สวัสดีครับ ผมเป็นนศพ.ปี 2 ในคณะแพทย์แห่งหนึ่ง ขอพื้นที่บ่นในกระทู้นี้หน่อยนะครับ

ตอนนี้ผมรู้สึกเครียดกับเรื่องเรียนมากๆครับ ผมเบื่อชีวิตที่วนเป็นลูปมาก สอบแบบอาทิตย์เว้นอาทิตย์ แถมมีสอบย่อยในแล็บแทบทุกวัน เบื่อชีวิตที่มีแค่หอกับห้องเรียน ตอนเช้าก็ต้องรีบตื่นไปเรียน เลิกเรียนก็ต้องรีบกลับหอมาอ่านหนังสือ แล้วก็ตื่นเช้าไปเรียนใหม่ วันไหนเรียนกรอสมาเหนื่อยๆอยากนอนก็นอนอย่างเป็นสุขไม่ได้เพราะกังวลที่ยังอ่านหนังสือไม่จบ วันเสาร์อาทิตย์ก็ได้หยุดแค่เพื่อไปอ่านหนังสือ ไปไหนก็ไม่ได้ อะไรที่เคยชอบทำก็ไม่มีเวลาไปทำเหมือนเดิม เวลาให้พ่อแม่แทบไม่มี รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าอย่างบอกไม่ถูก เบื่อชีวิตวันละหลายเวลามาก ช่วงเปิดเทอมใหม่ๆผมรู้สึกว่าตัวเองจะมีอาการซึมเศร้าด้วย อยู่ในห้องคนเดียวไม่ได้เหมือนน้ำตาจะไหลตลอดเวลา ยิ่งช่วงค่ำๆที่พระอาทิตย์เพิ่งตกนี่ยิ่งเศร้าหนัก รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ามาก หลังๆมาอาการซึมเศร้าหายไปเพราะผมปล่อยวางเรื่องเรียน ไม่ได้สนใจเรื่องเกรดแล้ว จะได้เกรดอะไรก็ช่างมัน ตอนนี้เรียนไปวันๆแค่นั้นครับ จะซิ่วก็ไม่ได้เพราะสงสารแม่ที่อุตส่าห์ส่งมาเรียน แถมไม่รู้จะซิ่วไปไหนด้วย

บ่นจบแล้วครับ คราวนี้เป็นคำถาม ผมควรทำยังไงเพื่อที่จะเรียนให้มีความสุขกว่านี้ครับ แล้วถ้าวันนึงผมเรียนไม่ไหวแบบรู้สึกว่ามันไม่ใช่จริงๆผมควรซิ่วไปคณะอะไรดีครับ ผมเป็นคนชอบงานช่างมาตั้งแต่เด็กแล้ว เวลาที่ซ่อมอะไรได้ด้วยตัวเองนี่จะรู้สึกภูมิใจมาก(แต่ดันไม่ได้เรียนสายช่างมานี่สิ) แล้วอีกอย่างที่ผมชอบทำคือการปลูกพืชและการอยู่กับธรรมชาติ เวลาที่ได้เห็นต้นไม้ที่ปลูกกับมือโตวันโตคืนมันรู้สึกภูมิใจและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก (ลาออกจากคณะแพทย์แล้วกลับบ้านนอกไปทำนาซะเลยดีมั้ย 55555 )