คือเรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ ค่อนข้างสนิทกันมาก(เพื่อนคนนี้เป็น ผช นะคะ ) คือเราสองคนสนิทกันแต่ก็คุยดีกันไม่เป็นหรอกค่ะ กัดกันตลอดแต่เวลามีเรื่องที่จะปรึกษาจริงๆเราก็คอยรับฟังซึ่งกันและกันนะคะ เค้าเคยบอกเราว่าเราเป็นเพื่อนผู้หญิงคนแรกที่เค้าสนิทด้วยแบบนี้ เค้าไม่เคยสนิทหรือรู้สึกแบบนี้กับเพื่อนผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน เค้าบอกเราตลอดค่ะว่าเราสำคัญไม่อยากให้เราหายไปจากชีวิต ซึ่งสำหรับเรา....ก็เช่นกันเค้าเป็นเพื่อน ผช คนแรกที่เราก็รู้สึกเหมือนกันแบบที่เค้าบอกเรา มันก็เป็นมาแบบนี้ตลอดแหละค่ะ แต่มาพักนี้เราเป็นอะไรไม่รู้เวลาเห็นเค้าไม่ทำดี ไปรับไปส่ง พูดดีดีกับเพื่อนผญอีกคนซึ่งเพื่อนผญคนนี้เค้าก็เป็นเพื่อนสนิทของเราเหมือนกันนะคะ กลุ่มเดียวกันเลย(แต่เพื่อนผชคนนี้ไม่ได้อยู่กลุ่มเรานะ) ซึ่งจริงๆเราก็รู้อยู่แก่ใจแหละว่า....เค้าชอบแล้วก็รู้สึกดีกับเพื่อนเรา เมื่อก่อนเค้าก็ไม่เป็นแบบนี้นะ เรายังเคยแซวเค้ากับเพื่อน ผญ ที่สนิทกะะเราอยู่เลยว่าแบบน่ารักอะคิดไรกันป่า แต่ก็ขำๆอะค่ะ แต่พอมาตอนนี้เรารู้สึกไม่ดีเลยอะ รู้สึกไม่ชอบ ไม่อยากเห็นเวลาเค้าไปส่งกัน คุยดีคุยเล่นอยู่ใกล้กัน รู้สึกน้อยใจเวลารู้ว่าเค้าคุยแชทอะไรกันบ้างคุยกันดีทีกับเราพูดไม่เพราะไม่ดีเลยแต่เพื่อนผญที่สนิทกะเรา เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรนะ  พอเราไม่ชอบ เราก็เหมือนกัลบมานอยด์คนเดียว ละก็พาลทะเลาะกับเค้าหลายรอบแล้ว  เราก็ได้แต่บอกไปว่าน้อยใจเรื่องเพื่อนผญคนนั้น เค้าก็บอกเราว่า เรากับเพื่อนผญอีกคนอะ สำคัญกันคนละแบบ.... ซึ่งเราก็รู้ตลอดมา แต่เหมือนยอมรับไม่ได้อะ (พาลเนอะ)นับวันก็ยิ่งชอบมาทำดี ทักมาทุกวัน วันไหนเรานอยด์ไม่ตอบแชท ก็ส่งข้อความมาทางโทรศัพท์ ง้อสุดฤทธิ์ เราก้ต้องหายอะเพราะมันก็เป็นเพือนที่ดีคนนึงเราไม่อยากเสียเพื่อนอะค่ะ มันชอบหยอดด้วยแหละพักหลังมาเนี้ย (จะทำทำไมวะฮะ) ความรู้สึกแบบนี้มันต้องวนเวียนไปอีกนานแค่ไหน ไม่อยากเป็น คนขี้นอยด์ขี้อารมณ์เสียอะ มันดูไร้สาระใช่มั้ยคะ เพราะคนที่มันไม่รู้อะมันก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเราต้องอารมณ์เสียใส่มัน นอยด์มัน มันคิดแค่ว่าเรากำลังยุ่ง กำลังเครียดเลยอารมณ์เสียใส่มัน...มันก็คิดได้แค่นี้แหละค่ะ