ละครเพลิงบุญให้ข้อคิดเกี่ยวกับการใช้ชีวิตมากมายจริงๆถ้าบรรยายคงไม่หมดขอสั้นๆ ตั้งแต่ครอบครัว พ่อแม่ที่ตามใจลูกทุกอย่าง ไม่รู้จักสอนว่าอะไรผิดอะไรถูกอย่าง"ใจเริง" เรามักจะเห็นกันมากมายในสังคมปัจจุบัน ความอยากได้อยากมี ความโลภ ความอิจฉาริษยา นำมาซึ่งให้เกิดเรื่องราวร้ายๆต่างๆมากมาย ความคิดสะท้อนให้เห็นการกระทำ ชีวิตที่เจอคือความโหดร้ายและจุดจบที่น่ากลัว ส่วน พิมมาลา สะท้อนให้เห็นถึงความใจอ่อน ความขี้เกรงใจ ความขี้สงสาร ความใจดี ขี้ใจอ่อน นำมาซึ่งเรื่องราวต่างๆมากมาย แต่สิ่งที่ชื่นชอบในตัวละครพิม คือช่วงหลังจากที่ใจเริงท้อง มันสะท้อนให้เห็นของการมีสติในการคิดและแก้ไขปัญหาในเรื่องของการใช้ ความรักมากขึ้น สุดท้ายหาจุดกึ่งกลางความพอดีของชีวิตให้เจอ ให้มีสติการใช้ชีวิต จะทำอะไรให้คิดรอบคอบ ให้คิดสิ่งที่เราทำแล้วผลที่จะตามมาจากการกระทำที่เกิดขึ้นจากตัวเรา  ถ้าสิ่งไหนที่เราเคยทำผิดพลาดจากการไม่ยั้งคิด ขาดสติ อารมณ์ชั่ววูบ หรือตั้งใจทำให้เกิดขึ้น ถ้าทำลงไปแล้วรู้ว่ามันผิด ให้ หยุด และตั้งสติกลับตัวกลับใจใหม่ ค่อยๆคิดและแก้ไขปัญหาไปทีละจุด อย่าให้สายเกิดไปเดินมาไกลจนถอนตัวไม่ขึ้น เหมือน"ฤกษ์"และ"เทิด" ที่แก้ไขตัวเองทัน แต่ที่สำคัญที่สุด คือการให้โอกาสกับตัวเอง รักตัวเองให้มากๆและเริ่มต้นชีวิตใหม่