เรื่องยาววววววมากกกกกกน่ะครับ รบกวนอ่านให้จบแล้วบอกผมทีว่าควรทำไง (จิงๆก้อรว่าควรทำไงแต่ทำใจไม่ได้มากๆ)
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่ปี 1 เคยเลิกกับแฟนไป1ครั้ง ครั้งนั้นผมนอกใจเทอไปคุยกับคนอื่น หลังจากนั้นผมสำนึกได้ จึงกลับไปง้อคืนดีอยู่ 3 เดือนได้มั้ง แล้วเทอก้อใจอ่อน กลับมาคบกับผม เราก้อรักกันปกติดี จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้น
มีอยู่วันหนึ่งแฟนผมบอกผมว่ารุสึกเบื่อ กับความสัมพันธ์ตรงนี้ คือ ที่เบื่อคือเทอมีปัญหากับแม่ผม แม่ผมไม่โอเครกับเทอพอสมควร แม่ผมบอกผมว่ายังเร็วไป ยังมีคนให้เลือกอีกมาก +กับที่เทอไม่ใช่คนที่ช่วงพูดช่างคุย จึงเข้ากับคนอื่นได้ยาก ผมก้อไม่รุว่าควรทำไง เพราะคุยกับแม่ก้อแล้วคุยดีดี จนถึงขั้นจะตัดแม่ลูกกันไป แต่ผมก้อเลือกแม่ คงเข้าใจนะว่าทำไมเลือกแม่ เพราะ บ้านผมเป็นคนจีน เชื้อสายจีน ที่ให้ความสำคุญกับครอบครัวเป็นอันดับ1 ผมจึงได้รับในส่วนนี้มาด้วย เห็นคนในครอบครัว สำคัญ จึงเลือก แม่มากกว่าแฟน
แต่ผมเป็นคนยึดติดกับความรักมาก ติดแฟนมาก อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ผมกับแฟนอาศัยอยุด้วยกันตอนเรียน เพราะผมทำงานหาเลี้ยงตัวเอง ทำงานส่งตัวเองเรียนไม่เคยขอตังแม่เลยตั้งแต่เข้าปี1มาซักบาทเดียว เพราะที่บ้านก้อมีปัญหาเรื่องเงิน ผมจึงคิดว่าแค่ไม่สร้างภาระให้ที่บ้านก้อน่าจะพอแล้ว
สุดท้ายผมกับแฟนก้อเลิกกัน แต่ตอนที่เลิกกันผมกับแฟนอยู่ปี4แล้ว แล้วต่างคนต่างย้ายของออกไม่ได้ เพราะมันไม่มีหอไหนให้ทำสัญญาแค่3-4เดือน จึงตกลงกันว่าจะอยู่ด้วยกันจนเรียนจบ แต่ปัญหาก้อเกิดขึ้นมาอีก ผมเรียนไม่จบ4ปี จึงต้องอยุ่ต่ออีกปี แฟนเก่า(ตอนนี้เป็นแฟนเก่าละนะ เลิกไปแล้วนิ 55)
ผมก้อเช่นกันไม่จบ4ปี ก้อคิดว่าจะแยกกันไปตอนขึ้นปี5
เรื่องที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นคือ ผมจับได้ว่าเทอมีคนอื่นไปแล้ว แต่ความรักของผมมันไม่ได้หายไปได้ด้วยเวลาแค่3-4เดือน จึงยังมีอาการหึงอยุ่ โมโหมากนะ แต่ก้อเพราะว่าเลิกกันไปแล้ว ผมจึกห้ามตัวเองไม่ให้ไปโกรธเทอ แต่ผมไม่รุว่าเทอมีคนอื่นก่อนที่จะเลิกกับผมรึเปล่า มันทำให้ผมโกรธมาก เพราะผมรุสึกโง่มากแน่ๆ ถ้าเทอมีคนอื่นก่อนที่จะเลิกกับผม แต่ทุกคนคงบอกว่าช่างสิ เลิกแล้วแคร์ทำไม แต่มันทำไม่ได้นะสิ
หลังจากนั้นก้อก้อคุยกับคนนั้น คนนั้นที่ว่า ก้อเป็นน้องที่ผมรุจักและสนิทพอสมควร จึงยิ่งรุดีว่ามันเป็นคนยังไง ผมมองตัวเองแล้วก้อถามตัวเองว่า ผมทำอะไรผิดมากหรอ มันดีกว่าผมตรงไหน เพ้อเจ้อไปเรื่อย
หลังจากนั้นผมก้อจับได้ว่าน้องเค้ามานอนกับแฟนเก่าผมตอนผมกลับบ้าน ผมกลับมาเจอพอดีตอนพวกเค้ากำลังมีอะไรกัน ผมคิดว่าความสัมพันของผมกับแฟนเก่ามันเป็นเรื่องโง่ๆขึ้นมาทันที มันคงไม่มีความหมายอะไรเลย เวลาผ่านไปได้แค่ไม่กีอาทิต เทอก้อไปมีอะไกับคนอื่นได้แล้ว ความสัมพันตลอดเวลา4ปีที่ผ่านมามันหายไปไหนหมด เทอเคยบอกกับผมว่า จะเลิกยุ่งกับน้องเค้าแล้ว แต่แล้วเทอก้อโกหกผมอีก ผมหกผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า 7-8 หนได้
ผมได้แต่ถามตัวเองว่ากุทนอยู่กับคนแบบนี้ตอนนี้ได้ยังไง
ตอนนี้ที่ผมมาเขียนนี่ เทอก้อโกหกผมไปนอนอยู่กับน้องเค้า บอกผมว่ากลับบ้าน ผมจับได้อีกนั่นแหละ แต่ตอนนี้ที่พิมเทอยังไม่รุว่าผมจับได้แล้ว
ผมควรทำอย่างไรกับความรุสึกตอนนี้ดี ผมโกรธได้ไหม หึงได้ไหม รุสึกได้ไหม แสดงออกได้ไหม แสดงออกได้มากแค่ไหน ทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ
ทำควรทำไงดี
ปล. รายละเอียดมีเยอะกว่านี้มากแต่พิมไม่ไหวแล้ว รายละเอียดที่ว่าก้อแค่ตอนที่ผมจับได้ว่าเทอโกหกครั้งก่อนๆ
ใครก้อได้ช่วยให้ผมหลุดพ้นจากความรุสึกตอนนี้ที
ขอบคุนที่ท่านที่อ่านจนจบ และคำแนะนำดีดี
[ดราม่าหนักมากครับ] เรื่องจิงของผมเอง ช่วยมาให้คำแนะนำที ขอบคุณล่วงหน้าครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่ปี 1 เคยเลิกกับแฟนไป1ครั้ง ครั้งนั้นผมนอกใจเทอไปคุยกับคนอื่น หลังจากนั้นผมสำนึกได้ จึงกลับไปง้อคืนดีอยู่ 3 เดือนได้มั้ง แล้วเทอก้อใจอ่อน กลับมาคบกับผม เราก้อรักกันปกติดี จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้น
มีอยู่วันหนึ่งแฟนผมบอกผมว่ารุสึกเบื่อ กับความสัมพันธ์ตรงนี้ คือ ที่เบื่อคือเทอมีปัญหากับแม่ผม แม่ผมไม่โอเครกับเทอพอสมควร แม่ผมบอกผมว่ายังเร็วไป ยังมีคนให้เลือกอีกมาก +กับที่เทอไม่ใช่คนที่ช่วงพูดช่างคุย จึงเข้ากับคนอื่นได้ยาก ผมก้อไม่รุว่าควรทำไง เพราะคุยกับแม่ก้อแล้วคุยดีดี จนถึงขั้นจะตัดแม่ลูกกันไป แต่ผมก้อเลือกแม่ คงเข้าใจนะว่าทำไมเลือกแม่ เพราะ บ้านผมเป็นคนจีน เชื้อสายจีน ที่ให้ความสำคุญกับครอบครัวเป็นอันดับ1 ผมจึงได้รับในส่วนนี้มาด้วย เห็นคนในครอบครัว สำคัญ จึงเลือก แม่มากกว่าแฟน
แต่ผมเป็นคนยึดติดกับความรักมาก ติดแฟนมาก อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ผมกับแฟนอาศัยอยุด้วยกันตอนเรียน เพราะผมทำงานหาเลี้ยงตัวเอง ทำงานส่งตัวเองเรียนไม่เคยขอตังแม่เลยตั้งแต่เข้าปี1มาซักบาทเดียว เพราะที่บ้านก้อมีปัญหาเรื่องเงิน ผมจึงคิดว่าแค่ไม่สร้างภาระให้ที่บ้านก้อน่าจะพอแล้ว
สุดท้ายผมกับแฟนก้อเลิกกัน แต่ตอนที่เลิกกันผมกับแฟนอยู่ปี4แล้ว แล้วต่างคนต่างย้ายของออกไม่ได้ เพราะมันไม่มีหอไหนให้ทำสัญญาแค่3-4เดือน จึงตกลงกันว่าจะอยู่ด้วยกันจนเรียนจบ แต่ปัญหาก้อเกิดขึ้นมาอีก ผมเรียนไม่จบ4ปี จึงต้องอยุ่ต่ออีกปี แฟนเก่า(ตอนนี้เป็นแฟนเก่าละนะ เลิกไปแล้วนิ 55)
ผมก้อเช่นกันไม่จบ4ปี ก้อคิดว่าจะแยกกันไปตอนขึ้นปี5
เรื่องที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นคือ ผมจับได้ว่าเทอมีคนอื่นไปแล้ว แต่ความรักของผมมันไม่ได้หายไปได้ด้วยเวลาแค่3-4เดือน จึงยังมีอาการหึงอยุ่ โมโหมากนะ แต่ก้อเพราะว่าเลิกกันไปแล้ว ผมจึกห้ามตัวเองไม่ให้ไปโกรธเทอ แต่ผมไม่รุว่าเทอมีคนอื่นก่อนที่จะเลิกกับผมรึเปล่า มันทำให้ผมโกรธมาก เพราะผมรุสึกโง่มากแน่ๆ ถ้าเทอมีคนอื่นก่อนที่จะเลิกกับผม แต่ทุกคนคงบอกว่าช่างสิ เลิกแล้วแคร์ทำไม แต่มันทำไม่ได้นะสิ
หลังจากนั้นก้อก้อคุยกับคนนั้น คนนั้นที่ว่า ก้อเป็นน้องที่ผมรุจักและสนิทพอสมควร จึงยิ่งรุดีว่ามันเป็นคนยังไง ผมมองตัวเองแล้วก้อถามตัวเองว่า ผมทำอะไรผิดมากหรอ มันดีกว่าผมตรงไหน เพ้อเจ้อไปเรื่อย
หลังจากนั้นผมก้อจับได้ว่าน้องเค้ามานอนกับแฟนเก่าผมตอนผมกลับบ้าน ผมกลับมาเจอพอดีตอนพวกเค้ากำลังมีอะไรกัน ผมคิดว่าความสัมพันของผมกับแฟนเก่ามันเป็นเรื่องโง่ๆขึ้นมาทันที มันคงไม่มีความหมายอะไรเลย เวลาผ่านไปได้แค่ไม่กีอาทิต เทอก้อไปมีอะไกับคนอื่นได้แล้ว ความสัมพันตลอดเวลา4ปีที่ผ่านมามันหายไปไหนหมด เทอเคยบอกกับผมว่า จะเลิกยุ่งกับน้องเค้าแล้ว แต่แล้วเทอก้อโกหกผมอีก ผมหกผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า 7-8 หนได้
ผมได้แต่ถามตัวเองว่ากุทนอยู่กับคนแบบนี้ตอนนี้ได้ยังไง
ตอนนี้ที่ผมมาเขียนนี่ เทอก้อโกหกผมไปนอนอยู่กับน้องเค้า บอกผมว่ากลับบ้าน ผมจับได้อีกนั่นแหละ แต่ตอนนี้ที่พิมเทอยังไม่รุว่าผมจับได้แล้ว
ผมควรทำอย่างไรกับความรุสึกตอนนี้ดี ผมโกรธได้ไหม หึงได้ไหม รุสึกได้ไหม แสดงออกได้ไหม แสดงออกได้มากแค่ไหน ทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ
ทำควรทำไงดี
ปล. รายละเอียดมีเยอะกว่านี้มากแต่พิมไม่ไหวแล้ว รายละเอียดที่ว่าก้อแค่ตอนที่ผมจับได้ว่าเทอโกหกครั้งก่อนๆ
ใครก้อได้ช่วยให้ผมหลุดพ้นจากความรุสึกตอนนี้ที
ขอบคุนที่ท่านที่อ่านจนจบ และคำแนะนำดีดี