คือเรื่องมีอยูว่าเราอยากไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เราจะไปต่อม.4 เราก้อมีเหตุผลหลายๆเหตุผล แต่ทางบ้านไม่ให้เราไป ไม่ใช่เพราะไม่มีเงิน แต่เค้าบอกว่าเรายังเด็กเกินไป เรายังดูแลตัวเองไม่ได้ บลาๆๆ แต่เราคิดว่าที่เค้าบอกว่าเราเป็นเด็กเพราะว่าเราอยู่กับเค้ามากไปรึปล่าวคือที่เราจะไปเรียนคือที่อเมริกา เมื่อประมาณ5ปีที่แล้วอ่ะคือเพื่อนพ่อเรามาชวนพี่เราไปเรียนต่างประเทศ แต่ที่ก้อไม่ไปเราะว่าพี่เป็นลูกติดแม่อ่ะ(ตอนนี้พี่เรียนอยู่กรุงเทพ)  ไอเราก้อคิดว่าถ้าเราไปอยู่ที่อื่นคงไม่ได้เพราะว่าเราพูดอังกฤษไม่ได้เลย(ตอนนี้ก้อพอได้)เราก้อเลยปฎิเสธไป แต่ตอนนี้เราอยากไปเรียนอ่ะ คือตอนแรกเราอยากไปเรียนกรุงเทพฯ แต่เรากลัวว่าจะสอบไม่ติด เราพยายามอ่านหนังสือแล้วน่ะแต่มันก้อไม่เข้าหัวอ่ะ(คือเมื่อก่อนเรียนเก่งมากแต่ยกเว้นวิชาอังกฤษ)เรียนพิเศษก้อแล้ว อ่านก้อแล้ว ให้คนอื่นมาติวก้อแล้ว คือมันได้นิดเดียวอ่ะ ลองนึกภาพดูเหมือนแก้วน้ำ ที่เค้าสอนมาเต็มแก้ว แต่อยู่ในหัวเราไม่ถึงครึ่งแก้วอ่ะ คือแย่มากๆ เราทะเลาะกับพ่อแม่เราก้อบ่อย นอนไม่หลับแทยทุกวัน เราอยากกินยานอนหลับมาก แต่หาซื้อไม่ได้เลย เรารู้สึกแย่อ่ะ เหนื่อยมากแต่ล่ะวัน ถ้าวันไหนมีเรียนเรานอนไม่เคยเกิน
6ชั่วโมงอ่ะ คือเรานอน5ทุ่มเราหลับประมาณตี1อ่ะ เรานอนไปในรถแทบทุกวัน เวลาทะเลาะกับแม่เมื่อก่อนก้อโกดประมาณ1-2วัน แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่อยากอยู่กับแม่เลยอ่ะ คือเรารู้แหละว่าเค้ารักเรา แต่ก้อต้องเวลาส่วนตัว เราก้อมีของที่เราอยากได้แต่ ที่เราขอมาก5อย่างเราได้มาอย่างเดียว คือไม่ได้ขอติดๆกันน่ะ เราขอ5อย่างประมาณ6ปีแล้วอ่ะ เราขอเนื่องในโอกาสต่างๆ เช่น วันเกิดเรา วันปีใหม่ ฯ คือเราขอแมวอะตอนแรกบอกซื้อให้เราก้อขอทุกวันประมาณ4เดือน เราก้อเหนื่อยที่ขอเราเลยปล่อยอ่ะไม่ขอแล้ว แต่ปัจจุบันเรามีหมากับแม่อย่างละตัว ไม่ใช่ว่าเราอยากได้หรือไปซื้อ แต่เป็นเพราะว่ามีคนเอามันมาทิ้งไว้หน้าบ้านเรา เราเก้บแมวมาเลี้ยงเพราะว่ามันตัวเล็กมากก้อสงสาร แต่หมาก้อเริ่มโตแล้ว พ่อเราเห็นพ่อเราก้อชอบหมามาก เราก้อไม่ได้สนใจอะไร แต่แมวที่เราเอามาเลี้ยงมันมี้ขี้ตาเต็มเลยเราก้อดูแลหาข้อมูลในเน็ตบ้างถามจากโรงพยาบาลสัตว์บ้าง เราก้อซื้อของด้วยตังของเราเอง เราเลี้ยงมาเองจนถึงปัจจุบ้น อย่างที่2 ที่เราอยากได้คือคอมใหม่ เพราะว่าคอมเก่าเรามันไม่ดีมันเริ่มเก่า มันค้างบ่อยๆเราขอแม่มา2ปีประมาณ1ปีอ่ะเค้าบอกจะซื้อให้เรา เราก้อรอ จนมาปัจจุบันเรายังไม่ได้เลย อย่างที่3คือโทรศัพท์เราขอมา5ปีตั้งแต่ ipone 4ออกมาใหม่ๆเราก้อขอมาตลอดจนต้นปี 60 เค้าก้อ ซื้อ ipone 7+ให้ แต่เราไม่อยากได้เค้าก้อให้บอกว่าในโอกาสปีใหม่เราก้อรับแต่ไม่ค่อยเต็มใจ(ตอนนั้นใช้ iphone 5 s ของเค้าเกือบทั้งเครื่องไม่ใช่ของapple)อย่างที่4 เราอยากได้รถมอไซต์แต่อันนี้เราก้อไม่อยากได้มากหรอกแต่ก้ออยากได้นั้นแหละ เราขับรถเป็นมาหลายเดือนแล้ว แต่พ่อเราไม่ให้เราขับคนเดียว เวลาขับต้องนั้งซ้อนท้ายตลอด เค้าบอกว่าเราไม่มีใบขับขี่ เหตุผลเดียวที่ไม่ให้ขับแต่เวลาเราซ้อนท้ายเพื่อเราไม่เคยเห็นตำรวจจับเลย แล้วเมื่อไม่กี่วันก่อเราขอยืมรถไปข้างนอกที่ที่เราไปมันอยู่ข้างซอย พ่อเราบอกไม่ให้เราถามว่าทำไมไม่เหนือนที่คุยทางโทรศัพท์เลย พ่อบอกพ่อให้ แล้วพ่อก้อตอบเรา ไม่ได้ยิน แล้วเค้าจะไปข้างนอกด้วย แต่บ้านเรามีรถ2คัน เราก้อถามว่าทำไมไม่ขับอีกคัน(รถมีครัส)เค้าก้อไม่ตอบเรา เราเบื่อมากที่เค้าทำแบบนี้เพื่อเราขับรถมอไซต์หลายคนมากขนาดเพื่อนพ่อเรามีลูกรุ่นเดียวกับเราเป็นเพื่อนสนิทเค้าซื้อรถให้ราคาเกือบแสนเราก้อได้มอแล้วน้ำตาคลอเบ้า เพื่อนเราเป็นลูกคนเดียวแต่ไม่ใช่เหตุผลที่แม่เค้าซื้อให้เราก้อไม่รู้ว่าได้มาด้วยเหตุผลอะไร เค้าขับมารรบางวันขับกลับบ้านเราก้อนั้งรถตุ๊ก(ประจำทางคันเล็ก)รถมันไม่ได้อะไรดีเลยนอกจากมันขับได้ ร้อนก้อร้อน แออัดก้อแออัด ขับรถก้อช้า เรานั่งเกือบทุกวันเพราะบางวันแม่เรามารับบางวันเพื่อนก้อไปส่ง คือเราอยากขับบ้างแต่อเราด่าอย่างกับเราไปฆ่าคนอ่ะ เราก้อไม่ขอ อย่างสุดท้ายที่อยากได้คือการได้ไปเรียนต่างประเทศ คือเราไม่อยากได้อย่างที่บอกมาเราอยากไปเรียนเราอยากไปให้พ้นคนที่เรารู้จักทุกคนเราอยากเรียนให้ได้ดีกว่าที่เป็นอ่ะ เรารู้สึกเลยว่านิสัยเราเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมากอ่ะคือเมื่อก่อนก้อร่าเริงเหมือนคนอื่นอ่ะ มีความสุขที่ได้เล่น ได้อยู่กับเพื่อน ได้อยู่บ้าน ได้ไปเที่ยว แต่ตอนนี้เราไม่มีความสุขเลย เวลาเราอยู่บ้านเราก้ออยู่ในห้องคนเดียว ฟังเพลง เพื่อนเราก้อไม่ค่อยคุยกับเรา คือเราแย่มาก ร้องไห้ทุกวัน ตอนนี้ที่พิมพ์ยังร้องอยู่เลยอ่ะ เพื่อนเราก้อถามว่าเป็นไรมั้ยเราก้อบอกว่าเราok มันก้อหายไปเลย คือเราร้องอ่ะไม่ให้ใครเห้นน้ำตาเลย เพราะเราโดนคนรอบข้างด่าบ้างพูดให้เราดูแย่อ่ะ คนในครอบครัวก้อทำกับเราแบบนั้น เวลาที่ทะเลาะอ่ะ ก้อบอกว่าเราแย่ ไม่ได้เรื่อง ตามเพื่อน ด่าแล้วด่าอีกอ่ะ คือเราเสียใจมาก เค้าบอกเรา ว่าเค้าไม่รักหรอกที่ให้เงินไปรับไปส่งเพราะว่าเค้าเกิดมาเค้าบอกอีกว่าถ้าพี่เรากลับมาเค้าจะอยู่กับพี่เราจะไม่ยุ่งกับเรา แล้วเราไปปรึกษาเพื่อนเพื่อนก้อบอกไม่ว่างบ้าง ขี้เกียจบ้าง ไม่รู้บ้าง เราระบายกับใครไม่ได้เลยขนาดแมกับหมาของเรายังไม่ฟังอ่ะ เราต้องมาระบายในนี้(อย่ารำคาญเราน่ะที่พูดมาก)เราเหนื่อยมากเรารู้สึกแย่มาก คิดดูดิเด็กม.3 คิออยากฆ่าตัวตายอ่ะ เราคิดฆ่าตัวตายบ่อยน่ะแต่เราคิดว่าถ้าเราตายก้อต้องมีคนสมน้ำหน้าบ้างมีคนเสียใจมีดีใจเราคิดว่าเราไม่ควรตายอ่ะ แต่ตอนนี้เราก้อทำอะไรไม่อยู่ดีอ่ะ เราได้ค่ร้องไห้แล้วหลับไปก้อแค่นั้นจริงๆ ตอนนี้เราไม่เคยรักใครเลย คือเราทรมานมากเลย ความรู้สึกเราเหมือนถูกเหยีบยย้ำอ่ะ บางทีเราคิดว่าเราเหมือนบ้าอ่ะหัวเราะคนเดียวยิ้มคนเดียวอ่ะ เวลาทำอะไรก้อทำคนเดียวตลอดเราเหนื่อยมากรู้สึกแย่สุดๆ คือตอนนี้เราร้องให้จนเราแทบไม่มีความรุ้สึกแล้วอ่ะ เราคิดมาก เครียด นอนไม่หลับ ปวดหัวตลอดเวลา เราป่วยง่ายมาก อาการก้อแย่ ไม่มีใครเข้าใจเราเลย เราทักไลน์ไปบอกแม่ว่าเราตัวร้อน  ปวดหัว ปวดไปทั่วตัว พรุ่งนี้ขอไม่ไปรร รู้มั้ยพอตอนเช้าเค้าปลุกเราขึ้นมาด่าไม่หลับไม่นอนเลยไม่สบายแต่วันนั้นเรานอนตอน4ทุ่มอ่ะ เราไม่ไหวแล้วอ่ะไม่มีใครเข้าใจเราสักคน ขนาดเราบอกเพื่อนเราว่าวันนี้เราไม่สบายรู้มั้ยเพื่อนเราบอกว่าไร บอกว่า สำออย คือมันไม่ได้เป็นไงมันเลยไม่เข้สใจ ตอนี้เราเครียดมาก ตอนนี้เวลา 1.26 น เดียวตอนเช้าเรามีสอบเราคงไม่ได้นอนแล้วคืนนี้ ใครมีคำปรึกษาก้อช่วยหน่อยน่ะ ขอบคุณล่วงหน้าน่ะ