุกคนเหลือบมามองผมด้วยสายตาประมาณว่า กุก็เพิ่งโดนมาแบบนี่ล่ะ ผมส่งสายตากลับไปประมาณว่า เราเข้าใจพวกนายแล้ว
อ้อ......ที่ยืน ๆ กันนี่ รอปีกไก่ทั้งหมดสินะเข้าใจล่ะ
ที่เจ๊ยืนอยู่ไม่ไปไหน นั่นก็เพราะ นอกจากจะซื้อปีกไก่แล้ว เจ๊ยังรอส้มตำที่แม่ค้ากำลังตำอยู่ด้วย
ระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่ว่าจะซื้ออย่างอื่นดีไหม ขี้เกียจรอปีกไก่ที่ย่าง เพราะดูแล้วจำนวนคนซื้อที่ยืนรออยู่กับจำนวนปีกไก่บนเตา
ไม่น่าพอกับความต้องการแน่นอน เลยกำลังมองหาเป้าหมายอื่น หมูย่างดีไหม แต่หลัง ๆ เริ่มเสียวว่าไอ้ที่ผมกินมันอาจจะไม่ใช่หมู
มันอาจจะเป็นเนื้อหมาก็ได้ (ผมเคยไปอ่านข่าวอะไรซักอย่างมานี่แหล่ะ จำไม่ได้แล้ว เขาบอกว่าไม่ใช่เนื้อหมู ผมก็ดันเชื่อคนง่ายซะด้วย T_T)
ถึงมันจะเป็นเนื้อหมูจริง แต่ความคิดผมมันบอกอยู่ตลอดเวลาว่า ไอ้ที่เมิงกำลังกินเนี่ย เนื้อเพื่อนแถวบ้านเมิงนะโว้ย
มันก็ทำให้กินไม่ลงเหมือนกันนะ T_T
เอาล่ะครับ กลับมาเรื่องเจ๊ปีกไก่กันต่อ.....
ช่วงเวลานั้น ส้มตำของเจ๊ก็เสร็จ แม้ค้าก็เอาที่ตักตักส้มตำในครกใส่ถุง พร้อมหันมาถามเจ๊ว่า "เอาปีกไก่ด้วยใช่ไหมคะ"
(เหตุการณ์การปัดมือทั้งหมดอยู่ในสายตาแม่ค้า) แม่ค้าพูด พร้อมหยิบถุงมาจะใส่ไก่ประมาณ 10 ไม้
เรื่องราวที่น่าถีบยัยเจ๊ไปที่กลางถนนให้รถทับคือ ........
เจ๊ หยิบแค่ไม้เดียว ไม้บนสุด ยื่นให้แม่ค้า!!!
แม่ค้าถึงกะงง แล้วถามกลับเพื่อความแน่ใจ "ไม้เดียวเหรอคะ" เจ๊พยักหน้าตอบ
ผมว่า นาทีนั้นทุกคนที่ยืนอยู่
"อีเตี้ย!!!!"
เหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้สายตาทุกคู่ จ้องมองไปที่เจ๊เป็นตาเดียว พร้อมกับส่งคำถามไปทางกระแสจิตว่า
"เมิงเอาไม้เดียว แล้วเมิงปัดมือพวกกุทำไม??"
หากแต่ สายตาและรังสีอำมะหิตที่ส่งไป ไม่สามารถทำอะไรเจ๊ได้เลย เจ๊มั่นมาก เจ๊ไม่แคร์อะไรใด ๆ ทั้งสิ้น
เจ๊จ่ายเงินด้วยความมั่นใจ แล้วก็เดินไปขึ้นรถที่จอดไว้ริมถนน ทิ้งให้คนที่ยืนรออยู่อีก 4-5 คน พร้อมแม่ค้า ยืนงงเป็นไก่ตาแหก
แหกกว่าปีกไก่ที่กำลังย่างอยู่ซะอีก
"เค้าเอาไม้เดียว ผมก็นึกว่าเหมาทั้งกอง" ผมบอกแม่ค้าไป
"นั่นสิ เห็นเขาปัดมือคนอื่นออกหมด" แม่ค้าบอก
"เตี้ยเอ๊ย" คนงานก่อสร้างที่ยืนรอคนนึงพูดออกมาเบา ๆ แต่ได้ยินกันหมดนั่นแหล่ะ
อะไรของมัน!
ท้ายที่สุด ทุกคนที่ยืนรออยู่ก็ได้ปีกไก่กลับไปคนละไม้สองไม้สามไม้ ส่วนผม คิวสุดท้าย ไก่หมด รอที่ย่างต่อไป T_T
จนถึงเวลานี้ก็ยังคงคิดอยู่ว่า เจ๊เอาแค่ไม้เดียว แล้วเจ๊ปัดมือคนอื่นออกทำไม
ทำไมเจ๊ไม่หยิบเอาเฉพาะที่เจ๊อยากได้ แล้วปล่อยให้คนอื่นหยิบเอาไม้อื่นต่อไป งงเจ๊จริง ๆ