สวัสดีค่ะสมาชิกพันทิพทุกท่าน ดิฉันเป็นสมาชิกใหม่ค่ะตั้งใจสมัครมาเพื่อตั้งกระทู้นี้โดยเฉพาะค่ะ คืออยากเล่าเรื่องความรักครั้งแรกสมัยมัธยม เรื่องประทับใจของฉันนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนปีใหม่ซึ่งครูประจำชั้นบอกให้นักเรียนนำของขวัญมาจับฉลากร่วมสนุกกัน เพื่อน ๆ แต่ละคนก็เตรียมของขวัญที่คิดว่าเพื่อนน่าจะอยากได้มาจับฉลากกัน  เมื่อมาถึงห้องในตอนเช้าก็คุย ถามกันว่าเอาอะไรมาจับ และแล้วพระเอกของเรื่องนี้เดินมาค่ะเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ อุ้มตุ๊กตาแมวที่จะใช้จับฉลากมาด้วย ธรรมชาติของเด็กผู้หญิงจะชอบตุ๊กตาฉันเห็นรู้สึกตื่นเต้นอยากจับฉลากได้ เลยเดินเข้าไปหาแล้วทักว่า "อุ๊ยตุ๊กตาน่ารักจัง  อยากจับได้จังเลย" ทันใดนั้นเองเด็กคนนี้ก็เงยหน้าขึ้นทำตาวิบวับเป็นประกายยิ้มออกมาแล้วลูบหัวตุ๊กตาแมว  ในตอนนั้นฉันรู้สึกว่าเป็นแววตาและรอยยิ้มที่ตรึงใจมาก ๆ ทำให้หัวใจเต้นแรงจนตัวเองยิ้มออกมาด้วย  (ตอนหลังพึ่งรู้ว่าตัวเองตกหลุมรักรอยยิ้มและแววตาคู่นั้น)  หลังจากการจับฉลากเสร็จจับได้ซองจดหมายกระดาษเขียนจดหมายลายน่ารัก ๆ อดได้ตุ๊กตาแมวเลย  หลังจากจบชั้นมัธยมต้นต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปเรียนที่อื่น ๆ ฉันก็ยังคงคอยถามจากเพื่อน ๆ ว่า เห็นเขาบ้างไหม  แต่เพื่อนก็ไม่มีใครเห็นหรือได้ข่าวคราวจากเด็กผู้ชายคนนั้น  จนเวลาล่วงเลยเรียนจบมีงานทำจนกระทั่งเพื่อน ๆ เริ่มคิดถึงอดีตตั้งไลน์กลุ่มขึ้นฉันเลยสุ่มถามดู เพื่อนเลยให้เฟซบุคของเด็กผู้ชายคนนั้นมา ดีใจมาก ๆ เลยค่ะ ฉันเลยลองแอดเฟซบุคเขาปรากฏว่าเขารับแอดค่ะ ดีใจมากค่ะหัวใจเต้นแรงแทบจะหลุดจากอก  ดีใจแทบกระโดดโลดเต้น พวกเด็ก ๆ แถวนั้นถามพี่เป็นไร "พี่มีความรักค่ะฮ่า ๆ"  เด็กก็หัวเราะบอกเพื่อนอย่าไปแหย่พี่เค้านะสู ตกเย็นก็ได้คุยกับเขารู้สึกว่าความสุขที่หายไปกลับคืนมาอีกครั้ง  ขอบคุณเพื่อน ๆ และเทคโนโลยีในสมัยนี้ที่ทำให้ฉันได้รู้สารทุกข์สุขดิบเด็กผู้ชายคนนั้น ขอบคุณเฟซบุคที่ทำให้ฉันได้ยินเสียงเขาอีกครั้งหนึ่ง  ตอนนี้ได้รู้ว่าเขากำลังมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้อนาคตของเขามั่นคงค่ะ เขาเป็นคนที่ตั้งใจทำอะไรแล้วจะทำให้สำเร็จค่ะ เห็นภาพเขาก็ยังน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแววตาคู่นั้นรอยยิ้มที่ฉันเคยหลงรักยังเหมือนเดิม รักเขาข้างเดียวยังไงก็ไม่กล้าบอกเขา อยากเจอหน้าเขามาก ๆ แต่ไม่กล้าเจอเขา เพราะทำตัวไม่ถูก  ไม่ว่านานแค่ไหนก็ยังรักเหมือนเดิมผ่านไปสิบกว่าปีก็ยังรักแต่เด็กผู้ชายน่ารักคนนั้นมาตลอด ในสัปดาห์ต่อมาค่ะ ในที่สุดก็ได้รวบรวมความกล้าที่จะไปพบเขา วันอาทิตย์ที่ผ่านมามีการสอบราชการส่วนท้องถิ่นได้ถือโอกาสไปพบเขาแป๊บ ๆ นึงค่ะพอตัวเองชื่นใจ แต่ก็อดเขินไม่ได้เวลาเห็นหน้าเขา
1. ขอถามนะคะว่าจะมีโอกาสสมหวังไหมคะ
2. จะแสดงท่าทีแบบไหนให้เขารู้ตัวแบบไม่น่าเกลียดเพราะเขาเป็นหนุ่มขี้อาย