ผมอ่านงานเขาไม่กี่เล่ม เท่าที่จำได้ คือ ชายไร้สีกับปีแสวงบุญ กับ man without women และ after quake
ชอบสไตล์การเล่ากับอารมณ์ แต่บางครั้งก็เบื่อกับความยืดยาด ส่วนตัวกลับชอบงานเขียนของโยชิโมโต บานาน่ามากกว่า
มีเล่มไหนที่เพื่อนๆ ในพันทิปคิดว่าเจ๋งสุดๆ ของเฮียมุราคามิบ้าง จะได้ตามหามาอ่าน
เล่มไหนที่คิดว่าดีที่สุดของ มุราคามิ
ชอบสไตล์การเล่ากับอารมณ์ แต่บางครั้งก็เบื่อกับความยืดยาด ส่วนตัวกลับชอบงานเขียนของโยชิโมโต บานาน่ามากกว่า
มีเล่มไหนที่เพื่อนๆ ในพันทิปคิดว่าเจ๋งสุดๆ ของเฮียมุราคามิบ้าง จะได้ตามหามาอ่าน