ถ้าจะบอกว่าเราไม่ค่อยชอบตลาดร่มหุบเท่าไหร่ อาจจะมีคนส่วนใหญ่ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย คงเป็นเพราะเรื่องของความปลอดภัย สุขอนามัย และอีกหลายๆอย่าง แต่ถึงอย่างไร ที่นี่ก็กลายเป็นวิถีชีวิตชุมชนที่ขาดกันไม่ได้ และเป็นแหล่งดึงดูดชาวต่างชาติได้ดีเลยทีเดียว แต่สิ่งที่ชอบคือการได้เดินทางโดยรถไฟสีเรกเก้ ไปบนราง อีกหนึ่งเส้นทางผ่านสถานีต่างๆที่ไม่คุ้นเคย เหมือนดังที่เคยนั่งไปเที่ยวบ่อยๆ จุดประสงค์ทริปนี้คือ เราแค่อยากนั่งรถไฟไป-กลับ แค่นี้แหละ ป้ายสถานีบางที่ยังใช้มือเขียนเป็นลายมืออยู่เลย เป็นป้ายเล็กๆกะทัดรัดที่เราไม่ค่อยพบตามสถานีใหญ่ๆกันสักเท่าไหร่
ออกเดินทางกันแต่เช้าที่สถานีรถไฟวงเวียนใหญ่ เพื่อมารับตั๋วรถไฟฟรี แนะนำว่านั่ง BTS มาลงวงเวียนใหญ่ ถ้ากลัวไม่ทันก็นั่งวินมา 40 บาท ถ้ามีเวลาเอ้อระเหยก็เดินย้อนมาทางตากสิน ข้ามสะพานลอยไปอีก ถ้าไปไม่ถูก ถามคนแถวนั้นโลด
รอบนี้ไปกันกับขบวน 4341 เวลา 07.40 ถึง 08.39 น. เผื่อเหลือเผื่อขาดไว้เนาะ

เก็บภาพบรรยากาศสถานีรถไฟวงเวียนใหญ่ สถานีเล็กๆที่ตอนเช้าของกินเยอะมาก ผู้คนคึกคัก มาจับจ่ายซื้อของกันในตอนเช้า นั่งรถไฟฟ้ามาก็ได้นะ ส่วนรถเมล์ถ้าจะนั่งมา สอบถาม 1348 สอบถามสายรถเมล์ได้เลยค่ะ

รถไฟมาแล้ว!! ขบวนปกติ ยังไม่เจอบขบวนสีเรกเก้ เราต้องนั่งขบวนนี้ก่อน จากวงเวียนใหญ่ เพื่อไปลงมหาชัย ข้ามแม่น้ำ แล้วต่อรถไฟไปอีกที ดูเหมือนยาก แต่ไม่ยากเลย

ภาพบรรยากาศตอนเช้าก็จะได้เห็นวัฒนธรรมความเป็นไทยที่เราจะขาดไม่ได้เลยคือการใส่บาตร

ทาสแมวอย่างเรา ต้องเข้าไปจกพุงด่วน! อยากพาน้องไปตัดไข่จังเล้ยยยยย หมั่นเขี้ยว!!

จนท.น่ารัก มีเอกสารอธิบายพร้อม ว่ารถไฟออกกี่โมง ถึงกี่โมง ทั้งขาไปและขากลับ

ไปที่หัวลำโพงหลายที ไม่เห็นมีรายละเอียดให้เลย ถ้ามีทุกสถานีก็คงจะดีไม่น้อย

เดินทางกันวันธรรมดาก็สบายหน่อย คนอื่นต้องตื่นแต่เช้าไปทำงาน แต่เราตื่นไปเที่ยว แต่เช้า ไม่ได้นอนมาทั้งคืนด้วยวันที่ไป

กลัวไม่ตื่น รถไฟออกเช้า กว่าจะเดินทางไปถึงสถานีรถไฟอีก เพราะปกติไปที่สถานีกรุงเทพ นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไป กะเวลาได้

ของกินเยอะมาก แต่มีเวลาซื้อแค่หมูทอดเจียงฮาย

เหมือนเขาไม่ได้มานั่งรอรถไฟ แต่เขามาหาที่นั่งเล่นกัน ก็นั่งได้ จนท.ไม่ว่า

ยังดูคลาสสิคอยู่นะ

ขึ้นรถไฟไปเที่ยวกัน

จากแดดอ่อนๆยามเช้า สู่แดดจ้ายามสาย

ระหว่างสถานีวงเวียนใหญ่ไปมหาชัยนี่พยายามอย่ายื่นหน้าออกไปนะ ต้นไม้เยอะมาก ฟาดหน้าได้ ที่บอกนี่คือโดนมาแล้วไง ขนาดไม่ยื่นหน้าด้วย กิ่งไม้ยื่นมาหา

อีกอย่างที่ชอบคือ ชอบดู ตอนรถไฟจะออกคือ จนท.สะบัดธง

ข้างทางต้นไม้รกเยอะ ช่วงไปมหาชัยอาจมีหลายมุมไม่ค่อยน่ามองเท่าไหร่

จะเจอสถานีน้อยๆที่เราไม่ค่อยเห็นและไม่คุ้นเคยจากที่เคยเดินทางด้วยรถไฟบ่อยๆ

นอกจากระวังรถไฟก็ต้องระวังกล้องด้วย เวลายื่นออกไปถ่ายรูปรถไฟ เกรงว่าจะฟาดกับเสาเข้า

ป้ายเล็กป้ายน้อยจะหลบมุมตามทุ่งหญ้ามากอะ ต้องสังเกตดีๆ

ถึงมหาชัยแล้ว เป็นสถานีเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก แต่คนเยอะ วันที่ไปมี จนท.มาตรวจสุขภาพด้วย

ของกินของขายเยอะเหมือนกันนะ

ราคาไม่แพงด้วย ถ้าใครห่วงเรื่องสุขอนามัยที่ตลาดร่มหุบแม่กลอง ไม่สะดวกซื้อ ก็มาซื้อที่มหาชัยได้นะ

ออกจากสถานีรถไฟมาแล้วเลี้ยวขวาโลดเลย

พวกอาหารทะเลนี่ราคาถูกมากๆเลย

เราพกเงินมาน้อยไปหน่อย ที่นี่ถ้ามีหมื่นหมดหมื่นเลยนะ55555

เห็นอะไรก็อยากกินไปหมด #สาย-

มีแต่ปลาแปลกๆ ไม่เคยเห็นและอยากกิน

ออกจากสถานีรถไฟมาเลี้ยวขวาแล้วเดินตรงมาเลี้ยวซ้ายก็จะถึงท่าเรือ พี่อยู่ไกลถึงท่าฉลอมมมมมมมม    ค่าเรือ 3 บาท ข้ามฟากไป เพื่อจะต่อรถไฟที่สถานีบ้านแหลม

เอารถมอเตอร์ไซค์ข้ามได้ด้วย เอาข้ามกันเยอะเลย ลืมดูว่าค่าขนส่งข้ามไปเท่าไหร่

มีตู้รถไฟที่จอดเปล่าๆ ไม่แน่ใจว่ารอซ่อมหรือรออะไร คนน้อย เราก็เซลฟี่กับอันนี้แหละ ก่อนที่ไปถึงแม่กลองแล้วจะไม่ได้ถ่ายรูปกับรถไฟ แดดจ้าเลย นอนก็ไม่ได้นอน

จอดไว้นิ่งๆให้ถ่ายรูปเล่น

บรรยากาศทางเดินเข้าสถานีรถไฟบ้านแหลม สถานีเล็กๆริมแม่น้ำ เดินเข้าไปค่ะ

ร้อนนะ หาหมวก หาร่มมาด้วย ทำไมสถานีไม่เชื่อมกันไปเลยนะ ต้องข้ามเรือมาอีกนะเอ้า!

ความไม้ม่วง ความคลาสสิคของสถานีรถไฟต่างจังหวัด

ยังไม่ถึงเวลารับตั๋ว รถไฟมา 10 โมงแน่ะ รอวนไปค่ะ พบปะ พูดคุยกับชาวบ้านกันไป