จั่วหัวยังกะว่าผมเที่ยวมาแล้วทั้งชีวิต  แต่จริงๆคือไม่ครับ ผมเที่ยวน้อยมาก ไปแค่ไม่กี่ี่ที่  แต่ไปกี่ที่ ตั้งแต่เด็กแล้ว  คือก็เหมือนจะชอบ แต่ก็รู้สึกว้าวไม่กี่นาทีแล้วก็จบ ขึ้นรถแล้วจบ

ไปทะเล >> จะกี่ที่ก็แค่เล่นน้ำ ถ่ายรูป ดูสีทะล
ไปภูเขา  >> ก็แค่เจออากาศหนาว  ดูทะเลหมอก
ไปญี่ปุ่น  >> ก็แค่ไปกินอาหารญี่ปุ่นของแท้ ซึ่งมันก็อร่อยกว่าในไทย แต่ไม่ได้ว่าว้าวอะไรเลย ไปอะกิฮาบาระ ก็เฉยๆกับของเล่นผู้ใหญ่ รถไฟญี่ปุ่นก็คนเยอะ รู้สึกอึดอัด ไปวัดก็ไม่รู้สึกว่าไหว้แล้วชีวิตจะดี

บอกไม่ถูกครับ คือการได้ไปกับเพื่อนๆมันก็ได้ความทรงจำที่ดี แต่ผมไม่เห็นรู้สึกเลยว่าแต่ละที่มันมีไรต่าง คือไปญี่ปุ่นหรือไปเชียงใหม่ ผมก็รู้สึกไม่ต่างกัน

ได้กินของแปลกๆ ที่ชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้กินอีกแล้ว >> แล้วไงวะ เรื่องแค่นี้ ทำไมจะต้องถ่อมาเพื่อกินของอร่อย รับรู้แค่สิบนาที

ผมเคยลองเปลี่ยนไปเที่ยวคนเดียวดูบ้าง เผื่อว่าจะได้บรรยากาศอีกแบบ ก็เหมือนเดิมครับ
เพื่อนๆบอกว่าผมผิดปกติรึเปล่า มีใครเป็นแบบผมบ้างมั้ยครับ