ทุกวันนี้เห็นคนใช้ไม้ยมกแบบผิด ๆ กันมาก เห็นแล้วสะดุดตา คันมือยิบ ๆ
คือ แค่เป็นคำเดียวกันที่เขียนติดกันก็ใช้ไม้ยมกกันแล้ว โดยที่ไม่ได้สนใจความหมายของคำเลย


อ้างอิงจากสำนักงานราชบัณฑิตสภา


ไม้ยมก ชื่อเครื่องหมายวรรคตอน รูปดังนี้ ๆ

มีหลักเกณฑ์การใช้ดังต่อไปนี้

ใช้เขียนหลังคำ วลี หรือประโยค เพื่อให้อ่านซ้ำคำ วลีหรือประโยคอีกครั้งหนึ่ง

ตัวอย่าง

         (๑) เด็กเล็ก ๆ [เด็ก-เล็ก-เล็ก]
         (๒) ในวันหนึ่ง ๆ [ใน-วัน-หนึ่ง-วัน-หนึ่ง]
         (๓)  แต่ละวัน ๆ [แต่-ละ-วัน-แต่-ละ-วัน]
         (๔) มีเสียงตะโกนว่า “ไฟไหม้ ๆ” [มี-เสียง-ตะ-โกน-ว่า-ไฟ-ไหฺม้-ไฟ-ไหฺม้]

หมายเหตุ

๑. คำที่เป็นคำซ้ำ ต้องใช้ไม้ยมก หรือยมก เสมอ เช่น สีดำ ๆ [สี-ดำ-ดำ] เด็กตัวเล็ก ๆ [เด็ก-ตัว-เล็ก-เล็ก]

๒. ไม่ควรใช้ไม้ยมก หรือ ยมก ในกรณีดังต่อไปนี้

     ๒.๑ เมื่อเป็นคำคนละบทคนละความ

ฉันจะไปปทุมวัน ๆ นี้   ต้องเป็น   ฉันจะไปปทุมวันวันนี้
เขาเคยมาทุกวัน ๆ นี้ไม่มา  ต้องเป็น   เขาเคยมาทุกวัน วันนี้ไม่มา
เขาซื้อสี ๕ กระป๋อง ๆ ละ ๕๐ บาท   ต้องเป็น   เขาซื้อสี ๕ กระป๋อง กระป๋องละ ๕๐ บาท

     ๒.๒ เมื่อรูปคำเดิมเป็นคำ ๒ พยางค์ ที่มีเสียงซ้ำกัน เช่น นานา - นานาชาติ

     ๒.๓ เป็นคำคนละชนิดกัน

ตัวอย่างคนคนนี้ เช่น คนคนนี้มีวินัย (คนคำแรกเป็นสามานยนาม คนคำหลังเป็นลักษณนาม)

     ๒.๔ เมื่อเป็นคำประพันธ์


ฝากไว้ให้ใช้ภาษาไทยกันอย่างถูกต้องด้วยนะคะ ผู้เขียนภาษาไทยทั้งหลาย


เว็บไซต์ของสำนักงานราชบัณฑิตยสภา
http://www.royin.go.th/