ก่อนหน้านี้เราเจอแชทที่แฟนคุยกับเพื่อน คุยแบบรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ แต่แฟนเขาปฏิเสธแบบหัวชนฝา หลังจากนั้นเราก็อยู่ด้วยกันแบบหวาดระแวง ไม่มีความไว้ใจในตัวผช. ความสัมพันธ์มันกระท่อนกระแท่นมาตลอดเวลา พยายามมองข้ามไปก็แล้ว แต่มันเป็นความรู้สึกที่ฝังใจ พอมันเกิดความระแวง ก็ทะเลาะกันบ่อย กลายเป็นเราที่คอยหาเรื่องเขา กลายเป็นคนงี่เง่า เจ้าอารมณ์ ก็ยิ่งทำให้เขาไม่อยากจะเข้าหา เคยระบายในเฟสบุ๊คเกี่ยวกับความรัก ก็ว่าเราหาว่าประจานเขา ทำให้คนอื่นมองเขาไม่ดี
เราบอกสาเหตุทุกอย่างว่าทำไมเราถึงระแวง ต้นตอของการทะเลาะกัน มันมาจากอะไร เขาไม่เคยยอมรับผิดเลย เราก็ตัดปัญหาไม่โพสต์อะไรถึงเขาอีก ทุกวันนี้เขาปล่อยเราอยู่คนเดียวมาตลอด จนเราชินกับการอยู่คนเดียว ไม่ต้องการการง้อ หรือความสนใจจากเขาแล้ว พอเราเฉยใส่ เราก็ผิดอีก หาว่าเราโกรธอะไรนักหนา ชอบรื้อฟื้นเรื่องเก่า ทำไมไม่ปล่อยผ่านบ้าง 😥 ตอนนี้เราสับสน อธิบายไม่ถูก เรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเขาสักนิด มันผิดที่เราไม่ปล่อยวางชอบเก็บเรื่องเก่ามาคิด หรือมันผิดที่เขาทำตัวไม่น่าไว้ใจ
กำลังจะแต่งงาน แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว
เราบอกสาเหตุทุกอย่างว่าทำไมเราถึงระแวง ต้นตอของการทะเลาะกัน มันมาจากอะไร เขาไม่เคยยอมรับผิดเลย เราก็ตัดปัญหาไม่โพสต์อะไรถึงเขาอีก ทุกวันนี้เขาปล่อยเราอยู่คนเดียวมาตลอด จนเราชินกับการอยู่คนเดียว ไม่ต้องการการง้อ หรือความสนใจจากเขาแล้ว พอเราเฉยใส่ เราก็ผิดอีก หาว่าเราโกรธอะไรนักหนา ชอบรื้อฟื้นเรื่องเก่า ทำไมไม่ปล่อยผ่านบ้าง 😥 ตอนนี้เราสับสน อธิบายไม่ถูก เรารู้สึกไม่มั่นใจในตัวเขาสักนิด มันผิดที่เราไม่ปล่อยวางชอบเก็บเรื่องเก่ามาคิด หรือมันผิดที่เขาทำตัวไม่น่าไว้ใจ