**กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อเเลกเปลี่ยนความคิดกันนะคะ เป็นกำลังใจให้คนที่มีเรื่องราวคล้ายๆกันนะ**

แฟนเราเป็นทหารบก เป็นคนมุกดาหาร มาทำงานทางภาคใต้ เราสองคนคุยกันมาเเล้วก็ตัดสินใจคบเป็นเเฟนกันคะ ตอนนี้คบกันได้ปีกว่าๆเเล้ว อายุของเราสองคน ก็เลย 25 ปีย่างๆ 30 กันทั้งสอง ซึ่งเป็นวัยของผู้ใหญ่ วัยทำงาน เเต่โลกก็หมุนไปตามเวลาของมันคะ อีกสองปี ก็ปี 2562 เเฟนจะย้ายกลับบ้านไปทางภาคอีสานเเล้ว ส่วนตัวเราแค่คิดก็เศร้ามากเลย เเต่ก็ต้องอดทนกับความรู้สึกเศร้าเเบบนี้มาก มันหดหู่มากๆเลยคะ พอรู้ว่าเราจะต้องห่างกันเเล้ว เเละไม่รู้จะอีกนานเเค่ไหนจะได้เจอกันหรือจะต้องเลิกกันไปก่อน

เเถม!! แฟนยังเล่าเรื่องรุ่นพี่ให้ฟังอีก เรื่องราวมันเหมือนของเรามากๆ เเต่เขาสองคนก็เลิกกัน ยิ่งทำให้ใจหดหู่มากๆเลยคะ ((ไม่อยากอกหัก เพราะมันเจ็บมากๆ จริงๆ))

ถ้าวันนั้นมาถึง ใต้ กับ อีสาน โห้ววววว เเค่คิดเเล้วไกลมากๆเลยคะ

ใครเคยมีประสบการณ์เเบบนี้บ้างคะ มาเเชร์ให้ฟังกันหน่อยนร้า