สงสารเพื่อนจนตัวเองเริ่มอึดอัด

เรื่องมันเป็นอย่างงี้ครับ เมื่อช่วง 3 เดือนที่แล้วผมกลับมานอนหอเพราะว่าใกล้เปิดเทอมของมหาวิทยาลัย นายเอ ( นามสมมติ ) รู้ว่าผมกลับมามันก็ขอมานอนด้วย แต่มันก็มีห้องของมันอยู่แล้วผมก็แบบไม่อยากปฏิเสธเพื่อน เพราะไม่ได้เจอกันนาน ก็ให้มันมานอนด้วย และเหมือนเพื่อนของผมเบี ( นามสมมติ ) โดนเจ้าของห้องไล่ออกไม่ให้เช่าต่อ ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไรและมันก็มาขอผมว่าเดี๋ยวขอไปอยู่ห้องผมก่อนได้ไหม ด้วยความที่ผมสงสารและไม่อยากให้เพื่อนเครียดบวกกับตอนนั้นมันไม่เหลือห้องให้เช่าแล้ว ผมก็ตอบมันไปว่าโอเคมาดิ อยู่ๆไปช่วงประมาณเดือนแรกๆ ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ สักพักนึงมีเพื่อนอีกคนนึงของผมมานอนด้วย ปัญหาที่มันมานอนด้วยก็คือไม่มีห้องให้เช่า หรือมีแต่ไม่ถูกใจ ผมก็สงสารอีกก็พูดกับมันไปว่าโอเค ไม่เป็นไร จนถึงทุกวันนี้ตอนนี้ก็ยังอยู่กันทั้งหมด คือปัญหาหลักๆไม่ใช่เรื่องค่าใช้จ่ายแต่สิ่งที่ผมอยากจะถามทุกๆคนที่ผ่านเข้ามาอ่าน ผมต้องทำยังไงดีครับ ตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดมาก อยากกลับไปอยู่ห้องคนเดียว ผมควรแคร์เพื่อนหรือแคร์ความรู้สึกตัวเองก่อนดี ผมกลัวว่าถ้าผมแคร์ความรู้สึกตัวเองและไล่พวกมันไปจะกลายเป็นว่าผมเห็นแก่ตัวหรือเปล่า แต่ถ้าผมแคร์เพื่อนผมก็ต้องทนกับความอึดอัดแบบนี้ไปเรื่อยๆ( ตอนนี้ก็มีคนปล่อยให้เช่าห้องพักแล้ว )
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่