ขอพูดก่อนเลยนะคะว่า ในทุกๆมื้อเราก็จะทานข้าวหมดทุกครั้งไม่มีเหลือสักเม็ดเดียว เพราะครอบครัวเราทำนาด้วย เราทำแบบนี้จนติดเป็นนิสัยตั้งแต่เด็กแล้ว
และวันนี้เราทานข้าวกลางวันที่โรงอาหารกับเพื่อน เพื่อนเราก็ถามว่า "สังเกตมานานแล้วว่าทำไมกินข้าวหมดทุกครั้งเลย" ด้วยความที่เราเป็นคนพูดตรงๆและปากหมาก็ตอบกลับว่า "พ่อแม่ทำนา เห็นเค้าเหนื่อยมาตั้งแต่เด็ก กว่าจะได้ข้าวแต่ละเม็ดมาเสียแรงกายไปเท่าไหร่ จะให้กินทิ้งกินขว้างก็เหมือนอกตัญญูใส่เค้าและชาวนาทั้งหมดอ่ะแหละ และไม่คุ้มค่าเหนื่อยของชาวนาด้วย เค้าสร้างมาให้กิน ไม่ใช่ให้มาทิ้งเล่น และไหนก็พวกบ้าที่ชอบกินข้าวเหลือแล้วคิดว่าทำให้ตัวเองดูดีอีก กินข้าวหมดไม่ใช่ตะกละ เเต่เรียกว่าทดแทนบุญคุณชาวนาที่ทำข้าวให้พวก-จนอิ่มกันตั้งแต่เกิดจนโตเนี่ย ถ้าพวก-ข้าวแล้วข้าวเหลือเยอะจนเกินครึ่งจานขนาดนั้นก็ไม่ต้อง-ให้เสียข้าวและเงินหรอก นี่ไม่ได้ด่านะ แค่พูดตามความคิดของกู" พอพูดจบ โต๊ะหลายโต๊ะที่อยู่รอบๆข้างเราก็เงียบไปเฉยๆ เราก็รู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร จนเพื่อนบอกว่า "เห็นโต๊ะรอบๆเรามั้ย ที่จริงพวกเค้ากินเสร็จแล้ว แต่พอพูดจบพวกเค้าก็กินต่อเลย " เราก็คิดว่าขนาดนั้นเลยหรอ? แล้วมีกลุ่มผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหาเราแล้วพูดว่า "พี่ครับพวกผมกินข้าวหมดไม่เหลือสักเม็ดแล้วนะ ขอบคุณครอบครัวพี่ที่ปลูกข้าวมาให้พวกผมกิน ขอบคุณมากครับ" แล้วน้องก็เดินเอาจานไปเก็บ เราคิดว่า มันประชดป่ะวะ? เราก็เงียบ แล้วก็มองหน้าเพื่อนที่ขำเราอยู่ เราก็ขำนิดๆนะ แต่เราก็คิดว่า ตกลงที่พูดไปมันดีหรือมันแย่กันแน่