ตามชื่อกระทู้เลยจ้าาพี่ๆน้องๆ
ของเราคือ ตอนม.4เปิดเทอมใหม่ๆตอนแรกเราอยู่กันสองคนกับเพื่อนสนิท แล้สมีเพื่อนมาขออยู่ด้วย(ขอตัดคนแรกไปเพราะนางผู้ายกลุ่ม) ก็อยู่ๆเล้นกันไปทีแรกก็สนุกสนานเออเหมือนเข้ากันได้ทีนี้เหมือนโปรหมดนิสัยเริ่มออก.. เราก็ไม่คิดอะไร แต่พอจะจบเทอม1มันก็มากข้นจนเราทนไม่ไหว เฮ้ยคือแบบนี้อะไรไม่เคยเจอคนแบบนี้ เช่น นางชอบเอามือมาป้ายเสื้อเราค่ะเวลาเปื้อนเหงื่อตัวเอง,มีตอนนึงนั่งเล่นกันอยู่แล้วแมลงมันตายนางตกใจเอามาป้ายขาเรา เราก็เห็นคาตา (คิดว่าเพื่อนคนอื่นน่าจะเห็นด้วย) ชอบใช้เราถือของค่ะบางทีเนียนไม่เรียกก็ไม่สน เป็นอะไรไม่ชอบบอก งอนเก่งงอนหนักมาก.. ชอบเดินแแทรกเรากับเพื่อนค่ะแล้วก็ชอบผลักชอบดันเราให้ออกห่างเพื่อนสนิท(เพื่อนสนิทเราในกลุ่มนางก็บอกว่าเอาน่าเอาใจนางหน่อย นางอีโนเซ้น) แต่เราว่าไม่อะ.. เรียกร้องความสนใจ แบบไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นตัวติดกันงี้ นางต้องเป็นจุดรวมงี้อะค่ะ
ตอนแรกเรามีสามคน ยอมรับว่าเราเหงามาก (เอาเถอะนางเป็นเด็กใหม่เราก็ยอมๆให้เพื่อนสนิทเราไปเล่นกับนาง ตัวติดกับนาง) พอเวลาผ่านไปเหมือนนางกลัวการอยู่คนเดียว มาขวางเรากับเพื่อนสนิทเราตลอดค่ะ.. ตกเย็นคุยกันมากสุดก็ในแชทไลน์ ทีนี้ก็เริ่มเหมือนห่าง จนมีเพื่อนอีกคนเข้าในกลุ่มเราดีใจมาก นางสองคนเข้ากันได้ดี เราโครตดีใจ แต่มันไม่ได้เป็นแบบที่เราคิดเลย ทีนี้ไปผูกอยู่กันสามคนค่ะ คุยไรคุยกันสามคน เดินก็สามคนเราเดินล้าหลังตลอด(แต่มันก็สบายดีนะ!!) จนม.4เทอม2 เราก็ทะเลาะกับนางที่เอาแต่ใจในกลุ่ม แยกออกมาอยู่กับคนอื่น พูกับตัวเองว่าพอล่ะไม่กลับไปแล้ว แต่ในที่สุดก็กลับไปค่ะ(เบื่อเกลียดตัวเอง) เขามาง้อหน่อยก็ตายใจ แล้วก็เหมือนเดิมดีแต่ช่วงแรก ก็ทนอยู่ไปค่ะ เพื่อเพื่อนที่เราสนิทด้วย(แต่เราดูคนออกค่ะ คนที่เราสนิทด้วยนางก็เหนื่อยล้ะเหมือนกันแต่ไม่อยากกลุ่มแตก..)
พอขึ้นม.5ค่ะ ก็เหมือนเดิม แรกๆดี แต่ดีนานหน่อยทีนี้.. สุดท้ายก็เอาแต่ใจ ขี้น้อยใจเหมือนเดิมค่ะ ทีนี้เราออกมาจริงๆจังๆเลยไม่สนแล้วพอแล้ว มาอยู่กับอีกกลุ่มรู้สึกสนุกสบายใจ(กลุ่มเก่าติดเล่นติดขำค่ะบางทีรำคานบางทีเขาก็ถามทำไมไม่ขำกับเราเอิ่ม.. ทีนี้งอนตรู-..-)
ตอนนี้รู้สึกผิดค่ะ สงสารเพื่อนเก่าคนที่เราสนิทด้วย เหมือนทิ้งเขาไป แต่เราทนไม่ไหวแล้วค่ะ เหนื่อย เหมือนพวกนางไม่โตสักทีงี้อะค่ะ เฮ้ออออ จะให้มาง้อตลอดก็ไม่ไหว เรียนหนักแล้ว กิจกรรมก็หนัก ต้องมาเหนื่อยเรื่องเพื่อนอีก
เพื่อนๆมีเหตุการณ์แบบเรารึคล้ายๆมาแชร์กันได้นะคะ
ระบาย+มาแชร์ประสบการณ์ออกจากกลุ่มเพื่อนกันค่ะ.
ของเราคือ ตอนม.4เปิดเทอมใหม่ๆตอนแรกเราอยู่กันสองคนกับเพื่อนสนิท แล้สมีเพื่อนมาขออยู่ด้วย(ขอตัดคนแรกไปเพราะนางผู้ายกลุ่ม) ก็อยู่ๆเล้นกันไปทีแรกก็สนุกสนานเออเหมือนเข้ากันได้ทีนี้เหมือนโปรหมดนิสัยเริ่มออก.. เราก็ไม่คิดอะไร แต่พอจะจบเทอม1มันก็มากข้นจนเราทนไม่ไหว เฮ้ยคือแบบนี้อะไรไม่เคยเจอคนแบบนี้ เช่น นางชอบเอามือมาป้ายเสื้อเราค่ะเวลาเปื้อนเหงื่อตัวเอง,มีตอนนึงนั่งเล่นกันอยู่แล้วแมลงมันตายนางตกใจเอามาป้ายขาเรา เราก็เห็นคาตา (คิดว่าเพื่อนคนอื่นน่าจะเห็นด้วย) ชอบใช้เราถือของค่ะบางทีเนียนไม่เรียกก็ไม่สน เป็นอะไรไม่ชอบบอก งอนเก่งงอนหนักมาก.. ชอบเดินแแทรกเรากับเพื่อนค่ะแล้วก็ชอบผลักชอบดันเราให้ออกห่างเพื่อนสนิท(เพื่อนสนิทเราในกลุ่มนางก็บอกว่าเอาน่าเอาใจนางหน่อย นางอีโนเซ้น) แต่เราว่าไม่อะ.. เรียกร้องความสนใจ แบบไม่อยากให้เพื่อนคนอื่นตัวติดกันงี้ นางต้องเป็นจุดรวมงี้อะค่ะ
ตอนแรกเรามีสามคน ยอมรับว่าเราเหงามาก (เอาเถอะนางเป็นเด็กใหม่เราก็ยอมๆให้เพื่อนสนิทเราไปเล่นกับนาง ตัวติดกับนาง) พอเวลาผ่านไปเหมือนนางกลัวการอยู่คนเดียว มาขวางเรากับเพื่อนสนิทเราตลอดค่ะ.. ตกเย็นคุยกันมากสุดก็ในแชทไลน์ ทีนี้ก็เริ่มเหมือนห่าง จนมีเพื่อนอีกคนเข้าในกลุ่มเราดีใจมาก นางสองคนเข้ากันได้ดี เราโครตดีใจ แต่มันไม่ได้เป็นแบบที่เราคิดเลย ทีนี้ไปผูกอยู่กันสามคนค่ะ คุยไรคุยกันสามคน เดินก็สามคนเราเดินล้าหลังตลอด(แต่มันก็สบายดีนะ!!) จนม.4เทอม2 เราก็ทะเลาะกับนางที่เอาแต่ใจในกลุ่ม แยกออกมาอยู่กับคนอื่น พูกับตัวเองว่าพอล่ะไม่กลับไปแล้ว แต่ในที่สุดก็กลับไปค่ะ(เบื่อเกลียดตัวเอง) เขามาง้อหน่อยก็ตายใจ แล้วก็เหมือนเดิมดีแต่ช่วงแรก ก็ทนอยู่ไปค่ะ เพื่อเพื่อนที่เราสนิทด้วย(แต่เราดูคนออกค่ะ คนที่เราสนิทด้วยนางก็เหนื่อยล้ะเหมือนกันแต่ไม่อยากกลุ่มแตก..)
พอขึ้นม.5ค่ะ ก็เหมือนเดิม แรกๆดี แต่ดีนานหน่อยทีนี้.. สุดท้ายก็เอาแต่ใจ ขี้น้อยใจเหมือนเดิมค่ะ ทีนี้เราออกมาจริงๆจังๆเลยไม่สนแล้วพอแล้ว มาอยู่กับอีกกลุ่มรู้สึกสนุกสบายใจ(กลุ่มเก่าติดเล่นติดขำค่ะบางทีรำคานบางทีเขาก็ถามทำไมไม่ขำกับเราเอิ่ม.. ทีนี้งอนตรู-..-)
ตอนนี้รู้สึกผิดค่ะ สงสารเพื่อนเก่าคนที่เราสนิทด้วย เหมือนทิ้งเขาไป แต่เราทนไม่ไหวแล้วค่ะ เหนื่อย เหมือนพวกนางไม่โตสักทีงี้อะค่ะ เฮ้ออออ จะให้มาง้อตลอดก็ไม่ไหว เรียนหนักแล้ว กิจกรรมก็หนัก ต้องมาเหนื่อยเรื่องเพื่อนอีก
เพื่อนๆมีเหตุการณ์แบบเรารึคล้ายๆมาแชร์กันได้นะคะ