….พ่อของผมตอนสมัยเป็นหนุ่มๆ ยังไม่มีครอบครัว แกก็อาศัยอยู่ที่บ้านหลวงประดิษฐ์ไพเราะ ( ศร ศิลปบรรเลง )
แถวๆ วัดราชนัดดานั้นแหละ พ่อได้ร่ำเรียนวิชาช่างซ่อมเครื่องดนตรีไทยกับคุณตาอ้อน ช่างมือดีของคุณหลวงฯ
พ่อยังต้องมีภาระกิจอีกอย่าง คือต้องแวะเวียนไปเรียนวิชาอาคมต่างๆ กับหลวงตาเมี้ยน ที่วัดราชฯอีกด้วย
หลวงตาเมี้ยนแกเลี้ยงผี พ่อต้องเอาเครื่องเซ่นไปให้ผีกินด้วย วันหน้าจะเล่าให้ฟัง วันนี้ขอเล่าเรื่อง ” เปรตตาชู ” ก่อน
…..ตาชู คนนี้ก่อนแกตายแกเป็นมัคทายกฯ ตอนแกมีชีวิตอยู่ แกก็ชอบอมเงินวัด ยักยอกเอาเงินวัดไปสร้างบ้านช่องตัวเอง
ตาชูแกไม่กลัวบาปกลัวกรรม สุดท้ายแกก็ตาย … ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง..
….หลวงพี่แดง แกเป็นศิษย์เอกของหลวงตาเมี้ยน เรียกว่ามีวิชาอาคมแกร่งกล้าพอตัว…
วันหนึ่ง พ่อก็เอาเครื่องเซ่นไปให้ผีของหลวงตาเมี้ยนตามปกติ หลวงพี่แดงก็ทักพ่อผม
“ไอ้เล็ก คืนนี้เอ็งอยากเห็นอะไรดีๆมั้ย ? ” ( พ่อผมชื่อ ” เล็ก ” ) … พ่อก็ตอบรับคำไป..
พอตกดึกราวเที่ยงคืน พ่อก็ไปหาหลวงพี่แดงตามนัด พ่อเดินตามหลวงพี่แดงไปบริเวณลานข้างโบสถ์วัดราชนัดดา
” ไอ้เล็ก ถ้าข้าบอกให้เอ็งจับจีวรข้า เอ็งก็จับนะ แล้วมองไปที่โบสถ์ ” หลวงพี่แดงหันมาสั่งพ่อ
ก่อนจะยืนประนมมือสวดอะไรพรึมพรำ สักพัก หลวงพี่แดงก็หันมาบอกให้พ่อจับจีวร พอพ่อจับจีวรเท่านั้น พ่อก็มองเห็น….
….พ่อมองเห็นเงาดำๆรูปร่างคล้ายคนตัวผอมๆ แต่ร่างนั้นสูงใหญ่มาก สูงกว่าโบสถ์เสียอีก ร่างนั้นเดินวนอยู่รอบโบสถ์
พ่อยังเห็นว่าร่างนั้นยังเอามือละหลังคาโบสถ์เรื่อยไป นอกจากภาพที่เห็นแล้ว ยังได้ยินเสียง เป็นเสียงที่สูง ดังวี้ดๆ
…พ่อเล่าให้ผมฟังว่า เสียงที่ได้ยิน มันไม่ได้รับรู้ที่หูนะ แต่มันดังอยู่ตรงกลางกระหม่อม ..ดังวี้ดๆ อยู่ตลอดเวลา…
….พ่อขนลุกซู่ เย็นสันหลังวาบๆ ลามไปจนถึงท้ายทอย และด้วยความกลัว พ่อก็ลองปล่อยมือจากจีวรหลวงพี่แดง ทันใดนั้นภาพเงานั้นก็หายไป
พอเอามือกลับไปจับจีวรอีก ก็เห็นภาพเงาดำๆร่างสูงใหญ่เดืนเอามือละหลังคาโบสถ์เหมือนเดิม
….หลวงพี่แดง เอ่ยถามพ่อว่า “เป็นไงไอ้เล็ก ที่เอ็งเห็นนั้นนะ คือเปรตตาชู ” พ่อผมก็พยักหน้า
” ตอนมีชีวิตอยู่ก็โกงเงินวัด พอตายไปลูกเมียก็ไม่คิดจะทำบุญให้ ก็ต้องกลายเป็นผีเปรตรอส่วนบุญอยู่ตรงนี้แหละ ”
หลวงพี่แดงกล่าวสรุป ..
….พ่อก็เล่าให้ผมฟังแค่นี้…สำหรับเรื่องเปรตตาชู…
…แต่เรื่องที่พ่อเอาเครื่องเซ่นไปเลี้ยงผีของหลวงตาเมี้ยน นี่ซิ…สุดสยอง…วันหน้าจะกลับมาเล่าให้ฟังใหม่นะ…
จบ……………เรื่องผีที่พ่อเล่า………………..
อ่านต่อ
https://olandiary.com/2017/08/04/%E0%B8%9C%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%95-%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%94%E0%B8%B2/
ผีเปรต-วัดราชนัดดา
แถวๆ วัดราชนัดดานั้นแหละ พ่อได้ร่ำเรียนวิชาช่างซ่อมเครื่องดนตรีไทยกับคุณตาอ้อน ช่างมือดีของคุณหลวงฯ
พ่อยังต้องมีภาระกิจอีกอย่าง คือต้องแวะเวียนไปเรียนวิชาอาคมต่างๆ กับหลวงตาเมี้ยน ที่วัดราชฯอีกด้วย
หลวงตาเมี้ยนแกเลี้ยงผี พ่อต้องเอาเครื่องเซ่นไปให้ผีกินด้วย วันหน้าจะเล่าให้ฟัง วันนี้ขอเล่าเรื่อง ” เปรตตาชู ” ก่อน
…..ตาชู คนนี้ก่อนแกตายแกเป็นมัคทายกฯ ตอนแกมีชีวิตอยู่ แกก็ชอบอมเงินวัด ยักยอกเอาเงินวัดไปสร้างบ้านช่องตัวเอง
ตาชูแกไม่กลัวบาปกลัวกรรม สุดท้ายแกก็ตาย … ตายแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง..
….หลวงพี่แดง แกเป็นศิษย์เอกของหลวงตาเมี้ยน เรียกว่ามีวิชาอาคมแกร่งกล้าพอตัว…
วันหนึ่ง พ่อก็เอาเครื่องเซ่นไปให้ผีของหลวงตาเมี้ยนตามปกติ หลวงพี่แดงก็ทักพ่อผม
“ไอ้เล็ก คืนนี้เอ็งอยากเห็นอะไรดีๆมั้ย ? ” ( พ่อผมชื่อ ” เล็ก ” ) … พ่อก็ตอบรับคำไป..
พอตกดึกราวเที่ยงคืน พ่อก็ไปหาหลวงพี่แดงตามนัด พ่อเดินตามหลวงพี่แดงไปบริเวณลานข้างโบสถ์วัดราชนัดดา
” ไอ้เล็ก ถ้าข้าบอกให้เอ็งจับจีวรข้า เอ็งก็จับนะ แล้วมองไปที่โบสถ์ ” หลวงพี่แดงหันมาสั่งพ่อ
ก่อนจะยืนประนมมือสวดอะไรพรึมพรำ สักพัก หลวงพี่แดงก็หันมาบอกให้พ่อจับจีวร พอพ่อจับจีวรเท่านั้น พ่อก็มองเห็น….
….พ่อมองเห็นเงาดำๆรูปร่างคล้ายคนตัวผอมๆ แต่ร่างนั้นสูงใหญ่มาก สูงกว่าโบสถ์เสียอีก ร่างนั้นเดินวนอยู่รอบโบสถ์
พ่อยังเห็นว่าร่างนั้นยังเอามือละหลังคาโบสถ์เรื่อยไป นอกจากภาพที่เห็นแล้ว ยังได้ยินเสียง เป็นเสียงที่สูง ดังวี้ดๆ
…พ่อเล่าให้ผมฟังว่า เสียงที่ได้ยิน มันไม่ได้รับรู้ที่หูนะ แต่มันดังอยู่ตรงกลางกระหม่อม ..ดังวี้ดๆ อยู่ตลอดเวลา…
….พ่อขนลุกซู่ เย็นสันหลังวาบๆ ลามไปจนถึงท้ายทอย และด้วยความกลัว พ่อก็ลองปล่อยมือจากจีวรหลวงพี่แดง ทันใดนั้นภาพเงานั้นก็หายไป
พอเอามือกลับไปจับจีวรอีก ก็เห็นภาพเงาดำๆร่างสูงใหญ่เดืนเอามือละหลังคาโบสถ์เหมือนเดิม
….หลวงพี่แดง เอ่ยถามพ่อว่า “เป็นไงไอ้เล็ก ที่เอ็งเห็นนั้นนะ คือเปรตตาชู ” พ่อผมก็พยักหน้า
” ตอนมีชีวิตอยู่ก็โกงเงินวัด พอตายไปลูกเมียก็ไม่คิดจะทำบุญให้ ก็ต้องกลายเป็นผีเปรตรอส่วนบุญอยู่ตรงนี้แหละ ”
หลวงพี่แดงกล่าวสรุป ..
….พ่อก็เล่าให้ผมฟังแค่นี้…สำหรับเรื่องเปรตตาชู…
…แต่เรื่องที่พ่อเอาเครื่องเซ่นไปเลี้ยงผีของหลวงตาเมี้ยน นี่ซิ…สุดสยอง…วันหน้าจะกลับมาเล่าให้ฟังใหม่นะ…
จบ……………เรื่องผีที่พ่อเล่า………………..
อ่านต่อ
https://olandiary.com/2017/08/04/%E0%B8%9C%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%95-%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%94%E0%B8%B2/