เกริ่นก่อนว่าผมเป็นวัยรุ่นธรรมดาครับ กำลังจะเรียนจบ แฟนผมก็เป็นรุ่นเดียวกัน

          ขอเล่าให้ฟังก่อนนะครับ คือผมมีแฟนอยู่คนนนึง โดยส่วนตัวแล้วผมก็คิดว่าผมดูแลเขาดีนะ คือเขาจะเป็นคนที่ค่อนค้างชอบทำตัวเหมือนเด็ก แบบต้องการอยากให้แฟนเอาใจอะครับ แต่ก่อนคบกันเขามีความเป็นผู้ใหญ่มากกกกกก แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญเท่าไหร่ ผมก็เข้าใจเขานะ พยายามตามใจเขา ผมรู้ว่ารักเก่าของเขามันแย่มากแค่ไหน ผมเลยแค่พยายามไม่ทำแบบที่รักเก่าของเขาเคยทำ ผมพยายามตามใจเธอทุกอย่าง พยายามง้อไม่ว่าผมจะมีความคิดลบมากแค่ไหนก็ตาม

          เราก็มีปัญหากันมานานแหละครับ แต่ทุกครั้งเราจะเคลียปัญหากันได้ ผมก็พยายามใจเย็นตลอด อาจจะมีบ้างที่ผมใจร้อนแต่ก็น้อยนะครับ ไม่ได้บ่อยอะไร แต่สุดท้ายผมก็ใจเย็นมาง้อเธอจะได้ แต่ในรอบนี้มันต่างกัน ก่อนทะเลาะผมก็เผลอทำตัวเป็นเด็กไป เอาแต่ใจ เพราะผมเพิ่งประสบอุบัติเหตุก็อยากให้เขาเอาใจบ้าง แต่การเอาแต่ใจครั้งนี้มันเหมือนทำให้ผมเสียเขาไป เขาบอกว่าห่างกันดีกว่า อยากอยู่คนเดียว ตอนแรกก็ยังไม่มีอะไรมากครับ แต่พอผมพยายามง้อเขาก็เริ่มบลอคการติดต่อ จนไม่เกินวันก็ปิดการติดต่อทุกทางของผม เขาขอเวลา 2 อาทิตย์แล้วค่อยมาคุยกัน แต่เพื่อนผมก็เอามาให้ดูว่าเขาก็โพสเหมือนผมเป็นแค่อดีตไปแล้ว เหมือนว่าตอนนี้ถึงไม่มีผมเขาก็อยู่ได้แล้ว ผมไม่รู้ว่าควรจะเชื่อมั่นในรักดีไหม เชื่อว่าเขาจะกลับมา ทั้งที่มันดูเป็นไปไม่ได้เหลือเกิน

          กลับมาที่คำถาม คือสุดท้ายเขาไม่ต้องมีผมก็ได้แล้วใช่ไหมครับ แบบนี้มันเหมือนเขาบอกเลิกกับผมเลยใช่ไหม ??

ปล. ถ้าผมต้องเลิกจริงๆ ผมก็อยากเล่าเรื่องราวความรักให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ ช ที่ตามใจแฟนนะครับ ตามจริงเรื่องมันจะยาวไม่ว่าจะในสาเหตุต่างๆมากมายแค่ไหน
**ถ้าโพสผิดอะไรขอโทษด้วยนะครับ ไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้เท่าไหร่