ผมเคยไปบอกกับคนๆหนึ่งว่า เวรกรรมสามารถทําให้เบาบางลงได้ แต่มีคนที่ไม่เชื่อบอกว่า เวรกรรมลบล้างกันไม่ได้ ต้องรับกรรมที่ตัวเองทํา ซึ๋งนั้นในความคิดผมถูกครึ่งหนึ่งแต่ไม่ทั้งหมดครับ เพราะผมเคยได้ยินครูบาอาจานย์สอนมาว่า คนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อใช้กรรมอย่างเดียว แต่สามารถสร้างกรรมใหม่ให้ดีเพือที่กรรมใหม่ๆจะได้ไปช่วยให้กรรมเก่าได้เบาบางลงไปได้ เปรียบเหมือนตัวเราเป็น แก้วนํ้า เอาเกลือที่แทนกรรมเก่าใส่ลงไปในแก้วให้เต็มแล้วเทนํ้าใส่ไป แล้วส่งให้เราดื่ม ถามว่าดื่มได้ไหม ตอบว่าไม่ได้ เพราะว่ามันเค็มมาก ในทางตรงข้าม เราเอาแก้วใบเดียวกันไปเทใส่แท็งนํ้าแล้วเปิดนํ้ามาให้ดื่ม ถามว่ากินได้ไหม ตอบว่ากินได้สบายเลย แปลกใจไหมครับว่าทําไมกินได้ ทั้งๆที่เกลือที่แทนกรรมเก่ายังมีอยู่เลย แต่ทําไมกินได้ นั่นเพราะมันถูกละลายให้เจือจางลงด้วยนํ้าที่แทนความดีใหม่ๆที่เเราทําลงไป

     พระพุทธองค์ถึงได้บอกให้รีบละชั่วเร่งทําความดี เพื่อความดีจะได้แทนนํ้าไปละลายเกลือที่แทนกรรมเก่าให้เบาบางลง พระพุทธศานาเป็๋นเรื่องของความเชื่อครับ ความเชื่อจะเปลี่ยนเป็นความศรัทธา เชื่อในสิ่งที่ทัา ทําในสิ่งที่เชื่อ พระพุทธศานาเป็นเรื่องของเหตุและผลครับ มีเหตุก่อนย่อมมีผลตามมาครับ

    ทุกวันนี้ผม สวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา อฐิฐานจิต ทําไปทุกวัน เช้า - เย็นเลยครับ เพราะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองทํา ทําในสิ่งที่ตัวเองเชื่อครับ