เรามีพี่น้อง3คน เราเป็นผู้หญิงคนเดียว(คนกลาง) แต่พี่ชายจะคนล่ะพ่อกับเราและน้องชาย
ตั้งแต่จำความได้เราโดนแม่เราโขกสับทุกวัน มีอยู่วันนึงแม่เราแขวนไก่ย่างไว้ตรงหน้าต่างบ้าน
และสั่งเราไว้ว่าคอยดูด้วยระวังหมามาคาบไป ตอนนั้นเราเพิ่ง6ขวบ ก็มัวแต่เล่นสนุกกะเพื่อนๆตามประสาเด็ก
แม่กลับมาไก่หายไป นางโมโหมากด่าเราหยาบๆต่อหน้าเด็กคนอื่นๆ จิกหัวเราตบหน้าเราจำฝังใจ เราผิดมากเลยหรา
พ่อเราไปทำงานต่างประเทศเดือนนึงจะกลับมาครั้งนึง แม่เราแอบคบผู้ชายคนอื่น เราเห็นแม่ตัวเองมีอะไรกับผู้ชายคนนั้นบนเตียงพ่อ
เราโกรธมากด้วยความเป็นเด็กเลยพูดไปว่าจะบอกพ่อ แม่เราจิกหัวเราตบๆๆ ตอนเด็กเราชอบเต้นชอบรำ ครูที่โรงเรียนสนับสนุนเรามากบอกเรามีแวว แต่แม่เราสั่งห้ามเราร่วมกิจกรรมโรงเรียนบอกว่าเปลืองเงินค่าแต่งหน้า
แต่น้องเราชอบเตะฟุตบอลแม่เราซื้อให้หมด รองเท้าแพงๆเสื้อผ้าฟุตบอล น้อยใจ แอบร้องไห้ทุกวัน เคยมีครั้งนึงพี่ชายคนล่ะพ่อเราลวนลามเรา เราบอกแม่แต่แม่ด่าเรา เราโคตรเสียใจ แม่ไม่เคยกอดเราหอมเราเลย ทุกวันนี้เรา30แล้วก็ยังด่ายังทำแย่ๆกับเรา เคยมีคนบอกเรานะว่าถ้าวันนึงเรามีลูกเราจะรู้ว่าแม่รักเราแค่ไหน แต่วันนี้เรามีลูกหนึ่งคนกลับทำให้เรารู้ว่า ความรักที่แม่มีให้เรามันไม่ได้ครึ่งนึงกับที่เรามีให้ลูกเราเลย ทุกวันนี้มีเราคนเดียวที่ทำงานและให้แม่ทุกเดือน ส่วนพี่น้องคนอื่นๆก็มีแต่ผลาญเงินงานไม่ทำ เรายังไม่มีความดีให้แม่มองเห็นเลย ไม่รู้เวรกรรมอะไร บางทีไม่พอใจแค่เราตื่นสายเพราะเหนื่อยจากงาน แม่เทกับข้าวทิ้งหมด ทำเสียงดังโครมครามให้เราตื่น เหนื่อยท้อมาก เราบอกตัวเองเสมอว่าเราจะไม่มีวันทำกับลูกเราแบบนี้แน่นอน เราโชคดีที่เราได้แฟนดี อยากออกไปอยู่ข้างนอกแต่ค่าใช้จ่ายมันเยอะมาก ไม่อยากจ้างคนอื่นเลี้ยงลูกเรา หนทางมันตันไปหมด อยากไปให้พ้นๆจากตรงนี้เราควรทำไงดี