โตมาไม่เคยรู้สึกว่าพ่อทำอะไรให้ชีวิตดีขึ้นเลยโตมากับสภาพแวดล้อมห้องเช่าดีที่มีแม่ดีถีบตัวเองซื้อบ้านได้โตมาเห็นแม่เป็นผู้นำเห็นพ่อเป็นผู้ตามโตมากับการได้เห็นพ่อแคร์เพื่อนฝูงมากกว่าลูกเมีย
โตมาไม่เคยเห็นว่าพ่อทำอะไรได้นอกจากด่าแม่กับลูกๆไปวันๆตกเย็นมานั่งกินเหล้ากับเพื่อนยื่นเงินให้ลูกเพื่อนกินขนมกับลูกตัวเองพอขอแล้วบอกเปลือง
อยากเรียนต่อถามว่าจะเรียนทำไมเดียวก็ได้ขายของเหมือนแม่ดีที่มีแม่ดีจนเรียนจบมาได้  เห็นพ่อหมดกับการพนันมาทั้งชีวิตแต่โทษว่าซวยเพราะมีเราเป็นลูก
เห็นเราเหมือนขยะพอเราเริ่มมีเงินก้อพูดดีด้วยพอเราไม่ให้ก็พูดกระแทกเราเลี้ยงเราเสียข้าวสุก  เรารู้สึกเกลียดพ่อทุกครั้งที่เรามองหน้าเค้าอยากจะพาแม่พาน้องไปให้ไกลเราอึดอั้นมาตลอด23ปีไม่เคยได้แม้กระทั่งคำยินดีมีแต่คำว่าซวยๆมีแต่คำว่าชั่วออกมาจากปากคนเป็นพ่อด่าลูก  เราอยากไปให้ไกลๆทุกวันนี้เราเข้าบ้านเราไม่ออกจทกห้องเลยออกไปก็กลัวเจอเค้าฟังคำที่เค้าพูดจา-ดันเราจนบ้างทีเราถามแม่ว่าเราใช่ลูกเค้ามั้ยทำไมเค้าถึงเกลียดเราจังทำไมเค้าถึงพูดจาแย่ๆใส่เราแบบนี