คือช่วงแรกที่เราย้ายเข้ามา เราสนิทกับเจ้าของหอเราคิดว่าเป็นเหมือน ญาติผู้ไหญ่ ไปมาลาไหว้
แต่พออยู่สัก 1 ปี จากความสนิทกลายเป็นคุกคาม
เขาชอบเอาเรื่องของไปใหนกับใคร  กินเหล้า เที่ยว ไม่เห็นรถจอดหอ ไปบอกเพื่อนที่อยู่หอเดียวกับเรา
เพื่อนก็เล่าให้เราฟัง รู้สึกถูกคุกคาม ขาดอิสระ ไปในชีวิตเลย
*พักหลังๆๆเล่านี้โทรไปเล่าไห้ ทางบ้านเราฟัง คือเราก็โตแล้ว อยากเที่ยว  อยากใช้ชีวิต ป้าเขาโทรบอกแม่เรา ส่วนมากคุยแบบแนวหายไปจากหอ ใส่ความคิด (อาเฮีย) ตัวเองไปด้วยประมา ไปข้างนอกคงไปเที่ยวกลางคืนแน่ๆ
เที่ยวดึกบ้าง แฟนบ้าง ใครมาส่งที่หอ บางที่เรานอนเช้า ดันโทรไปบอกแม่เราว่าเราแอบเที่ยว ห้องไม่เปิดไฟ แม่โทรมาเรายังงัวเงียตื่นมารับ
ที่พีกสุด คือไปฝึกงาน 1 อาทิตย์ ดันบอกแม่เราเก็บข้าวของไปกับอยู่กับแฟน ไม่อยู่เป็นอาทิตย์์
//// ควรทำยังใงดี  เขาเข้ามาทำให้ชีวิตเรายุ้งมากทะเลาะกับแม่ พ่อ พี่ชาย เพื่อน จากเรียนสนุก เที่ยวสนุก ใช้ชีวิตสนุก
กลายเป็น ปัญหาการใช้ชีวิต
แต่เจ้าของหอสบายดียิ้ม  สอดส่อง คนโน้นนี้  เพื่อนเรายัละอายใจแทนเลย เฮ่อๆ.....ชีวิต
ตอนนนี้เห็นหน้ายังไม่อยากจะไหว้เลย

** พอเครียกับแม่แล้ว แม่ก็บอกว่าปล่อยป้าเขาพูดไปเถอะ เราไม่เข้าใจจริงๆ (แต่เข้าใจใหมปล่อย แต่มันอึดอัดเหมือนรอยรั่วจากเขื่อน)

***มีครั้งหนึ่ง ตอนเรากำลังจะคบกับแฟน ป้าเขามาเตือน ว่า ระวังหน่อยนะคบกับคนเชียงรายเรื่องยาเสพติด (เรารับไม่ได้จริงๆๆ ความคิดกะลาแบบนี้) (ก่อนคบใครต้องใจต้องศึกษา แต่ป้านี้รับมิได้จริงๆ)
พูดมาแบบนี้แต่ป้าเขาก็เก่งนะเลี้ยงลูกเป็นหมอได้ พูดไห้ฟังจน ตรูจำได้ดีกว่าข้อสอบอีก (เม้ามอย)

****** ทำยังใงดี ย้ายดีใหม แย่มากระบบปากชาวบ้าน นินทา แย่ๆๆๆๆ
หรือว่าเขาอยากแกล้งเรา ให้ทะเลาะกับครอบครัว
ปล.หอ .......กานต์  ช.ร ลาก่อยชาตินี้ไม่ขอพบเจอ
ยืมรหัสเพื่อนมาระบาย......... 11/08/60