หลายอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ตั้งแต่เลิกกับแฟน เรารู้สึกเคว้งคว้างมาก ทั้งๆที่มีเพื่อนมีพ่อแม่ แต่ทำไมเราถึงรู้สึกว่าอยู่ตัวคนเดียว ไม่ไปเรียน
ข้าวไม่ค่อยกิน กินแต่น้ำ อยู่แต่ในห้องไม่อยากออกไปไหน เรี่ยวแรงไม่มีเลย เอาจริงๆก็คิดอะไรโง่ๆ แต่ก็แค่คิดไม่กล้าทำหรอก55555 แล้วเมื่อวานเพื่อนมาชวนไปเดินถนนคนเดิน แล้วไปเจอยายขอทาน เราก็ซื้อนมและขนมปังไปให้ แล้วก็กลับมาอยู่ในห้อง เราก็คิด ว่ายายที่ไม่มีใครเลยหรือมีเราก็ไม่รู้ ยังดิ้นรนหาทางเพื่อที่จะมีชีวิตรอด เรามองย้อนดูตัวเอง เรายังมีพ่อแม่ มีเพื่อนหลายๆคน แต่ทำไมถึงได้ทำตัวเน่า ทำตัวทุเรสแค่ผู้ชายคนเดียว ทำให้เราเป็นได้ขนาดนี้
บ้าจริงๆ
เราอยากฝากถึงคนที่คิดว่าตัวเองทุกข์แล้ว ลองมองย้อนไปถึงคนที่เขาอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีบ้าน ไม่มีตัง ไม่มีจะกิน เขายังทุกข์กว่าเราอีก แล้วทำไมเขายังอยู่ได้ แล้วเราละมีอวัยวะครบ อายุยังน้อยหางานทำได้ ทำไมเราถึงจะอยู่ไม่ได้
ปล. โลกไม่ได้ส่งผู้ชายมาให้เราแค่คนเดียว แต่โลกส่งผู้ชายมาให้เราทุกคน5555555 ล้อเล่นแก้เครียด ทุกข์กว่านี้ จขกท ก็เคยผ่านมาแล้วคะ
สู้ๆนะคะ จขกท เป็นกำลังใจให้