ขออภัยด้วยน่ะครับหากว่าพิมพ์ไม่ถูก นี่เป็นกระทู้แรกครับ^^

เรื่องของผมมีอยู่ว่า...
ผมจีบผู้หญิงคนหนึ่งมาปีกว่าแล้วครับ ผมรู้สึกรักเธอมากแต่เธอเป็นคนปิดกั้นตัวเองครับ เธอบอกกับผมว่าเธอไม่พร้อมที่จะมีใคร แต่เวลาผมจะตัดใจ หรือ หายไป เธอก็มักจะตามหาผม ทักหาผม โทรหาผมให้กลับมาคุยกับเธอ เราสองคนมีพฤติกรรมที่เหมือนแฟนครับ ถึงแม้ว่าเราสองคนไม่ใช่แฟน แต่ถ้าดูจากภายนอกเหมือนเป็นแฟนกันเลยครับ เราไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนัง กินข้าวด้วยกัน เหมือนคนที่เป็นแฟนกันเขาทำกันครับ ผมขอเธอเป็นแฟนถึง 4 รอบ แต่คำตอบที่ได้คือ ดูอนาคตไปก่อน ตัวเธอเองก็คาดหวังกับตัวเองน่ะครับว่า เธอจะรักผมได้ แต่เธอเจอแฟนเก่าที่นิสัยไม่ดีมาเยอะครับ เธอเลยกลัวที่จะเสียใจ หรือประวัติซ้ำรอย เธอเลยไม่กล้าที่จะเปิดใจเริ่มไหม่ ตัวเธอเองบอกกับผมว่า เธอก็รู้สึกกับผมน่ะครับ แต่ยังไม่รู้สึกถึงจุดที่จะคบเป็นแฟน  เธอบอกผมน่ะครับว่าเธอไม่ได้ให้ความหวังผม แต่ท่าทีที่เธอมีต่อผม ผมก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอให้ความหวังอยู่หรือป่าว? เช่น เธอมักจะให้ผมร้องเพลงกล่อมทุกคืน  เธอมักจะขอคำปรึกษาจากผมเวลาเธอมีปัญหา เธอมักจะโทรหาผมเวลาเธอร้องไห้เมื่อเธอเจอเรื่องหนัก ๆ มา  เธอมักจะงอลผมเวลาที่ผมพูดคำว่า อืม ใส่เธอ เธอมักจะงอลผมเวลาที่ผมพูดหยอกล้อเธอแรงๆ และทุกครั้งไม่ว่าเธอหรือผมที่ทำผิด ผมก็มักจะเป็นคนยอมเธอ หรือ ขอโทษเธอก่อนเสมอ และไม่ว่าเธอทำอะไรผิด ผมก็มักจะยอมให้เธอถูกเสมอ ผมตามใจเธอทุกอย่างครับ แต่ผมมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งครับ ผมควรทำไงต่อดีครับ ควรถอย หรือว่า ควรเดินหน้าต่อดีครับ เพราะผมอยากใช้ คำว่า "แฟน" กับเธอ แต่ดูเหมือนเธอก็ยังไม่มีใจกับผม
ปล.ขอบคุณที่อ่านจนจบน่ะครับ
ปล2.ขอบคุณทุกคอมเม้นครับ