สวัสดีค่ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเราเลย ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ คือเรามีเรื่องเครียดจนหาทางออกไม่ได้ ไม่รู้จะปรึกษาใครดี เลยมาตั้งกระทู้ เผื่อมีเคสเดียวกันกับเราหรือผู้รู้มาให้คำปรึกษาเราได้บ้าง ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ

คือเรากับแฟนพึ่งคบกันได้ 2 เดือนค่ะ แต่ก็ถือว่าเราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมากในช่วงเวลาแค่สองเดือนนี้ เรากับแฟนตัวติดกันตลอดแทบจะ 24 ชม. ไปไฟนมาไหนด้วยกันจนเป็นที่คุ้นตาของทุกคน แฟนเราพาเราไปด้วยทุกที่ พาไปบ้าน พาไปเตอพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย เรากินข้าวด้วยกันทุกมื้อ แฟนเราสอบได้ทุนไปเรียนต่อที่จีน อันนี้เรารู้ก่อนจะตัดสินใจคบกันแล้ว คือเราก็ทำใจกันไว้พอสมควรกับเรื่องนี้ คุยกันตลอด ให้สัญญากันไว้ตลอดว่าจะใช้ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ด้วยกันให้มีความสุขที่สุด ก่อนหน้าที่จะมาคบกัน เราเป็นคนติดเพื่อนมาก เที่ยวบ่อยด้วย ถือได้ว่าเป็นสายเที่ยวเลยค่ะ พอมาเจอแฟน เรากลับเป็นคนละคนเลย ติดแฟนมาก ไม่ไปเจอเพื่อนเลย เลิกเที่ยว เราก็ทะเลาะกันค่อนข้างบ่อย แต่แฟนเราตามง้อตลอด เอาใจใส่เราค่อนข้างมาก อาจจะเป็นเพราะอยู่ด้วยกันตลอด อันนี้เราก็ไม่รู้ จนกระทั้งถึงวันที่แฟนเราต้องเดินทางไปอยู่จีน ก่อนหน้าที่จะไปเราร้องไห้กันบ่อยมาก นึกถึงวันข้างหน้าว่าเค้ากับเราจะไม่ได้เจอกัน เราก็ร้องไห้กอดกันบ่อยๆ บางทีนั่งคิดไปก็ร้องไห้ออกมา บางทีนอนหลับก็สะดุ้งตื่นกลัวแฟนไปแล้วไม่ได้กอดลา และแล้ววันที่เค้าจะไปก็มาถึง วันนั้นก่อนเค้าไป เค้ามาส่งเราที่หอ เราสัญญากันว่ามีอะไรจะคุยกัน จะเชื่อใจกันให้มากที่สุด จะซื่อสัตย์และรอวันที่จะได้กลับมาเจอกันอีก แล้วเค้าก็ไป ส่วนเราก็อยู่ที่ใหาลัย ใช้ชีวิตของเราต่อ ตั้งแต่วันแรกที่เค้าไป วิถีชีวิตเราค่อนข้างเปลี่ยนไปหมด จากที่กินข้าวด้วยกันทุกมื้อ กลายเป็นว่าเราต้องกินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว จากที่คิดว่าจะทำใจได้บ้าง ทำให้รู้ว่าเราเองทำใจไม่ได้เลย วันแรกร้องไห้ตลอด มองเห็นอะไนก็ร้องไห้ไปหมด เค้าไปถึงจีนวันแรกเราแทบไม่ได้คุยกันเลย เพราะไปอยู่นู่นเค้าไม่ให้เล่น เฟส ไลน์ โซเชียลหลายๆอย่าง อีกอย่างเค้าก็ยังไม่มีซิมของจีน เราก็ร้องไห้คิดถึงเค้าจนหลับไป วันต่อมาแฟนเราติดต่อมา บอกว่ามีซิมใช้แล้ว เราดีใจมากที่ได้คุยกับเค้า ได้เห็นหน้าตอนเค้าคอลมา แต่มันก็เศร้าไปพร้อมๆกันเพราะเราไม่สามารถกอดเค้าได้ แต่เราก็พยายามปลอบตัวเอง แฟนก็พยายามปลอบเรา เค้าไปถึงจีนก็มีรุ่นพี่ไปรับพาไปมหาลัยของเค้า เราลืมบอกไปว่าเค้าไปเรียนกับเพื่อนสามคน เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมัธยม ผช 1 คน ผญ 1 คน วันที่เค้าย้ายเข้าหอที่มหาลัยจัดเตรียมไว้ให้ เป็นหอพักรวม มั้งชายและหญิง หอนี้เค้ามีไวเสำหรับนักเรัยนแลกเปลี่ยน ไม่ค่อยมีกฎอะไรเคร่งเลย สามารถเข้าออกห้องกันได้ตลอด 24 ชม. เราเป็นคนที่ขี้ระแวงและขี้หึงค่อนข้างมาก แต่ก็ต้องทำใจเพราะคงทำอะไรไม่ได้ นอกจสกเชื่อใจเค้าให้มากที่สุด เราติดต่อกันยากมากเพราะเน็ตเค้าไม่ดีเลย จะโทรคุยค่าโทรก็แพงแสนแพง เราคุยกันได้แค่ผ่านแอพ WeChat ซึ่งคุยกันทีนึงสัญญาณก็ขาดๆหายๆ ได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง เราก็งอนเค้าบ่อยๆเรื่องติดต่อไม่ได้ เค้าต้องทำกิจกรรมกับเพื่อน ไม่มีเวลาโทรหาหรือแชทมาเลย เราก็คิดไปต่างๆนาๆว่าเค้าลืมเรารึเปล่า เจอเพื่อนใหม่แล้วมีความสุข คงไม่ต้องการเราแล้ว กว่าเค้าจะโทรมาเราก็คิดไปไกลแล้ว กลายเป็นว่าเรางอแง สุดท้ายทะเลาะกัน เป็นแบบนี้มา 4 วันแล้ว ตั้งแต่ที่เค้าไปอยู่จีน เราเหนื่อยมากจริงๆ บางทีเวลาว่างเราขอให้เค้าสละเวลามาโทรหาเราหรือคอลหาเราซัก 5 นาที แต่เค้าก็เลือกที่จะไปเที่ยวกับเพื่อน ไปเล่นบาส ไปแทงสนุ้ก ปล่อยเรารอ บางวันถึงเที่ยงคืนก็ยังติดต่อไม่ได้ เราก็คิดมาก ร้องไห้จนเหนื่อย พอเค้าติดต่อมาเราก็หาเรื่องแล้วสุดท้ายก็ทะเลาะกันอีก เราควรทำยังไงดีคะ ต้นเหตุมันเกิดจากเราใช่ไหม เราควรปล่อยวาง หรือควรยอมปล่อยเค้าไปดี ถ้าเราเป็นแบบนี้เรากลัวเค้าเหนื่อยกับเรา เราขอแค่ให้เค้าไม่ขาดการติดต่อ ถ้าโทรมาไม่ได้ก็แค่แชทมาบอกเราว่าไปไหน ทำอะไร แต่เหมือนเค้าจะทำให้เราไม่ค่อยได้เลย วันนึงๆมีแต่เราโทรหา โทรไปบางทีเค้าก็เรียน บางทีเค้าก็ไปแทงสนุ่กกับเพื่อน ก็ขอวางสายเราก่อนตลอด ให้เรารอคุยกับเค้าอย่างนี้ตลอด ซึ่งเราเองที่ทำให้เค้าสบายใจทุกอย่าง แทบไม่ออกไปเที่ยวเลย อยู่แต่ห้อง เรียนเสร็จก็กลับห้อง หรือเราควรออกไปพบเจอผู้คนบ้าง ไปเจอเพื่อนบ้าง ไปหาอะไรทำบ้าง ไม่ใช่รอแต่เค้า ตามเค้าตลอดจนรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความฟมายอะไร บางทีก็รู้สึกไร้ค่าไปเลย เวลาเราร้องไห้เค้าก็ตะคอกใส่เราบ่อยๆ จากที่แต่ก่อนไม่เคยทำเลย เราตอนนี้เหมือนคนที่ใช้ชีวิตไปวันๆ เหมือนรออะไรซักอย่างที่ไม่รู้ว่าจะกลับมาหาเราจริงไหม เราควรทำยังไงดีคะ 😢😢