นั่งสองเเถวกลับเข้าเมืองชลบุรีต้องนั่งยังไงครับ

ตั้งเเต่เค้ายกเลิกการบังคับใส่เเมสผมก็ไม่ใส่อีกเลยครับไม่ว่าจะเดินข้างนอกเข้าห้างเข้าเซเว่นรถไฟผมก็ไม่ใส่ เเล้วจะชอบมีคนมองผมด้วยสายตาเเปลกๆเป็นเพราะอะไรครับ ในเมื่อไม่มีการบังคับเเล้วก็เป็นสิทธิของผม

ผมอยู่ลาดกระบัง32จะไปบางนา-ตราด39 ซ.ศรหิรัญ พอมีรถสองเเถวไปมั้ยครับเเล้วตอนกลับมีรถสองเเถวกลับไปลาดกระบัง32มั้ยครับ

เรารู้สึกเเปลกๆคือเเบบเวลาอยู่ที่ รร.เวลาเดินไปไหนรู้สึกมีคนมองตลอดจนปิดเทอมตอนนี้รู้สึกเเปลกๆคือคนที่เราเเอดเฟสไปเป็นชาตินึงเเล้วกลับมารับเฟสคนที่ไม่คิดว่าจะเเอดมาก็ดันมาเเอดเวลานั่งรถมอเตอร์ไซก็รู้ส

ขอเเนะนำตัวก่อนนะฮะว่า จขกท.อยู่ม.ปลาย เเละเราเเน่ใจว่าเราไม่ได้คิดไปเอง คือมันเริ่มมาตั้งเเต่ขึ้นมา.4 ในช่วงเเรกเพื่อนใหม่ๆ ก็พูดคุยกันดีนี่เเหละฮะ เเต่พอเวลาผ่านไปเราก็เหมือนกับ...ค่อยๆถูกลืม โดย

ชีวิตของผมตอนอนุบาล3ผมโดนเพื่อนที่โรงเรียนแกล้งและโดนครูทำร้ายร่างกายป.1มีข่าวลือแปลกๆเกี่ยวกับผมทำให้ผมตอนนั้นไม่มีเพื่อนป.3ผมย้ายมาอีกโรงเรียน(อนุบาล1ถึงป.2ผมอยู่เอกชนป.3-6ผมอยู่รัฐบาล)ตอนที่ผมย้ายม

ตอนนี้อยู่ปี1ที่จุฬาครับบ้านอยู่ลำลูกกาคลอง5ต้องเดินทางโดยรถเมล์แล้วขึ้นbtsต่อที่คูคตนั่งไปถึงสยาม ปกติแล้วตอนม.5ม.6ก็เดินทางแบบนี้ไปเรียนพิเศษที่สยามเสาร์อาทิตย์ครับเลยคิดว่าเดินทางน่าจะไหว แต่พอลองเ

คือเราเป็นเด็กต่างจังหวัดคนนึงที่เข้ามาทำงานในเมืองได้ประมาณ2-3ปีคะ ส่วนชีวิตเราวันๆทำเเต่งานกลับห้องนอน ไม่ค่อยรู้ทางไปไหนมาไหนเลย นั่งรถเมล์รถไฟฟ้าไม่เป็น แล้วก็ไม่มีเพื่อนเลย เรียกว่าเป็นIntrovert1