วันนี้ตื่นมา มีความรู้สึกคล้ายอยากยา
ต้องออกไปขี่รถบำบัดให้หายอยาก ชวนใครแบบด่วนก็น่าจะวุ่นวาย บินเดี่ยวเลยดีกว่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จริงๆ คือ ไม่ค่อยมีใครคบ

แผนเบื้องต้น คือ วิ่งออกจาก ม. จ๊างน้อยตีนดอยไปแถวแม่วาง หากาแฟกินแล้วกลับ
ก็ไปเรื่อยๆ บ้านกาด แม่วาง แม่วิน ผ่านปางช้างหลายแห่ง (นักท่องเที่ยวฝรั่งนี่ท่าจะชอบทริปขี่ช้างแฮะ เห็นหลายกลุ่มเลย)
ขึ้นภูเขาไปอีกนิด เห็นป้ายโครงการหลวงแม่สะป๊อก – น้ำตกแม่สะป๊อก ก็เลี้ยวซ้ายเข้าไปเลยครับ
ตรงนี้ไม่เคยมา

เข้าใจว่าศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแต่ละแห่งนี่จะมีโครงสร้างคล้ายกัน คือ มีโรงคัดแยก-บรรจุผลิตภัณฑ์ พื้นที่แปลงทดลอง อ่างเก็บน้ำ บ้านพัก แล้วก็ร้านอาหาร

แต่ที่นี่พิเศษอีกหน่อย เพราะมีน้ำตกแม่สะป๊อก ต้องเดินเข้าไปนิดนึง (ป้ายบอก 200 เมตร) ไม่ค่อยชันเท่าไหร่
สวยดีนะครับ น้ำกำลังเยอะเลย มุดเข้าไปใต้น้ำตกได้ กลายเป็นวิวอีกแบบนึง (ในใจแอบคิดว่าถ้าน้ำป่ามาจะทำไงดี ฮ่าๆ)

ลงจากน้ำตกมาแวะกินกาแฟที่ร้านกาแฟแม่วินครับ ตอนนี้ทุ่งนารอบๆ กำลังดำนา สายกล้องน่าจะชอบ
ร้านนี้เห็นสายปั่นเค้าชอบแวะกัน
แก้วนี้ 45 บาท

กาแฟหมดแก้ว ยังรู้สึกคึกอยู่ สงสัยคาเฟอีนดีด
ไปต่อวัดหลวงขุนวินดีกว่า

ที่นี่ได้ยินกิตติศัพท์มานานเรื่องความลำบากของเส้นทาง
ตั้งใจว่า ถ้าไม่ไหวก็จะเลี้ยวกลับ
ปรากฏว่าก็ไม่แย่ขนาดจะเอารถหนัก 200 กก. ขึ้นไปนะครับ ทางมันชันก็จริง แต่เป็นกรวดซะส่วนใหญ่ ไม่ใช่ดินหนังหมู จุดที่ชันๆ ก็มีทางปูนเทไว้แล้ว เทไว้ลวกๆ นี่แหละ แต่มันดีตรงที่มันจิกยางดีจัง
บางจุดมีน้ำไหลบนทางเลย แต่ก็ไม่มีท้ายแฉลบให้ขนลุก เรียกว่าขาขึ้นนี่กดเนี่ยนๆ เลย

ความมันและความเสียวอยู่ตอนขาลงนิดนึงนะครับ เพราะทางมันลงอย่างเดียว เบรกหลังถึงกับหาย ต้องจอดพักกันเลย ฮ่าๆ
ขนาดคลานลงนะเนี่ย

ลำธารสาขาสักหน่อยมั้ย ผ่านมันกลางถนนนี่แหละ

พวกนี้ถ่ายขาลงหมดนะครับ พอทางราบก่อนเข้าบ้านสบวินนี่วิวกำลังสวย

แล้วก็ .. ขออภัยในความห่วยของกล้องมือถือและมุมมองนะครับ