สวัสดีค่ะ เราชื่อป๊อป อายุ 20 ปี จริงๆ เราเองก็มีความรักมาหลายครั้ง มีทั้งทุกข์และสุขรวมกันไป พอวันหนึ่งเราเจอผู้ชายคนนึงเค้าต่างจากผู้ชายคนอื่นที่เราเคยคบ เคยรู้จัก เค้าอายุห่างกับเรา 7 ปี เราเริ่มทำความรู้จักกัน พูดคุยกัน ตอนฉันอยู่ม.6 เริ่มเรียนรู้กัน รู้จักกันมากขึ้น จนเราได้เป็นแฟนกัน แฟนเราเคยเเต่งงานมีเมีย มีลูกมาแล้ว แต่เค้าเลิกกันแล้ว แต่บางครั้งลูกเค้าก็มาหาบ้าง ตอนที่เราคบกันใหม่ๆ คือเรามีความสุขมาก เค้าดูแลเราดีมาก ใส่ใจ เราอยู่ตลอดเวลา แต่พ่อแม่เราไม่ค่อยชอบพี่เค้าเท่าไหร่ แต่เรา2คนก็พิสูจน์ให้พ่อกับแม่ได้รู้ว่าเรารักกันจริงๆ ตลอดเวลาที่เราคบกัน มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น มีปัญหา มีเรื่องทะเลาะกัน ผิดใจกัน ไม่เข้าใจกัน แต่ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเราก็ไม่เคยปล่อยมือกันเลย ไม่เค้าก็เราที่เป็นฝ่ายง้อขอโทษ เราก็พร้อมให้อภัยเสมอ ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหนก็ตาม เค้าทำผิดหลายครั้ง เราเองก็ทำผิด เค้าโกรธเค้าเสียใจมาก จนเราเลิกกันไปเกือบเดือนเราตามง้อเค้าทุกวัน ทักทุกวัน โทรหาทุกวัน จนเราจะเป็นบ้า เค้าให้เราโทรหาได้อยู่ในสายแต่เค้าจะไม่พูด เราเองรู้สึกอึดอัดมาก ร้องไห้คนเดียวตลอด เรารู้ว่าสิ่งที่เราทำมันผิด แต่เราก็พร้อมจะยอมรับความผิดนั้น และขอแก้ไขปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นกว่าเดิม เราพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อเค้า ทำทุกๆอย่างเพื่อรักษาเค้าไว้ให้นานที่สุด ไม่ว่าจะเป็นยังไงเราก็ยังรักเค้าอยู่ เราทั้งโดนด่า โดนว่า ใช้คำรุนแรง บางทีเราก็ยอมได้ บางทีเราก็ยอมไม่ได้ พอเราด่ากลับเค้าก็โกรธเรา สุดท้ายเราก็ต้องง้อเค้าอยู่ดี เราคบกันมา 2 ปีกว่าแล้ว เราอยู่กันคนละที่ เราอยู่นนทบุรี พี่เค้าอยู่ตราด เวลามาหากันก็ค่อนข้างลำบาก แต่พี่เค้าก็มาหาเราบ้าง บางครั้งเรากลับบ้านที่จันทบุรี เราก็บอกพี่เค้าให้มาหาที่บ้าน พี่เค้าก็มาหา แม้จะเป็นเวลาสั้นๆแต่มันก็ทำให้เรามีความสุขมาก ที่เราได้อยู่ด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ได้ดูแลกันและกัน แต่วันนึงมันก็เกิดเรื่องขึ้นคือเราอยากให้พี่เค้ามาหาเราที่บ้าน เรากลับบ้านไป 10 กว่าวัน อยากเจอพี่เค้า คิดถึงพี่เค้ามาก ถามพี่เค้าว่าจะมาหาได้ไหม ? พี่เค้าก็บอกไม่ว่าง ไม่มีใครแทนเวร เราก็น้อยใจนะ ที่ไม่มาหาเราเลย ทั้งๆที่เราอยากเจอ เรางี่เง่าทุกครั้งที่ขอให้พี่เค้ามาหา เราพูดประชดถึงแฟนเก่าพี่เค้า นู้นนี่นั้นไปเรื่อย ก็มันนอยนี่น๊าา เราทำตัวน่ารำคาญ น่าเบื่อ แล้วเราก็ชอบบอกว่าพี่เค้าเปลี่ยนไป ไม่สนใจเรา ไม่ใส่ใจเรา เพราะพี่เค้าติดเกมส์มาก สามารถเล่นเกมส์ได้ทั้งวัน เราโทรไปก็ไม่ค่อยได้คุยหรอก ก็อยู่ในสาย พี่เค้าก็เล่นเกมส์ มันยิ่งทำให้เราน้อยใจหนักกว่าเดิมอีกนะ ที่พูดให้เค้ามาหาทีไหร่เค้าก็จะหงุดหงิดไม่พอใจเรา เราก็เข้าใจแหละว่าไม่ว่างมาหา แต่เราก็อยากจะให้เค้าสละเวลามาหาเราบ้างในวันที่เค้าว่างหรือเค้าหยุดงาน เพราะนานๆเจอกันที เรางี่เง่างอแง เอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล จนพี่เค้าโกรธ โมโหมาก จนเค้าทนกับเราไม่ไหว เค้าบอกเลิกเรา เค้าปิดเครื่องหนี ทักไปไม่ตอบ เราตามง้อเค้าทุกอย่าง ขอโทษกับความี่เง่าของเรา แต่พี่เค้าก็ไม่ยอม เราเสียใจมาก เราโทรหาเค้าแต่เค้าตัดสายทิ้ง เราตัดสินใจถ่ายคลิปเรากินยาฆ่าตัวตายส่งไปให้เค้า เค้าก็ไม่สนใจ คือตอนนั้นมันเเย่มาก เสียใจ จะเป็นบ้า สติขาดไปหมดเลย เราเลยหยิบมีดคัตเตอร์มากรีดเเขนตัวเอง ถ่ายคลิปส่งไปให้เค้า ถ่ายรูปส่งไป แต่เค้าก็ไม่สนใจ ไม่เจ็บไม่ปวดกับเราเลยแม้แต่นิดเดียว มีแต่เราที่เจ็บปวดทรมาร เราอยู่ไม่ได้เลยนะ เราตรอมใจไปเลยล่ะ เราขอร้องให้พี่เค้าอย่ทิ้งเราไป เราโทรเราทักทุกวัน จนบางทีเราไม่ไหว แต่เราไม่อยากเสียเค้าไป เราไม่อยากทำอะไรเลย ไม่อยากออกไปไหน ไม่กินข้าวเลยตั้งแต่พี่เค้าบอกเลิกจนถึงวันนี้ เราเองก็พยายามทำทุกอย่างให้เค้ากลับมา เหนื่อยนะ ท้อนะ แต่ทำไมไม่พอสักที เค้าทำขนาดนี้เเล้วทำไมยังคิดไม่ได้ จนมาเมื่อคืนเราโทรไปพี่เค้าก็เงียบไม่พูด เราก็พูดระบายความรู้สึกไปเรื่อย จนพี่เค้าพูดขึ้นมาว่ารำคานจะนอน เรานี่เเทบจะขาดใจตาย เราร้องไห้ทุกวัน ไม่เป็นอันจะทำอะไรเลย จนเราทนไม่ไหว ร้องไห้ปล่อยโฮเต็มที่จนพี่เค้าบอกให้หยุดร้อง ถ้าไม่หยุดร้องจะวางสาย และบอกว่าเราอย่าทำอะไรบ้าๆอีก ไม่งั้นเค้าจะไม่คุย ไม่รับโทรศัพท์อีก เราเลยถามว่าถ้าเค้าหยุดร้องจะคุยกับเาไหม เค้าก็บอกจะนอน ให้เงียบ เราทรมาน ร้องไห้ออกไป โวยวาเสียงดังลั่นห้อง ปาของไปทั่ว ทั้งต่อยกำแพง ทุบกำแพง เราเจ็บและปวดมือมาก จนเราต้องไปหาหมอ กระดูกร้าว เราบอกเค้า เค้าก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว สุดท้ายเค้าก็ไม่สนใจเราเลย ว่าเราจะเป็นยังไง จะเจ็บหรือจะตาย จะอยู่หรือจะไป เค้าก็ไม่เเคร์แล้ว มันเป็นเรื่องที่อาจจะดูบ้าบอนะที่เรามาทำร้ายตัวเอง เพื่อประชดใครสักคนให้เค้าลับมา จริงๆมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องอะไรหรอก แต่เวลาที่เราเสียใจมากๆ เรามักจะขาดสติ ทำอะไรไปโดยที่เราไม่รู้สึกตัวไม่รู้สึกเจ็บเลย นั่นแหละคือสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตเราตอนนี้ เป็นบทเรียนที่แสนสาหัส แต่เราเองที่ไม่ยอมตัดใจ และยังคงหวังว่าสักวันเค้าจะกลับมารักเราเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ควรจะหยุด หรือควรจะพยายามต่อไป ?