ตอนนั้นเราอายุ14มันไม่เชิงเป็นรักแรกหรอกคือเราชอบเพื่อนผชคนหนึ่งได้คุยแต่ไม่ได้คบฟิลเด็กอะแล้ว ผช. ตอนนั้นคือก็คุยก็เล่นด้วยคือง่ายๆให้ความหวังแหละ เราก็เด็กไม่มี ปสก หรือง่ายๆไม่ทันคน คุยกันไปสักพัก(ในเฟสบุ๊ค) เราก็รวบรวมความกล้า!!ทักไปบอกในแมสเซนเจอร์ว่าชอบนะ คำตอบที่ได้คือฟิลเพื่อนตอนนั้นนอยไปเลย ผ่านไป 2 อาทิตย์เราไปรู้ว่าเขาคุยแล้วคบกับคนๆนึงเป็นรุ่นน้อง(ไม่ได้สนิทกับเราหรอก)เราก็นอยแล้วก็เสียใจถามว่ามากมั้ยก็ร้องไห้(แค่วันเดียววันเดียวจริงๆ)เป็นฟิลแบบ นอยสะสมแล้วหลังจากนั้นก็นอยไปเรื่อยๆจนชินแล้วก็เลิกนอยไปเองจนจบมัธยมต้น แล้วเราก็แยกย้ายเราไม่ได้ติดใจอะไรแล้วเพราะเราทำใจได้แล้วนะ(เราเข้าไปเรียนกรุงเทพส่วนเขาอยู่ต่างจังหวัดเหมือนเดิมมั้ง)ไม่ได้เจอเขาอีกเลยและก็ไม่ได้ติดต่อใดๆทั้งสิ้นจนตอนนี้เรา25 แล้ว เรายังฝันถึงเขาคนนั้นอยู่ เราใช้ชีวิตแบบไม่ได้นึกถึงเขาเลยเราไม่มีเขาเป็นเพื่อนในโซลเซียลด้วยซ้ำตั้งแต่จบมัธยมต้นมา ซึ่งเรางงว่าทำไมเรายังฝันถึงเขาอยู่ แล้วฝันแบบ นานๆฝันเหมือนแบบปีนึงมันต้องฝันสัก2-3ครั้งอะเป็นแบบนี้มานานแล้วแต่พึ่งจะมาเอะใจก็ตอนอายุ23   ใครมีความรู้หรือสันนิฐานอะไรแชร์ๆบอกเราหน่อยนะ คาใจมากกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆ 😭🙏🙏