เป็นคนที่แคร์เพื่อนแคร์ความรู้สึกเพื่อนมาก...
ด้วยวัยทำงานและเหตุผลหลายๆอย่างด้วยความไม่เข้าใจกันไม่ได้คุยกันและด้วยความคิดของช่วงอายุนั้นๆเวลานั้นๆ จึงทำให้เพื่อนบางกลุ่มบางคนก็ห่างหายและจบกันไป...
แต่ทุกวันนี้เพื่อนที่ยังคงอยู่กับเราไม่ทิ้งเราเลยเข้าใจเราสุด คือเพื่อนสมัยอนุบาล และเพื่อนมัธยม ต่อให้ไม่เจอกันนานแค่ไหนไม่ได้คุยกัน และมีโอกาสนานๆทีเจอกันคือความรู้สึกเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนไปเลย และก็คงเหลือเพื่อนมหาลัยบางนิดหน่อยจำนวนน้อยมาก
อยากรู้ว่าประสบการณ์ของเพื่อนๆเป็นอย่างไรบ้างคะ