อึง งึง งวย ฉะ อี๊ง งึ่ง

เดินทาง บากบั่นรอนแรม.............เพื่อหาความแจ่ม แจ้งค้างคาใจ
ทุกข์ยาก ลำบากลำบน................ไม่รู้แห่งหน อยู่ตำบลไหน

แสนเหนื่อย แสนเมื่อยกายา..........กลัวโจรรุมฆ่า อันธพาลรีดไถ
หลงเข้า หุบเขามะรุม...................ก็ยิ่งกลัดกลุ้ม ชุมชนคนหาย

โชคดี พบเจอโรงเตี๊ยม.................เจ้าของยอดเยี่ยม เปี่ยมด้วยน้ำใจ
คนอื่น ที่เข้ามาพัก.......................ต้องจ่ายต้องควัก ห้าตำลึงจึงได้

เราแค่ พาก้นมานั่ง.......................อาหารไม่ได้สั่ง หนึ่งชั่งจ่ายไป
เดินออก ทั้ง ๆ น้ำตา....................วันหน้าจะมา พร้อมกับคบไฟ

ตั้งหน้า ตั้งตาเดินต่อ....................เวลาไม่รอ ญาติหนูอยู่ไหน
และแล้ว เราก็สมหวัง...................ได้เจอญาติดัง ตั้งใจเอาไว้

ญาติเรา เธอชื่อ"อึ้งย้ง".................แต่เรายัง งง ว่าเป็นคนไหน
คนโน้น บอกว่าเป็นคนนี้................คนนั้นบอกอีกที ว่าคนนี้ไม่ใช่

คนไหน ล่ะหว่า "อึ้งย้ง"................ทำซะเรา งง ก่งก๊งไปใหญ่
ต้องคอย คนมายืนยัน...................เจาะจงให้มั่น ว่าเป็นคนไหน

เดินต่อ หาคนที่เหลือ...................ไปตามความเชื่อ ว่าจะเจอคนใหม่
ขอประกาศ ลงในที่นี้....................ถ้ายังพอมี แซ่อี้งคนไหน

ช่วยแจ้ง ให้เรารับรู้......................มาตามที่อยู่ ในเฟสส่งไลน์
"อึ้งมั๊ย" คือนามทายทัก................ชาวยุทธรู้จัก ติดหนี้มากมาย

อึ่งชา อึ๊งช๊า ...... หนอยแน่

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้