เรากับแฟนคบกันมา 7 เดือน เรามาทำงานต่างจังหวัดแรกๆก็ไม่มีอะไรพอหลังๆเขาเริ่มระแวงเริ่มหาเรื่องทะเลาะ ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็น ไม่ใช่ว่าเราทำตัวไม่น่าไว้ใจนะ เราโทรหาเช้าเที่ยงเย็น ไปไหนรายงานทำโอก็บอกทำอะไรก็นึกถึงตลอด พอวันหยุดเราโทรหาตลอดแต่บางทีเขาทำงานไม่ว่างคุยแล้วบอกจะโทรกลับจนแล้วจนเล่าเขาก็ไม่โทร บางทีบอกอยู่กับเพื่อน อ่าอันนี้เราเข้าใจเราก็ไม่กวนแต่บอกจะโทรหาแล้วก็เงียบไปอีก เราพยายามที่จะไม่ทะเลาะเพราะด้วยระยะทางถ้าโกรธแล้วมันง้อยากซึ่งส่วนมากเราจะไม่โกรธแม้ว่าจะโกรธอยู่ก็ตาม แล้วมีวันนึงเราทำโอแล้ววันนั้นเราก็ไม่ได้โทรหาพอโทรหาอีกก็มาว่าเราว่าทำอะไรไม่โทรอยู่กับคนใหม่หรออะไรทำนองนี้ พอตอนนี้เพื่อนน้องที่ทำงานมาเล่นที่ห้องเราโทรหาแล้วบอกจะโทรเราก็ลืมตามประสาผู้หญิงพอได้รวมตัวกันมันก็เม้ายาว พออีกวันเราโทรหาตอนแรกก็คุยกันดีๆ พอคุยไปคุยมาเริ่มหาเรื่องเราว่าถ้ามีคนใหม่ก็บอก ว่าเราคบหลายคนมั่งละ ซึ่งนั่นไม่เคยอยู่ในหัวสมองเราเลยทะเลาะยาวเลยทีนี้ จนอีกวันเราโทรหา กลับบอกว่ากินเหล้าอยู่บ้านตั้งแต่เมื่อคืน คือสรุปวางสายจากเราปุ๊บที่บอกว่าจะนอนคือไปกินเหล้า เรานี่ยิ่งโกรธแต่ก็เก็บอารมณ์ไว้เพราะเขาเองก็ใจร้อน เราพูดดีก็แล้ว อธิบายก็แล้ว เหมือนเขาเชื่อความคิดเขาว่าเราต้องเป็นแบบนั้นแล้วพอเราพูดอะไรไปก็ไม่เคยที่จะเชื่อเราเลย โทรหาก็ไม่ค่อยรับน้ำเสียงก็เย็นชา วันนี้เป็นวันที่สามที่ทะเลาะกันแต่เราก็โทรหา ทุกเวลาที่ว่างจากทำงานเราโทรหาตลอดแต่ไม่มีใครรับสายเราเลย พอทำโอเสร็จเราก็โทรหาอีก ทีนี้รับสายน้ำเสียงเหมือนคนไม่อยากคุย เราก็บอกนะว่าทำไมถึงพูดกับเราด้วยน้ำเสียงแบบนี้ เขาก็ตอบกลับมาว่า แล้วเป็นเพราะใครล่ะเพราะเราไม่ใช่หรอที่ทำตัวเอง เรานี่เหวอเลยนะ เราทำอะไร เราผิดอะไรนักหนา ถ้าเรามีคนอื่นจำเป็นที่เราจะต้องง้อจะต้องแคร์เค้าขนาดนี้หรอ ทั้งๆที่หยุดยาวเราก็จะกลับไปหาอยู่แล้ว แล้วมาหาเรื่องกันแบบนี้เราไม่เข้าใจ เรารักเขาแค่คนเดียวมีเขาแค่คนเดียว แล้วทำไมเขาถึงไม่เคยเชื่อเราเลย...
.......ตอนนี้เราคิดถึงเขามากๆรักมากๆ แต่เราก็ไม่รู้จะทำไงละ ไม่เคยฟังอะไรเลยนอกจากตัวเอง