ผมเพิ่งได้ดูเรื่องthe truman show แล้วไม่คิดเลยว่าตัวเองทำไมเพิ่งจะมาได้ดูหนังเรื่องนี้ แถมไม่คิดเลยว่ามันจะดีขนาดนี้ ตัวเองรู้สึกประทับใจเหลือเกิน ดูจบแล้วใจมันจะหวิวๆหน่อย และเป็นหนังที่ตัวเองไม่อยากให้มันจบเลย แต่อยากให้ชีวิตวงจรที่ทรูแมนต้องถูกหลอกลวงขึ้นมาจบซะที เรื่องนี้มันดียังไงน่ะหรอ ผมขอพื้นที่บรรยายระบายอารมณ์หน่อยนะครับ ผมดูจบเมื่อสักครู่ ชอบมากๆเลย
The Truman Show เป็นหนังปี 1998
ผลงานกำกับ คือ ปีเตอร์ เวียร์
นักแสดงนำ คือ จิม แคร์รี่ รับบทเป็น ทรูแมน เบอร์แบงค์
The Truman Show เป็นหนังดราม่าผสมวาไรตี้โชว์ เป็นเรื่องราวของทรูแมน เบอร์แบงค์ (จิม แคร์รี่) ที่ทุกๆวันเขาใช้ชีวิตปกติ เป็นผู้ชายที่มีบุคคลิกร่างเริง แต่ทุกอย่างนั้นกลับถูกรายการวาไรตี้จัดฉากขึ้นมาทั้งหมด โดยมีคนทั้งโลกที่ชมเขาอยู่ทางทีวีตลอด24ชม.หรือตลอดชีวิตของเขา มีเพียงแค่เขาคนเดียวที่ไม่รู้ ทรูแมนจึงเริ่มสงสัยกับชีวิตวนๆของเขา...
ความรู้สึกหลังได้ชมเรื่องนี้
หนังเรื่องนี้มันทำให้ผมศร้า น่าเห็นใจ บวกกับสงสารตัวละครนี้ เขาใช้ชีวิตกับจอมปลอมที่ถูกจัดฉากมาตั้งแต่เกิด ไม่มีอะไรที่เป็นความจริง โลกของทรูแมนจึงจำกัดอยู่แค่นั้น วนไปวนมา วนไปวนมา จะหนีไปไหนก็ไม่ได้ เหมือนเอาชีวิตคนๆนึงมาเล่น มันไม่ขำเลย แต่หนังก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีเหลือเกิน ดีจนไม่อยากให้หนังเรื่องนี้จบเลยจริงๆ เพียงแต่อยากให้ชีวิตที่โดนหลอกลวงของทรูแมนจบซะที ดูแล้วน่าสงสารเกินไป แล้วมันก็ทำให้ผมอินเหมือนกำลังดูวาไรตี้เหมือนผู้ชมในหนังเหมือนกัน
คุณไม่มีกล้องในหัวผมหรอก
ฉากสุดท้ายยิ่งกินใจผมไปใหญ่ ดูแล้วน้ำตาตกเลย บวกกับซาวด์ประกอบที่ยิ่งใหญ่มันสามารถปล่อยโฮออกมาได้เลยจริงๆ ซีนที่ทรูแมนบอกว่า ""คุณไม่มีกล้องในหัวผมหรอก"" คือความคิดความรู้สึกของตัวเองอ่ะ มันไม่มีใครจะเข้าใจได้เท่ากับตัวเองหรอกเว้ยยย มาคิดแทน มาปรับเเต่ง มาเข้าอกเข้าใจมากกว่าเรามันไม่ได้ มันไม่ใช่นะ
Good Afternoon, Good Evening and Good Night
เป็นการบอกลาที่ชอบมากๆ ไหนๆก็ไม่เจอกันแล้ว และปิดฉากลงอย่างสวยงาม
อีกซีนนึงที่ผมประทับใจมากๆคือ ซีนที่พระเอก ซื้อนิตยสาร ฉีกใบหน้านางแบบในนิตยสาร แล้วนำมาปะติดปะต่อให้เหมือนหน้าตานางเอก เท่าที่พระเอกจำได้ ฉากนั้นพอได้รู้ว่าแกเอาทำไม มันถึงซึ้งขนาดนี้T^T ส่วนฉากๆอื่นก็มีเยอะมากที่ชอบ
โดยรวมแล้วหนังเรื่องนี้ก็กลายเป็นหนังอีกเรื่องในดวงใจผมไปแล้ว ผมให้คะแนน10/10ไปเลย พอใจมาก มากถึงมากที่สุด ชอบมากๆทั้งตัวละครที่จิม แคร์รี่ แสดงออกมา ชอบบทเรื่องนี้ด้วย คือชอบทุกอย่างของเรื่องนี้ไปเลย แม้ว่าจะดูเศร้าๆ น่าสงสารหน่อย แถมดูจบแล้วมันหวิวๆยังไงไม่รู้
แนะนำเลย สำหรับใครที่ยังไม่เคยดู เป็นอีกเรื่องที่ดีมากๆเลยครับ ผมเนี้ยเพิ่งมาได้ดู รู้สึกเกือบพลาดมากกกครับ ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายครับ
Good Afternoon, Good Evening and Good Night
The Truman Show "คุณไม่มีกล้องในหัวผมหรอก" เพิ่งได้ดูก็กลายเป็นหนังในดวงใจไปซะแล้ว
ผมเพิ่งได้ดูเรื่องthe truman show แล้วไม่คิดเลยว่าตัวเองทำไมเพิ่งจะมาได้ดูหนังเรื่องนี้ แถมไม่คิดเลยว่ามันจะดีขนาดนี้ ตัวเองรู้สึกประทับใจเหลือเกิน ดูจบแล้วใจมันจะหวิวๆหน่อย และเป็นหนังที่ตัวเองไม่อยากให้มันจบเลย แต่อยากให้ชีวิตวงจรที่ทรูแมนต้องถูกหลอกลวงขึ้นมาจบซะที เรื่องนี้มันดียังไงน่ะหรอ ผมขอพื้นที่บรรยายระบายอารมณ์หน่อยนะครับ ผมดูจบเมื่อสักครู่ ชอบมากๆเลย
The Truman Show เป็นหนังปี 1998
ผลงานกำกับ คือ ปีเตอร์ เวียร์
นักแสดงนำ คือ จิม แคร์รี่ รับบทเป็น ทรูแมน เบอร์แบงค์
The Truman Show เป็นหนังดราม่าผสมวาไรตี้โชว์ เป็นเรื่องราวของทรูแมน เบอร์แบงค์ (จิม แคร์รี่) ที่ทุกๆวันเขาใช้ชีวิตปกติ เป็นผู้ชายที่มีบุคคลิกร่างเริง แต่ทุกอย่างนั้นกลับถูกรายการวาไรตี้จัดฉากขึ้นมาทั้งหมด โดยมีคนทั้งโลกที่ชมเขาอยู่ทางทีวีตลอด24ชม.หรือตลอดชีวิตของเขา มีเพียงแค่เขาคนเดียวที่ไม่รู้ ทรูแมนจึงเริ่มสงสัยกับชีวิตวนๆของเขา...
ความรู้สึกหลังได้ชมเรื่องนี้
หนังเรื่องนี้มันทำให้ผมศร้า น่าเห็นใจ บวกกับสงสารตัวละครนี้ เขาใช้ชีวิตกับจอมปลอมที่ถูกจัดฉากมาตั้งแต่เกิด ไม่มีอะไรที่เป็นความจริง โลกของทรูแมนจึงจำกัดอยู่แค่นั้น วนไปวนมา วนไปวนมา จะหนีไปไหนก็ไม่ได้ เหมือนเอาชีวิตคนๆนึงมาเล่น มันไม่ขำเลย แต่หนังก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีเหลือเกิน ดีจนไม่อยากให้หนังเรื่องนี้จบเลยจริงๆ เพียงแต่อยากให้ชีวิตที่โดนหลอกลวงของทรูแมนจบซะที ดูแล้วน่าสงสารเกินไป แล้วมันก็ทำให้ผมอินเหมือนกำลังดูวาไรตี้เหมือนผู้ชมในหนังเหมือนกัน
คุณไม่มีกล้องในหัวผมหรอก
ฉากสุดท้ายยิ่งกินใจผมไปใหญ่ ดูแล้วน้ำตาตกเลย บวกกับซาวด์ประกอบที่ยิ่งใหญ่มันสามารถปล่อยโฮออกมาได้เลยจริงๆ ซีนที่ทรูแมนบอกว่า ""คุณไม่มีกล้องในหัวผมหรอก"" คือความคิดความรู้สึกของตัวเองอ่ะ มันไม่มีใครจะเข้าใจได้เท่ากับตัวเองหรอกเว้ยยย มาคิดแทน มาปรับเเต่ง มาเข้าอกเข้าใจมากกว่าเรามันไม่ได้ มันไม่ใช่นะ
Good Afternoon, Good Evening and Good Night
อีกซีนนึงที่ผมประทับใจมากๆคือ ซีนที่พระเอก ซื้อนิตยสาร ฉีกใบหน้านางแบบในนิตยสาร แล้วนำมาปะติดปะต่อให้เหมือนหน้าตานางเอก เท่าที่พระเอกจำได้ ฉากนั้นพอได้รู้ว่าแกเอาทำไม มันถึงซึ้งขนาดนี้T^T ส่วนฉากๆอื่นก็มีเยอะมากที่ชอบ
โดยรวมแล้วหนังเรื่องนี้ก็กลายเป็นหนังอีกเรื่องในดวงใจผมไปแล้ว ผมให้คะแนน10/10ไปเลย พอใจมาก มากถึงมากที่สุด ชอบมากๆทั้งตัวละครที่จิม แคร์รี่ แสดงออกมา ชอบบทเรื่องนี้ด้วย คือชอบทุกอย่างของเรื่องนี้ไปเลย แม้ว่าจะดูเศร้าๆ น่าสงสารหน่อย แถมดูจบแล้วมันหวิวๆยังไงไม่รู้
แนะนำเลย สำหรับใครที่ยังไม่เคยดู เป็นอีกเรื่องที่ดีมากๆเลยครับ ผมเนี้ยเพิ่งมาได้ดู รู้สึกเกือบพลาดมากกกครับ ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายครับ