สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายที่กำลังใกล้จะจบ ตอนนี้กำลังใตร่ตรองตัวเองและกำลังหาสาเหตุ วิธีแก้และทางออกให้กับตัวเองอยู่ค่ะ เนื่องจากปัจจุบันเรานั้นมีนิสัยที่เปลี่ยนไปจากเดิม มาก!!!
แต่ก่อนยอมรับว่าตัวเองก็เป็นคนโมโหง่าย แต่แป๊บเดียวก็หาย โมโหเอง เลิกเอง และเป็นคนตลกอารมณ์ดี และชอบพูดคุยกับผู้คนตลอด และเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งชีวิตก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัย ดิฉันเข้าเรียนในสาขาที่ดิฉันไม่ชอบเอาเสียเลย แต่ก็พยายามกดดันตัวเองจนเรียนมาจนจบด้วยเกรดเฉลี่ยที่กระท่อนกระแท่นตามยถากรรม จนมาถึงปีสาม เรามีโปรเจคมากมายที่ต้องทำเป็นกลุ่ม ซึ่งก็มีแตกคอทะเลาะกันบ้าง เราไม่ค่อยได้นอนพักผ่อนกันเลย ทั้งทำโปรเจคและใกล้ไฟนอล เนื่องจากว่าพวกเราบริหารเวลากันไม่เป็น เลยทำให้เครียดกันไป เพราะกลัวจะไม่ผ่าน ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงที่ดิฉันเริ่มมีอาการ แต่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้ทำเกินไป จนมาถึงช่วงปีสี่ มันมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย จนวันนี้ดิฉันก็ได้รับรู้ว่า ทั้งหมดมันมาจากตัวดิฉันเอง
เราเป็นคนที่พูดคำหยาบบ้างเวลาหลุดกับเพื่อน แต่ปัจจุบันนั้นพูดคำด่าคำเสมอเลย ในโซเชียลของเรามีแต่คำหยาบคายที่เอาไว้ระบายเวลาที่ไม่พอใจอะไรซักอย่าง บางครั้งก็ด่ากราดคนอื่นผ่านโซเชียลไปทั่ว ไม่สามารถควบคุมสติตัวเองตอนรู้สึกโมโหได้ เรียกว่าสติแตก
เพื่อนบางคนผิดนัดมาสายเวลานัดทำโปรเจคแค่ 10-15 นาที เพราะเหตุสุดวิสัย เราก็ต่อว่าเพื่อนด้วยถ้อยคำรุณแรงโดยไม่ฟังเหตุผลประกอบของเพื่อน พร้อมชี้ว่าเพื่อนผิด ซึ่งเราไม่คิดว่าสิ่งที่เราทำอยู่ผิดเลย ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเวลาทะเลาะกับเพื่อนเราจะพูดเสมอว่าเราผิดกันคนละครึ่ง
บางครั้งเรากำลังขาดสติหรือคุยกับเพื่อนเรื่องปัญหาของเราบางอย่าง เพื่อนขัดขึ้นมาเพื่อเตือนสติเรา แต่เราคิดว่าความหวังดีของเพื่อนเป็นสิ่งที่ร้าย คิดว่าเพื่อนไม่เข้าใจเรา คิดว่าเพื่อนเข้าข้างคนอื่นจนเกิดความบาดหมางระหว่างกัน จนกลายเป็นเราทะเลาะกับเพื่อนเสียเอง
แล้วเราก็มีความคิดด้านลบเสมอกับคนที่เราบาดหมาง เราไม่ชอบเขา ต่อให้เขาทำดีแค่ไหนเราก็ไม่ชอบ และคิดกับเขาด้านลบไปต่างๆ นา มองคนอื่นในแง่ร้ายเสมอ
เพื่อนผิดนัด เราก็ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ได้จนเพื่อนเอือมระอา
ค่ะ นี่ก็คือเราส่วนหนึ่งที่นำมาเล่าให้ฟังตอนนี้ เราอยากแก้ปัญหาส่วนนี้มาก อยากเป็นคนที่อารมณ์เย็น เฉยๆ เหมือนเมื่อก่อน ทำอะไรด้วยเหตุผลเหมือนเมื่อก่อน ไม่ใช่ใครเข้ามาเราพร้อมฉะกับเขาในตอนนี้ เรากลัวว่าวันนึงเราอาจจะขาดสติแล้วทำร้ายใครเข้าซักวัน แต่เรายังไม่เคยใช้เสียงดัง หรือตะคอกและถึงขั้นควบคุมตัวเองไม่ได้ลงไม้ลงมือ
สำหรับใครที่ต้องการให้คำแนะนำ หรือมีวิธีที่ทำให้เรามีสติขึ้น บอกเราได้ค่ะ เราจะรับฟัง หรือต้องการต่อว่านิสัยเราก็ได้ค่ะ เพราะตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับตัวเอง จะเริ่มตรงไหนก่อนดี ขอบคุณร่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
เมื่อฉันกลายเป็นผู้หญิงอารมณ์ร้อน และโมโหร้ายในสายตาคนอื่น
แต่ก่อนยอมรับว่าตัวเองก็เป็นคนโมโหง่าย แต่แป๊บเดียวก็หาย โมโหเอง เลิกเอง และเป็นคนตลกอารมณ์ดี และชอบพูดคุยกับผู้คนตลอด และเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งชีวิตก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัย ดิฉันเข้าเรียนในสาขาที่ดิฉันไม่ชอบเอาเสียเลย แต่ก็พยายามกดดันตัวเองจนเรียนมาจนจบด้วยเกรดเฉลี่ยที่กระท่อนกระแท่นตามยถากรรม จนมาถึงปีสาม เรามีโปรเจคมากมายที่ต้องทำเป็นกลุ่ม ซึ่งก็มีแตกคอทะเลาะกันบ้าง เราไม่ค่อยได้นอนพักผ่อนกันเลย ทั้งทำโปรเจคและใกล้ไฟนอล เนื่องจากว่าพวกเราบริหารเวลากันไม่เป็น เลยทำให้เครียดกันไป เพราะกลัวจะไม่ผ่าน ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงที่ดิฉันเริ่มมีอาการ แต่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้ทำเกินไป จนมาถึงช่วงปีสี่ มันมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย จนวันนี้ดิฉันก็ได้รับรู้ว่า ทั้งหมดมันมาจากตัวดิฉันเอง
เราเป็นคนที่พูดคำหยาบบ้างเวลาหลุดกับเพื่อน แต่ปัจจุบันนั้นพูดคำด่าคำเสมอเลย ในโซเชียลของเรามีแต่คำหยาบคายที่เอาไว้ระบายเวลาที่ไม่พอใจอะไรซักอย่าง บางครั้งก็ด่ากราดคนอื่นผ่านโซเชียลไปทั่ว ไม่สามารถควบคุมสติตัวเองตอนรู้สึกโมโหได้ เรียกว่าสติแตก
เพื่อนบางคนผิดนัดมาสายเวลานัดทำโปรเจคแค่ 10-15 นาที เพราะเหตุสุดวิสัย เราก็ต่อว่าเพื่อนด้วยถ้อยคำรุณแรงโดยไม่ฟังเหตุผลประกอบของเพื่อน พร้อมชี้ว่าเพื่อนผิด ซึ่งเราไม่คิดว่าสิ่งที่เราทำอยู่ผิดเลย ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเวลาทะเลาะกับเพื่อนเราจะพูดเสมอว่าเราผิดกันคนละครึ่ง
บางครั้งเรากำลังขาดสติหรือคุยกับเพื่อนเรื่องปัญหาของเราบางอย่าง เพื่อนขัดขึ้นมาเพื่อเตือนสติเรา แต่เราคิดว่าความหวังดีของเพื่อนเป็นสิ่งที่ร้าย คิดว่าเพื่อนไม่เข้าใจเรา คิดว่าเพื่อนเข้าข้างคนอื่นจนเกิดความบาดหมางระหว่างกัน จนกลายเป็นเราทะเลาะกับเพื่อนเสียเอง
แล้วเราก็มีความคิดด้านลบเสมอกับคนที่เราบาดหมาง เราไม่ชอบเขา ต่อให้เขาทำดีแค่ไหนเราก็ไม่ชอบ และคิดกับเขาด้านลบไปต่างๆ นา มองคนอื่นในแง่ร้ายเสมอ
เพื่อนผิดนัด เราก็ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ได้จนเพื่อนเอือมระอา
ค่ะ นี่ก็คือเราส่วนหนึ่งที่นำมาเล่าให้ฟังตอนนี้ เราอยากแก้ปัญหาส่วนนี้มาก อยากเป็นคนที่อารมณ์เย็น เฉยๆ เหมือนเมื่อก่อน ทำอะไรด้วยเหตุผลเหมือนเมื่อก่อน ไม่ใช่ใครเข้ามาเราพร้อมฉะกับเขาในตอนนี้ เรากลัวว่าวันนึงเราอาจจะขาดสติแล้วทำร้ายใครเข้าซักวัน แต่เรายังไม่เคยใช้เสียงดัง หรือตะคอกและถึงขั้นควบคุมตัวเองไม่ได้ลงไม้ลงมือ
สำหรับใครที่ต้องการให้คำแนะนำ หรือมีวิธีที่ทำให้เรามีสติขึ้น บอกเราได้ค่ะ เราจะรับฟัง หรือต้องการต่อว่านิสัยเราก็ได้ค่ะ เพราะตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับตัวเอง จะเริ่มตรงไหนก่อนดี ขอบคุณร่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ