เค้าไม่ได้ด่าที่มาแอบแซบกันอย่างเดียวค่ะ ที่เค้าด่าผู้จัดคือ ปูเรื่อง ความสัมพันธ์ระหว่างสามคนนี้ มานะ ตะวัน และชิน แบบใสๆ มาตลอด จนแม่บอกเราว่า แม่ชอบเรื่องนี้ ประทับใจความสัมพันธ์แบบสามคนนี้ เพราะแม่ก้อมีเพื่อนผู้ชายที่เป็นเพื่อนกันจริงๆ มีคนมาแอบชอบ กุ๊กกิ๊กกันบ้างแต่ก้อไม่มีอะไรเกินเลย แม่เป็นคนแนะว่าเราต้องดูเรื่องนี้ให้ได้ พระนางน่ารัก

ในความทะเยอทะยานของนางเอก การตัดสินใจหลายๆ อย่าง ไปจนเลือกแต่งงานกับคุณพอล มันเป็นเหตุเป็นผล และเข้าใจได้ถ้าค่อยๆ ดูมาเรื่อยๆ ถึงเราจะแอบคิดว่า ไม่เหมือนคนรักกันเท่าไร เราก้อไม่ถึงกับมีอะไรโต้แย้ง

แต่เมื่อบทสองคนที่เคยเป็นเพื่อนกันใสๆ กลายมาเป็นชู้กัน แถมการนำเสนอยังทำให้รู้สึกเหมือนทั้งสองคนเป็นคนดีที่มาได้กัน เหมือนจะอยากให้คนดูฟิน ว่ามันเป็นสิ่งดีงาม เราไม่รู้จะมีใครฟินแค่ไหน ส่วนเราสะพรึง และขยะแขยง แม้แต่แม่เรายังถอนคำพูดแทบไม่ทัน

เราแอบเป็นห่วงเยาวชน รวมถึงคนที่มาตรฐานศีลธรรมต่ำตมอยู่แล้ว มาดูเรื่องนี้จะรู้สึกเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครๆ ก็ทำกัน เพราะสำหรับตัวเอง มันไม่ใช่เรื่องธรรมดา มันเป็นสิ่งที่ควรโดนประนาม แต่ละครไม่ได้นำเสนอออกมาแบบนั้นเลย น่ากลัวเด็กๆ มี่ไม่ได้ดูทั้งเรื่อง ดูจากที่ตัดๆ มา แล้วเอาไปสรุปเองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา

ใจเริง (เราแถมลำยอง จากทองเนื้อเก้า อีสา จากอีสา รวีช่วงโชติ ทองไพรำ จากมาลัยสามชาย เรยา จากดอกส้มสีทอง) ก้อทำตัวเลวไม่ได้ต่างกัน เผลอๆ จะเลวกว่าในบางมุม แต่ทุกการกระทำมีเหตุผลเบื้องหลัง และมีการปูพื้นมาแต่ต้น ว่าการกระทำแบบนี้ ไม่ใช่การกระทำของคนดีๆ ที่น่าชื่นชม คนเลยไม่ด่าผู้จัดค่ะ

นิสัยของใจเริงถูกวางให้เห็นแต่แรก ดีกรีความร้ายของใจเริงเพิ่มขึ้นตามลำดับไม่ใช่อยากจะร้ายก็ร้ายอยากจะเอาผัวเพื่อนก็เอา นางเอาเพราอยากจะเอาชนะอยากให้เพื่อนอยู่ต่ำกว่าตัวเองเป็นคนขี้อิจฉา ตอนชีวิตนางดีนางก็ไม่ได้คิดจะเอาฤกษ์แต่แรก ในขณะที่ตะวันถูกปูบทมาให้เป็นคนดีไม่มีสีเทาเลยรักศักศรี ต่อสู้เพื่อตัวเองแต่กลับมาเอากับเพื่อนตัวเองแบบงงๆทั้งที่แต่งงานแล้ว คาแรกเตอร์ตัวละครถูกเปลี่ยนงงๆเหตุผลรองรับเพราะแค่รักกันงี้หรอ