ชาตินี้ ผมยอมแพ้นะครับ ไม่หล่อ ไม่มีคู่ วัดค่าความ
เป็นคนไม่ได้ตอนที่ยังมีลมหายใจ อยากจะรู้จังว่าสังคม จะมองว่าเป็นคนมีปมด้อยชีวิตหรือเปล่า ผมท้อ ครับต ไม่ได้เกิดมามีความรักเหมือนที่ใครเขามี สังคมปัจจุบันมันไม่ค่อยน่าอยู่แล้ว  ผมน้อยใจชีวิตตัวเองนะ มีความคิดที่อยากตาย โลกมันคงไม่ได้สวย สำหรับชีวิตผมเลย น้อยใจโชคชะตาที่เป็นแบบนี้
ทั้งชีวิต มีสิทธิ์ ชอบใครรักใครก็ได้ แต่ไม่สมารถ
บังคับ ให้ใครมารักได้ อิจฉาคนที่เขาหลับตา นอนในโลงเย็นๆ จังเลยคับ. เขาคงไม่ต้องคิดอะไรเยอะแบบผมยามที่มีลมหายใจ เป็นคนที่โดน ปฏิเสธความรัก
ซักวันหนึ่ง เครียดเยอะ คิดเยอะ เส้นเลือดในสมองคงแตก