เรามีเพื่อนคนนึงเป็นสาวประเภทสองค่ะสนิทกันมาก มันเป็นคนเก่งนะ เรียนเก่งทำงานเก่งแต่ติดที่ว่ามันมักจะเอาแต่ใจไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็นใครเชื่อว่าตัวเองถูกเสมอ พอไม่ได้ดั่งใจก็โกรธไม่พูดกับใคร พอถามว่าเป็นอะไรก็ตอบว่าไม่ได้เป็นอะไร แล้วพอเราบอกว่าเป็นอะไรให้พูดกันอย่าเงียบนางก็จะตอบว่าไม่ได้เป็นอะไรแต่หน้านี่แบบเด็กขวบเดียวก็ดูออกว่าไม่พอใจ คือบางทีถ้าบอกเรา เราจะได้รู้ว่าผิดอะไร ตามใจนางไม่ทักจริงๆเวลาไปเที่ยวอีกเราเป็นคนลุยๆขึ้นรถลงเรือชิวๆเดินตากแดดทนฝนได้ พอถามนางว่าเดินทางแบบนี้โอเคใช่มั๊ย นางก็จะตอบว่าสบายมากกูชิวแต่พอสักพักนางก็ดึงหน้าอีก ทีนี้พอจะไปไหนเราก็จะตามใจมัน มันก็ออกจะติดหรูหน่อยเราก็เข้าใจได้นะใครๆก็อยากสบายแต่ก็ชอบบ่นว่าอยากประหยัดเงินแต่ก็นะใช้เงินติดหรู เตือนก็โกรธ มุมดีๆมันก็มีเยอะ เราเองก็ไม่ใช่เพื่อนที่ดีร้อยเปอร์เซ็นเหมือนกัน แต่กับเรื่องนี้เริ่มอึดอัดไม่โอเคเท่าไหร่เพราะเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เราควรทำยังไงดีไม่อยากตามใจมันเยอะ อยากให้มันฟังคนอื่นเยอะๆ อายุก็ 20-21กันแล้ว ไม่อยากตัดเพื่อน เพื่อนก็คือเพื่อนอ่ะนะ