ที่บอกว่ารักสามเรา....แน่นอนละว่าต้องมีสามคน  
เรื่องมันมีอยู่ว่า .... ผมได้แอดเขาจากเพจๆ หนึ่งซึ่งเป็นเพจที่ทำมงกุฎ ประเด็นหลักคือเราอยู่จังหวัดเดียวกัน  ตามนิสัยของคนเนาะก็ต้องส่องรูปส่องประวัติส่วนตัวต่างๆนาๆ  ซึ่งผมมก็เห็นสถานะของเขาว่าเขามีแฟนแล้ว  แต่ผมยังไม่ได้คิดอะไรกับเขา จากนั้นผมก็แอดไปพูดคุยตามปกติโดยไม่คิดอะไร ส่วนมากก็พูดคุยกันเรื่องทำมงกุฎ และนางงาม จากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนวันนึง การพูดคุยมันก็เริ่มมากกว่าพี่น้องเข้าไปทุกที ทั้งๆที่ผมก็รู้ว่าเขามีแฟน  แต่ผมก็ยังคุยซึ่งผมรู้ว่ามันผิด (ผมผิดเต็มๆ) จนวันนึงเขาก็ถามถึงรูปผมเขาอยากเห็นรูปผมถอดเสื้อ  ตามประสาคนที่คุยกันผมก็หยอกกับไปว่าอยากเห็นรูปอะไรอีก  ซึ่งแน่นอนเขาตอบว่าของลับของผม  จนเราคุยกันไปสักพักเขขากะอยากเจอผม  ในตอนแรกผมถามมอ่าวละแฟนพี่ละเขาจะไม่ว่าเหรอ  คำตอบที่ได้คือแฟนเขาเต็มใจ  และก็ไม่ว่าซึ่งผมไปโดยที่คิดว่าแฟนเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ แต่ผมเดินขึ้นไปข้างบนห้องกับเขาอยู่ๆ เขาก็บอกว่าพอดีแฟนก็อยู่ในห้อง  ซึ่งพี่คนนี้เขามาหาอยู่แล้วเป็นประจำทุกวัน(อันนี้เขาบอกผมมา) จากนั้นผมก็รู้สึกไม่โอเคที่ไม่โอเคไม่ใช่เพราะผมเฟลที่แฟนเขามานะ  แต่ผมไม่ดอเคตรงที่ผมจะทำให้เขาลำบากใจกันหรือเปล่า แต่คำตอบที่เขาตอบผมก็คือไม่หรอก  เขาเข้าใจและเขาก็อยากจะเจอผมด้วยเช่นกัน  จากนั้นเขาก็พาผมเข้าไปในห้องซึ่งมีแฟนของพี่เขาอยู่จริงๆ จากนั้นมันก็มีกิจกรรมกันโดยที่แฟนของพี่เขากะมองอยู่โดยที่เขาก็ไม่ได้เเสดงทีท่าอะไร  แต่กลับกายเป็นการคุยและมอบความรู้สึกดีดีให้กัน  จนเราสามคนตกลงคบกัน  หลังจากนั้นมาไม่กี่วัน ซึ่งผมก็มีความรู้สึกดีให้พี่เขามาโดยตลอดจนเรื่องนั้นเกิดขึ้นระหว่างเราโดยที่เราไม่ได้คิดเพียงแค่ว่าการมีเซ็กส์กันแล้วมันจะจบแค่นั้นแต่ผมคิดว่าเขาคือคนที่ผมรู้สึกดีและผมก็รักเขารักเขามากจนผมยอมทุกอย่าง  แต่ที่พีคที่สุดคือเขาเริ่มพูดกับผมน้อยงหลังจากนั้น  โดยที่เหมือนคนกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วก็มีแฟนพี่เขาอีกคนที่เราตกลงคุยกัน  ไม่สับสนเนาะ  ทักมาคุยกันตามปกติทุกวัน  เขาก็ปลอบผมให้กำลังใจผม พูดคุยกันจนเรารู้สึกดีให้กันและกันตตอนนี้เราเครียดกันมากว่าตกลงคบกันสามคน ในโลกของความเป็นจริงมันไม่ค่อยมีแต่ผมก็ยอมรับในสิ่งที่เขาต้องการได้ที่จะคบกันสามคน ที่ผมรับได้ทำใจได้ไวที่จะคบกันสามคนได้ก็เพราะคนนึงคือคนที่ผมรักและรู้สึดดีที่ผมจะยอมทำให้และอีกคนที่เป็นแฟนของเขาและพี่เขาก็ให้ความรู้สึกดีๆกับผมเช่นกันผมเยทำใจยอมรับตรงนั้นได้ไว  และอยู่ๆเขาหายไปวันนึงจนเช้าทั้งแชทในไลน์หรือเฟสบุ๊คก็ไม่มีเลย จนผมคิดมากร้องให้กังวลใจหลายๆอย่าง ที่เราคุยกันมาโดยตลอดว่าการคบกันสามคนมันไม่ค่อยจะมีแต่ว่าเขาไม่รู้จะทำยังไงให้วันข้างหน้ามันดีกว่านี้  อีกฝ่ายกะกลัวอีกฝ่ายรักคนนี้แล้ทิ้งอีกคน ซึ่งผมไม่คิดเลยอย่างที่บอกผมทำใจยอมรับได้และแฟนของเขาก็โอเค  สุดท้ายผมก็ต้องเสียใจวันที่เขาหายไปจนเช้าผมก็ทักไปถามปกติ จนมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นผมก็คิดว่าเป็นเขาแต่ไม่เลยเป็นบริษัทที่กรุงเทพติดต่อเรื่องงานมา  แต่ก็อย่างที่บอกว่าผมยอมเขาได้ทุกอย่างวันที่เราคุยกันเขาก็บอกว่าไม่ต้องไปไหนหรอกอยู่ด้วยกันที่นี่สามคน  ผมคิดถึงคำนี้ผมก็เลยปฎิเสธเขาไปและผมก็จะหางานที่เชียงใหม่ทำแทนเพราะอยากอยู่ใกล้ๆเขา  จนสายเราก็ทักเเชทแต่ประโยคที่ผมได้เห็นคือเขาบอกว่าไม่โอเค  ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ที่ผมถามเขาแล้วเขากลับบอกว่าไม่เป็นไรเชื่อพี่พี่ไม่ไปไหนหรอก  เราจะคบกันสามคน  แต่มาวันนี้มันไม่ใช่อย่างที่เขาพูดเขาบออกผมว่ามันไม่ใช่เขาทดลองคบดูแล้วเขาไม่โอเค  เห้ย ตอนแรกทำไมไม่บอกละว่าไม่โอเคหรือว่าเราลองคุยๆกันก่อนไหมเผื่อมันไม่ดอเคผมจะได้คิดอีกอย่างนึง  แต่มันไม่ใช่ไงเขายื่นโอกาสให้ผมเขายื่นช่องว่างใให้ผมได้มีความรู้สึกรู้สึกจนผมคิดไปไกลเลยทีเดียว  สรุปมันไม่ใช่ ผมก็ต้องเป็นฝ่ายเดินออกมาทั้งๆที่เขาเป็นคนดึงมือผมเขาไปรับความรู้สึกนั้นเขาให้ผมคิดให้ผมรู้สึกจนผมรู้สึกขาดเขาไม่ได้  ผมควรจะทำไงต่อไปดี  จะตัดใจก็ทำยากเขาขอกลับไปเป็นพี่น้องเมือนเดิมแต่ผมทำไม่ได้อะผมกลับไปไม่ได้เพราะเขาทำให้ผมรู้สึกมากกว่านั้นและแฟนเขาก็ปลอบดีให้กำลังใจดีให้ความหวังผมต่อแต่สุดท้ายคนที่ผมชอบเขาก็บอกไม่โอเคเขายอมรับผิดที่เขาดึงผมเข้าไปแล้วทำแบบนี้กับผม  ผมควรจะทำไงต่อดี  ใจนึงผมก็รักเขารักเขามาก  จนผมใช้มีดกรีดข้อมือตัวเองเพื่อที่ผมไม่อยากเสียเขาไปแต่ผมก็ไม่รู้จะทำไงผมเสียเขาไปไม่ได้แต่ทำไงเขาก็ไม่ได้รู้สึกดีกับผมเลย  ผมแย่ว่ะ ควรทำยังไงดี  ช่วยผมที